Hou Hsiao-hsien
Przeczytaj także...
Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.Biblioteka Narodowa Korei – biblioteka narodowa Korei Południowej znajdująca się w Seulu. Powstała w 1945 roku. Jej zbiory liczą ponad 11 milionów woluminów (2018), w tym ponad milion zagranicznych książek.
61. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes odbył się w dniach 14-25 maja 2008 roku. Imprezę otworzył pokaz kanadyjskiego filmu Miasto ślepców w reżyserii Fernando Meirellesa. W konkursie głównym zaprezentowane zostały 22 filmy pochodzące z 14 różnych krajów.
Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.Biblioteka Narodowa Korei – biblioteka narodowa Korei Południowej znajdująca się w Seulu. Powstała w 1945 roku. Jej zbiory liczą ponad 11 milionów woluminów (2018), w tym ponad milion zagranicznych książek.
61. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes odbył się w dniach 14-25 maja 2008 roku. Imprezę otworzył pokaz kanadyjskiego filmu Miasto ślepców w reżyserii Fernando Meirellesa. W konkursie głównym zaprezentowane zostały 22 filmy pochodzące z 14 różnych krajów.
Hou Hsiao-hsien (chiń. upr. 侯孝贤; chiń. trad. 侯孝賢; pinyin Hóu Xiàoxián; ur. 8 kwietnia 1947 w Meixian w Chinach) - tajwański reżyser, scenarzysta i producent filmowy, wielokrotnie nagradzany na międzynarodowych festiwalach filmowych. Przedstawiciel tajwańskiej nowej fali.
IMDb.com (The Internet Movie Database) – największa na świecie internetowa baza danych na temat filmów i ludzi z nim związanych. Zawiera informacje o aktorach, reżyserach, scenarzystach, producentach, montażystach, operatorach, muzykach itd. Informacje nie ograniczają się do kinematografii amerykańskiej.Hanyu pinyin – oficjalna transkrypcja standardowego języka mandaryńskiego (putonghua) – urzędowego języka Chin – na alfabet łaciński.
Przewodniczył jury sekcji "Cinéfondation" na 61. MFF w Cannes (2008). Zasiadał również w jury konkursu głównego na 72. MFF w Wenecji (2015).
Filmografia[ | edytuj kod]
Filmy wyreżyserowane:
Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]
Kontrola autorytatywna (osoba):ISNI: 0000 0001 1821 6406 VIAF: 59922938 LCCN: no92020827 GND: 120728737 NDL: 00622949 LIBRIS: rp369mf91mh1r49 BnF: 13972038r SUDOC: 050738852 NKC: xx0230884 BNE: XX906941 NTA: 126127719 PLWABN: 9810530860105606 NUKAT: n2007141193 CANTIC: a11216293 CONOR: 178691939 KRNLK: KAC201105141 WorldCat: lccn-no92020827
International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji
obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
Filmweb (filmweb.pl) – największy polski serwis internetowy poświęcony filmom i ludziom kina. Druga co do wielkości baza filmowa na świecie po IMDb.com (na dzień 18 października 2012 roku) zawiera informacje o 517 560 filmach, 38 727 serialach, 10 491 grach i 1 636 554 ludziach filmu). Zawiera filmy ze 187 krajów, 9 byłych, 2 kraje, które zmieniły swoją nazwę na inną i 14 części należących do innych krajów (4 nieuznawane państwa, 5 autonomii, 1 byłą autonomię i 4 terytoria zależne).
Warto wiedzieć że... beta
Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.
Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
Uproszczone pismo chińskie (chin. upr. 简体字; chin. trad. 簡體字; pinyin jiǎntǐzì) to odmiana pisma chińskiego. Uproszczenia dokonano w Chińskiej Republice Ludowej w latach 50. XX wieku. Celem reformy było ułatwienie nauki pisma i walka z analfabetyzmem. Modyfikując ok. 50 proc. najbardziej skomplikowanych z używanych dotąd znaków cel ten osiągnięto. Pismo uproszczone używane jest także w Singapurze.
Pojęcia Chiny używa się w odniesieniu do krainy historycznej, obejmując wówczas całokształt chińskiej historii i kultury (zobacz: historia Chin), lub w węższym znaczeniu, w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej.
Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.
Tradycyjne pismo chińskie (chin. trad. 繁體字, chin. upr. 繁体字, pinyin fántǐzì) to odmiana pisma chińskiego, w której znaki mają tradycyjną postać, umożliwiającą czytanie dawniejszych tekstów. Są one dość skomplikowane, dlatego w latach 50. XX wieku w ChRL wprowadzono reformę pisma, w wyniku czego powstały znaki uproszczone. Pismo tradycyjne jest używane w Republice Chińskiej na Tajwanie, oraz w Hongkongu i Makau. Nazywane jest także ortodoksyjnym, złożonym lub właściwym pismem chińskim.