Hippokrates z Geli
Przeczytaj także...
Naksos (gr. Νάξος) – greckie miasto na wyspie Naksos, które znajduje się na Morzu Egejskim. Miejscowość ta jest siedzibą gminy Naksos i Mikres Kiklades. Miasto było stolicą Księstwa Naksos.Sycylia (wł., łac. Sicilia, w starożytności Trinacria) – największa wyspa na Morzu Śródziemnym (25 710 km²), leżąca na południowy zachód od Półwyspu Apenińskiego, od którego oddziela ją wąska Cieśnina Mesyńska. Zamieszkuje ją około 5 milionów mieszkańców.
Zankle – wspólna kolonia greckich miast Chalkis i Kume, założona w roku 730 p.n.e., położona nad Cieśniną Mesyńską. Osadę zamieszkiwali pierwotnie piraci pochodzący z Kume w Italii. W roku 730 p.n.e. Zankle została oficjalnie uznana za kolonię Chalkis i Kume. Miasto wraz ze swoją kolonią Rhegion sprawowało kontrolę nad Cieśniną Mesyńska.
Naksos (gr. Νάξος) – greckie miasto na wyspie Naksos, które znajduje się na Morzu Egejskim. Miejscowość ta jest siedzibą gminy Naksos i Mikres Kiklades. Miasto było stolicą Księstwa Naksos.Sycylia (wł., łac. Sicilia, w starożytności Trinacria) – największa wyspa na Morzu Śródziemnym (25 710 km²), leżąca na południowy zachód od Półwyspu Apenińskiego, od którego oddziela ją wąska Cieśnina Mesyńska. Zamieszkuje ją około 5 milionów mieszkańców.
Zankle – wspólna kolonia greckich miast Chalkis i Kume, założona w roku 730 p.n.e., położona nad Cieśniną Mesyńską. Osadę zamieszkiwali pierwotnie piraci pochodzący z Kume w Italii. W roku 730 p.n.e. Zankle została oficjalnie uznana za kolonię Chalkis i Kume. Miasto wraz ze swoją kolonią Rhegion sprawowało kontrolę nad Cieśniną Mesyńska.
Hippokrates z Geli, Hipokrates z Geli (ur. ?, zm. 491 p.n.e.) – tyran miasta Gela na Sycylii w latach 498 – 491 p.n.e. Był synem Pantaresa i bratem Kleandera, poprzedniego tyrana Geli, po którym objął rządy.
Hippokrates prowadził wojny z pomocą najemników, w zdobytych miastach obsadzał swoich zarządców. Uległy mu takie miasta-kolonie Greków sycylijskich jak Naksos, Kallipolis, Zankle i Leontinoj. Pokonał również Syrakuzy w bitwie nad rzeką Eloros, lecz powstrzymał się od zajęcia miasta w wyniku działań dyplomatycznych Koryntu i Korkyry. W zamian za odstąpienie od oblężenia otrzymał terytorium Kamaryny, zniszczonej przez Syrakuzańczyków w 550 p.n.e., i ponownie zasiedlił to miasto. W sumie efektem ekspansji terytorialnej Hippokratesa było rozciągnięcie jego władzy na dużą część wschodniej Sycylii oraz utworzenie pierwszego państwa na wyspie, które było jednocześnie wówczas największym państwem greckiego Zachodu.
Dyplomacja – negocjowanie umów między państwami, w celu zawarcia korzystnych umów handlowych oraz pozyskania wsparcia wojskowego dla reprezentowanego kraju. Dyplomacja wiąże się też z rozwiązywaniem w pokojowy sposób problemów między państwami. Dwa tysiące lat temu wielki rzymski prawnik i filozof, Cyceron powiedział: „Istnieją dwa sposoby rozstrzygania sporów: jeden przy pomocy argumentów, drugi przy użyciu siły; a ponieważ pierwszy z nich jest właściwy człowiekowi, a drugi dzikim zwierzętom, należy uciec się do drugiego sposobu tylko wówczas, gdy nie możemy użyć pierwszego”. Inaczej mówiąc, siła argumentów, a nie argument siły – oto kwintesencja dyplomacji.Korfu, starożytna Kerkyra (gr. Κέρκυρα = Kerkira, łac. Cercyra; wł. Corfu), górzysta wyspa w Grecji, w północnej części Morza Jońskiego u wybrzeży Albanii, łącznie z kilkoma pobliskimi wysepkami wchodzi w skład prefektury Kerkira w regionie administracyjnym Wyspy Jońskie. Stolicą wyspy i prefektury jest miasto Korfu (zwane też Kerkirą). Najwyższy szczyt na wyspie to Pantokrator (906 m n.p.m.).
Zginął podczas wyprawy przeciw tubylczym Sykulom. Pozostawił dwóch małoletnich synów, Euklidesa i Kleandrosa. Nie objęli oni jednak władzy w państwie, gdyż zostali usunięci przez Gelona, który przejął rządy jako kolejny tyran.
Bibliografia[]
Sykulowie (łac.: Siculi; klas. gr.: Σικελοί) – jedno z trzech wielkich plemion zamieszkujących Sycylię w okresie przed kolonizacją fenicką i grecką. Ich pochodzenie jest sporne, ale z całą pewnością byli ludem indoeuropejskim, zapewne Italikami, w przeciwieństwie do innych mieszkańców ówczesnej Sycylii - Elymian i Sykanów. Jedna z hipotez mówi, że przybyli na wyspę około 1400 p.n.e. z południowej Italii. Tukidydes twierdzi, że przed zasiedleniem Sycylii Sykulowie zamieszkiwali tereny środkowej i południowej Italii (Lacjum, Liguria, Kampania, Kalabria), z których zostali wyparci przez Sabinów i Umbrów. Na terenie Włoch Sykulowie identyfikowani są z archeologiczną kulturą Fossa Grave. Osiedlili się we wschodniej Sycylii, sąsiadując od zachodu z Sykanami. Granicą między plemiennymi ziemiami była rzeka Salso. Przez część badaczy Sykulowie są identyfikowani z ludem Szekelesz, jednym z Ludów Morza, które atakowały Egipt Ramzesa III.Korynt (nowogr.: Κόρινθος, Korinthos; łac.: Corinthus) – miasto portowe w środkowej Grecji, na półwyspie Peloponez, na Przesmyku Korynckim, stolica nomosu Koryntia i demosu Korynt. Liczba mieszkańców: 36 555 (2001). Ponadto od strony północnej Korynt graniczy z dużym kurortem Lutraki, liczącym ok. 16 520 stałych mieszkańców, przygotowanym na przyjęcie kilkakrotnie większej liczby odwiedzających i stanowiącym zaplecze rekreacyjne także dla samego Koryntu. Współczesny Korynt oddalony jest o kilka kilometrów od starożytnych ruin miasta – znajdują się one we wsi Stary Korynt, u stóp góry – twierdzy.
Warto wiedzieć że... beta
Syrakuzy (łac. Syracusae, wł. Siracusa) – miasto we Włoszech we wschodniej Sycylii. Jego patronką jest Święta Łucja (dzień obchodów: 13 grudnia).
Gelon (ur. ?, zm. 478 p.n.e.) – tyran miasta Gela w latach 491 p.n.e.-485 p.n.e. i Syrakuz w latach 485 p.n.e.-478 p.n.e. Jego ojciec nosił imię Dejnomenes, a jego braćmi byli Hieron I Starszy i Trazybul, jego następcy w roli tyranów Syrakuz.
Tyran (gr. τύραννος tyrannos) – osoba sprawująca nieograniczoną władzę, zdobytą niezgodnie z prawem. Rządy tyrana (lub tyranów) noszą nazwę tyranii.
Kolonia – w starożytnej Grecji kolonią (stgr. ἀποικία apoikia) nazywano osadę lub miasto zakładane przez osadników z jednej z polis greckich poza granicami Hellady. Kolonie utrzymywały ze swoimi macierzystymi polis, zwanymi metropoliami, więzi polityczne, religijne, gospodarcze, choć same tworzyły najczęściej odrębny organizm państwowy, często o dużym znaczeniu politycznym i gospodarczym (np. Tarent – kolonia Sparty, Massalia – kolonia Fokidy).