Herby rycerstwa polskiego
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Przeczytaj także...
Drzeworyt – technika graficzna należąca do druku wypukłego. Drzeworytem nazywa się również odbitkę uzyskaną tą techniką.Wołyń (ukr. Волинь) – kraina historyczna w dorzeczu górnego Bugu oraz dopływów Dniepru: Prypeci, Styru, Horynia i Słuczy, obecnie część Ukrainy – obwody wołyński i rówieński, zachodnia część żytomierskiego oraz północne części tarnopolskiego i chmielnickiego.
Drzeworyt – technika graficzna należąca do druku wypukłego. Drzeworytem nazywa się również odbitkę uzyskaną tą techniką.Wołyń (ukr. Волинь) – kraina historyczna w dorzeczu górnego Bugu oraz dopływów Dniepru: Prypeci, Styru, Horynia i Słuczy, obecnie część Ukrainy – obwody wołyński i rówieński, zachodnia część żytomierskiego oraz północne części tarnopolskiego i chmielnickiego.
Herby rycerstwa polskiego na pięcioro ksiąg rozdzielone – historia familijna szlachty polskiej ukazana w procesie rozwoju historycznego. Najważniejsze dzieło napisane przez Bartosza Paprockiego.
Struktura[ | edytuj kod]
Dzieło przyczyniło się rozwoju polskiej literatury heraldycznej i przez długi czas służyło jako jej źródło. Korzystali z niej m.in. Zygmunt Gloger, Aleksander Brückner czy Karol Estreicher. Do dziś stanowi bogaty materiał źródłowy do historii kultury, obyczajowości, prawa i geografii Polski.
Wilhelm Gąsiorowski (ur. 2 września 1842, zm. 9 marca 1910) – polski działacz protestancki, prezes Konsystorza Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Królestwie Polskim, radca stanu, uczestnik powstania styczniowego.Skorowidz (indeks) – zestawienie zawartych w dokumencie zagadnień, pojęć, nazw i nazwisk, umieszczane zazwyczaj pod koniec pracy.
Podzielone jest na pięć ksiąg:
Lech – legendarny protoplasta Polaków, jeden z trzech braci-założycieli państw słowiańskich. Twórca państwa Polan oraz ich stolicy – Gniezna. Brat Czecha i Rusa. Tradycja przypisuje mu stworzenie nazwy pierwszej stolicy Polski i określenie godła państwa – Orła Białego. Legenda o nim pojawiła się m.in. w czeskiej kronice Dalimila i polskiej Kronice wielkopolskiej.Maciej Garwolczyk (zm. 1592) – polski drukarz działający w latach 1577 – 1586 w Krakowie i 1586 – 1591 we Lwowie.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Warto wiedzieć że... beta
Trzemeszno – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Trzemeszno. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. bydgoskiego. Położone jest nad jeziorami Klasztornym i Popielewskim na Pojezierzu Gnieźnieńskim.
Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae (potocznie zwane "Clenodia" lub"Klejnotami Długosza") – najstarszy znany lokalny opis herbów polskich napisany przez Jana Długosza.
Przeworsk (łac. Prevorsc, ukr. Переворськ, ros. Пшеворск, hebr. פשבורסק, łot. Pševorska) – miasto i gmina w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, na Podgórzu Rzeszowskim, nad Mleczką, przy trasie międzynarodowej E40, dawna siedziba magnaterii polskiej. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa przemyskiego. Jest członkiem Związku Miast Polskich. Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 15 733 mieszkańców.
Maciej Miechowita, także Maciej z Miechowa i Matthias de Miechow, właściwie Maciej Karpiga (ur. 1457, zm. 8 września 1523) – polski lekarz, pisarz medyczny, historyk, geograf, profesor Akademii Krakowskiej, ksiądz kanonik krakowski, alchemik i astrolog, w 1523 radny miasta Krakowa.
Zygmunt Gloger herbu Prus II, pseud. Pruski, Prus, Ziemianin, Sąsiad, Hreczkosiej (ur. 3 listopada 1845 w Tyborach-Kamiance, zm. 16 sierpnia 1910 w Warszawie) – polski historyk, archeolog, etnograf, folklorysta, krajoznawca.
Cham (hebr. חָם Ḥam), – według biblijnej Księgi Rodzaju najmłodszy z 3 synów Noego, przodek ludów Kanaanu i Afryki. Od jego imienia wzięła się nazwa ludu Chamici. Za swoje zachowanie w stosunku do ojca został, wraz z potomstwem, przeklęty przez Noego (stąd chamem określa się człowieka źle wychowanego, gbura, prostaka).
Metryka Koronna, pełna nazwa Metryka Królestwa Polskiego (łac. Metrica Regni Poloniae) – w dawnej Polsce księgi wpisów akt, dokumentów i listów wychodzących z kancelarii monarchy prowadzone od początków XV wieku do 1795 roku.