Herburtowie

Herb Fullstein

Herb Herburt

Herburtowie, od imienia Herburt, Herbort – imię męskie. Herburtowie, wcześniej rycerze Vulm z Fülme w Górach Wezerskich, z roku 9 kwietnia 1241 jest wzmianka o drużynie biskupa misyjnego Brunona z Schaumburgu biorącego udział w Bitwie pod Legnicą gdzie wspomniano rycerza Herborta z Fulmu. Następnie Herbutowie nabywają Felsztyn na Morawach i w końcu Arłamów w Małopolsce Wschodniej.

Jan Szczęsny Herburt (ru. Ян Щасний-Гербут), inne formy nazwiska: Dobrowolski, Herbort, Herbułt (ur. 12 stycznia 1567, zm. 31 grudnia 1616, w Dobromilu), pisał pod pseudonimami: Andrzej Maczuski, Piotr Grzegorzkowic, Lew Herburt, starosta dobromilski, mościcki iz wiszeński, sekretarz królewski, polski pisarz polityczny (rokoszowy), poeta, wydawca, dyplomata i poseł na Sejm.Dziedziłów (ukr. Дідилів) – wieś w obwodzie lwowskim, w rejonie kamioneckim na Ukrainie. Założona w 1493 r.

Herb Herburtów (na Morawach) XIV wiek

Herburtowie[ | edytuj kod]

Linia dolnosaksońska[ | edytuj kod]

Herbort von Fritzlar ok. 1190, niemiecki pisarz,

I pokolenie[ | edytuj kod]

Herbort z Fulmu (ur. ok. 1220 Fülme, zm. ok. 1300, Fulsztajn), podstoli przy biskupie Brunonie z Schaumburgu (1241, uczestnik Bitwy pod Legnicą), przybył w orszaku biskupim z miejscowości Fülme (nad rzeką Wezerą w Westfalii, w roku 1253 razem z księciem Władysławem opolskim uczestniczy w wyprawie na Ruś Halicką przeciw księciu Danielowi Halickiemu, w roku 1278 bierze udział w wyprawie króla Przemysława II Otokara przeciw pogańskim Prusom, landwójt Ołomuńca, miał siedmiu synów.

Johann z Fulmu, brat Herborta

II pokolenie[ | edytuj kod]

Jan (Johannes von Kranowitz), II syn Herborta (po śmierci ojca wraca do Westfalii)

Herbord II. de Traberch (de Traberger) – zginął w bitwie na Morawskim Polu 1278, razem z ojcem w Grazu 1264,

Ekrik (Ekkerich, Eckerich) 1264, podział majątku w 1266, wójt Nysy do 1268,

Detrzich (Dietrich) z Fulmu, cognatus 1264,

Dietrich 1255, w Ołomuńcu 1270-1317, proboszcz Brünn 1281,

Hanning (Johannes), giermek 1251-1266, rycerz 1268-1288 w Minden,

Konrad, poborca opawski,

Heinrich 1264, Notariusz w Opawie, następnie w Ołomuńcu 1316,

III pokolenie[ | edytuj kod]

Herbort III. Traberger syn Eryka dziedzic Fulsztajnu, umiera bezdzietny w roku 1310

Herbort IV Drost z Fulmu, Minden, Meinsen bei Minden, Kranowitz), (zm. 1340, Fulsztajn), syn Eryka (Eckericha) dziedzic Fulsztajnu od roku 1310,

Johann Eckerich syn Eryka (Eckericha), kanonik Wrocławski 1296-1316,

Watler syn Henniga 1273,

Eckerich syn Henniga, rycerz 1302,

Herbort Walter syn Henniga,

IV pokolenie[ | edytuj kod]

Alesz (Alsianus z Fulsztajnu) syn Herbota IV, (zm. 1372),

Jan, syn Herbota IV,

Jindrzich z Fulsztajnu, syn Herbota IV,

Herbort (zm. 27.9.1369), proboszcz

V pokolenie[ | edytuj kod]

Herbort V. syn Alsianusa z Fulsztajnu

Szczepan. syn Alsianusa z Fulsztajnu

Jindrzicha II (zm. 1422 w Vyškovie) z Fulsztajnu, u boku z króla Władysława Jagiełły wziął udział w Bitwie pod Grunwaldem (1410)

Znajdziesz tu listę herbów. Jeśli poszukujesz informacji ogólnych o herbie szlacheckim zobacz artykuł herb szlachecki.Brno (niem. Brünn, łac. Bruna, dawna nazwa polska Berno) – miasto statutarne na Morawach w Czechach, położone w południowo-wschodniej części kraju u zbiegu rzek Svratki i Svitavy. Drugie co do wielkości miasto Czech, największe miasto Moraw, stolica kraju południowomorawskiego i okręgu terytorialnego kraj południowomorawski.

Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]

w oparciu o Wikipedię (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

Warto wiedzieć że... beta

Akta Grodzkie i Ziemskie (AGZ) – wydawnictwo źródłowe w XXV tomach, wydawane w latach 1868–1935 we Lwowie. Opublikowane akta pochodzą z czasów I Rzeczypospolitej z zasobu Archiwum tzw. Bernardyńskiego we Lwowie (Archiwum Krajowego Aktów Grodzkich i Ziemskich we Lwowie).

Władysław II Jagiełło (ur. ok. 1362 lub ok. 1352, zm. 1 czerwca 1434 w Gródku) – wielki książę litewski w latach 1377–1381 i 1382–1401, król Polski 1386-1434 i najwyższy książę litewski 1401–1434. Syn Olgierda i jego drugiej żony Julianny, córki księcia twerskiego Aleksandra, wnuk Giedymina. Założyciel dynastii Jagiellonów.

Monumenta Poloniae historica (pol. Pomniki dziejowe Polski) – sześciotomowe dzieło wydane w latach 1864–1893 we Lwowie, będące zbiorem najważniejszych odpisów źródeł dotyczących historii Polski.

Młodowice (w latach 1977-1981 Walterów) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol.

Solanuwatka (ukr. Солянуватка; do 1947 roku Lacko) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie starosamborskim, siedziba rady wiejskiej. W 2001 roku liczyła 552 mieszkańców.

Fryderyk Herburt niem. Friedrich Herburt, (ur. 1470, - zm. 2 sierpnia 1519), syn Jakuba (1460-1498) i Anny Jaryczowskiej z Knihinicza, wnuk Fryderyka z Chlipel (1374-1440) i Heleny z Odnowa, prawnuk Herborda Pucz ze Sławkowa. Brat Jan Kulikowski. Chorąży lwowski, ok. 1495 poślubił Annę Siennieńska prawnuczka Jana z Sienna) z Oleska h. Dębno (ur. ok. 1475, zm. 1519>). W roku 1519 bronił przed Tatarami w otwartym polu miasta Sokal, swoją walkę zakończył bohaterską śmiercią w Bitwie pod Sokalem, zostawiając pięcioro dzieci, Elżbietę, F..., . Polski poeta okresu baroku Mikołaj Sęp-Szarzyński w kilkadziesiąt lat później poświęcił Fryderykowi swój utwór "Pieśń I. O Fridruszu, który pod Sokalem zabit od Tatarów roku Pańskiego 1519",

Jan Herburt Arłamowski ( ur. 1470, zm. 1508) – poseł województwa ruskiego (członek izby poselskiej) na Sejm radomski w roku 1505, poślubił w 1497 Annę Fredro. Następnie żonaty z Zuzanną Bal, pod koniec XV wieku nadaje przywilej lokacyjny wsi Arłamów na prawie wołoskim. Jego następcy, osiedli we wsi, przyjmują nazwisko Arłamowscy, od nazwy osady. W 1519 roku przeprowadzono oddzielenie majątku Herburta w Arłamowie od dóbr królewskich.