Henan
Przeczytaj także...
Późniejsza dynastia Liang (chiń. upr.: 后梁; chiń. trad.: 後梁; pinyin: Hòu Liáng) – krótkotrwałe państwo powstałe w północnych Chinach po upadku dynastii Tang, jedna z Pięciu Dynastii.Dynastia Song (chiń.: 宋朝; pinyin: Sòng Cháo; Wade-Giles: Sung Ch’ao) – dynastia panująca w Chinach od 960 do 1279 roku, po okresie Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw, a przed panowaniem dynastii Yuan. Był to pierwszy rząd na świecie, który emitował pieniądz papierowy i pierwszy rząd chiński, który ustanowił stałą marynarkę wojenną. Za czasów tej dynastii po raz pierwszy użyto prochu strzelniczego, jak również odróżniono północ prawdziwą od magnetycznej.
Dynastia Jin (chiń. upr.: 晋朝; chiń. trad.: 晉朝; pinyin: Jìn Cháo; Wade-Giles: Chin Ch’ao; 265-420) – rządziła Chinami po zakończeniu walk w Okresie Trzech Królestw. Po stosunkowo stabilnym okresie nazywanym Zachodnią Dynastią Jin północ Chin została zaatakowana przez barbarzyńskie plemiona i Chiny podzieliły się od 317 na Szesnaście Królestw i Wschodnią Dynastię Jin. Po upadku tej drugiej, nastał okres określany jako Dynastie Południowe i Północne.
Późniejsza dynastia Liang (chiń. upr.: 后梁; chiń. trad.: 後梁; pinyin: Hòu Liáng) – krótkotrwałe państwo powstałe w północnych Chinach po upadku dynastii Tang, jedna z Pięciu Dynastii.Dynastia Song (chiń.: 宋朝; pinyin: Sòng Cháo; Wade-Giles: Sung Ch’ao) – dynastia panująca w Chinach od 960 do 1279 roku, po okresie Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw, a przed panowaniem dynastii Yuan. Był to pierwszy rząd na świecie, który emitował pieniądz papierowy i pierwszy rząd chiński, który ustanowił stałą marynarkę wojenną. Za czasów tej dynastii po raz pierwszy użyto prochu strzelniczego, jak również odróżniono północ prawdziwą od magnetycznej.
Dynastia Jin (chiń. upr.: 晋朝; chiń. trad.: 晉朝; pinyin: Jìn Cháo; Wade-Giles: Chin Ch’ao; 265-420) – rządziła Chinami po zakończeniu walk w Okresie Trzech Królestw. Po stosunkowo stabilnym okresie nazywanym Zachodnią Dynastią Jin północ Chin została zaatakowana przez barbarzyńskie plemiona i Chiny podzieliły się od 317 na Szesnaście Królestw i Wschodnią Dynastię Jin. Po upadku tej drugiej, nastał okres określany jako Dynastie Południowe i Północne.
Henan (wymowa ; chiń. upr. 河南; chiń. trad. 河南; pinyin Hénán; Wade-Giles Ho-nan; dosł. „Na Południe od Rzeki”) – prowincja ChRL w centrum kraju, na południe od Rzeki Żółtej.
Północna dynastia Wei, chiń. 北魏朝 Běi Wèi Cháo – dynastia panująca w północnych Chinach w latach 386 - 535.Anyang (chiń. 安阳; pinyin: Ānyáng) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Henan, na północny wschód od miasta Zhengzhou. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 817 193. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 5 125 135 mieszkańców. Ośrodek hutnictwa żelaza, przemysłu włókienniczego i spożywczego. Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Jixian.
Historia[ | edytuj kod]
Północny Henan, obszar położony wzdłuż Żółtej Rzeki był centralnym punktem starożytnych Chin. Trzy miasta tej prowincji było stolicami chińskich dynastii:
Luoyang (chin. upr.: 洛阳; chin. trad.: 洛陽; pinyin: Luòyáng) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Henan, nad rzeką Luo He (dopływ Huang He). W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 391 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 6 156 510 mieszkańców. Ośrodek regionu sadowniczego i rzemiosła artystycznego; rowinięty przemysł środków transportu, maszynowy, bawełniany, spożywczy i gumowy; w mieście funkcjonują szkoły wyższe.Pięć Dynastii i Dziesięć Królestw (chiń. upr.: 五代十国; chiń. trad.: 五代十國; pinyin: Wǔdài Shíguó; 907-960) - burzliwy okres w historii Chin, pomiędzy upadkiem Dynastii Tang, a powstaniem Dynastii Song. W północnej części Chin nastało wówczas po kolei pięć dynastii, w południowej - powstało kilka niezależnych państewek, która tradycyjnie nazywa się Dziesięcioma Królestwami (według niektórych historyków było ich 11). Równocześnie, na północnym wschodzie, rozpoczęła swe panowanie dynastia Liao.
Przypisy[ | edytuj kod]
- 河南省人口民族概况 (chiń.). 河南省人民政府办公厅. [dostęp 2013-10-03].
Hanyu pinyin – oficjalna transkrypcja standardowego języka mandaryńskiego (putonghua) – urzędowego języka Chin – na alfabet łaciński.Chińska Republika Ludowa podzielona jest na 22 prowincje (省, shěng), 5 regionów autonomicznych (自治区, zìzhìqū), 4 miasta wydzielone (直辖市, zhíxiáshì) oraz 2 specjalne regiony administracyjne (特别行政区, tèbiéxíngzhèngqū).
Warto wiedzieć że... beta
Dynastia Zhou (chiń.: 周朝; pinyin: Zhōu Cháo; pol.: czou) – dynastia rządząca Chinami w latach od ok. 1045 do 256 r. p.n.e., po okresie Shang, a przed powstaniem cesarstwa Qin. Była to najdłużej panująca dynastia w historii Chin, aczkolwiek realną władzę sprawowała tylko w pierwszym okresie tzw. Zachodniej Dynastii Zhou, tj. do 770 r. p.n.e. W drugim okresie, tzw. Wschodniej dynastii Zhou, jej rządy cechowała rosnąca rola feudałów, którzy w Okresie Wiosen i Jesieni doprowadzili do rozbicia dzielnicowego na ponad 100 małych państewek. W końcowych latach panowania Zhou nasiliły się tendencje unifikacyjne, które doprowadziły do zjednoczenia Chin na drodze podboju przez państwo Qin.
Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
Yinxu (chiń. 殷墟, pinyin: Yīnxū) - stanowisko archeologiczne w Chinach, w pobliżu miasta Anyang w prowincji Henan. Zachowały się tu ruiny miasta Yin - ostatniej stolicy dynastii Shang, panującej w latach 1766 - 1050 p.n.e. Stolica służyła 12 królom przez 255 lat.
Uproszczone pismo chińskie (chin. upr. 简体字; chin. trad. 簡體字; pinyin jiǎntǐzì) to odmiana pisma chińskiego. Uproszczenia dokonano w Chińskiej Republice Ludowej w latach 50. XX wieku. Celem reformy było ułatwienie nauki pisma i walka z analfabetyzmem. Modyfikując ok. 50 proc. najbardziej skomplikowanych z używanych dotąd znaków cel ten osiągnięto. Pismo uproszczone używane jest także w Singapurze.
Dynastia Han (206 p.n.e.–220 n.e.) (chiń. upr.: 汉朝; chiń. trad.: 漢朝; pinyin: Hàn Cháo; Wade-Giles: Han Ch’ao; IPA: [xân tʂʰɑ̌ʊ̯]) była drugą dynastią cesarską Chin, po dynastii Qin (221–206 p.n.e.) i przed Epoką Trzech Królestw (220-280 n.e.).
Kaifeng (chin.: 开封; pinyin: Kāifēng) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Henan, w dolinie rzeki Huang He, na wschód od miasta Zhengzhou. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 585 908. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 4 637 328 mieszkańców. Ośrodek szkolnictwa wyższego, rzemiosła artystycznego oraz przemysłu farmaceutycznego, metalowego, maszynowgo, spożywczego i włókienniczego.
Tradycyjne pismo chińskie (chin. trad. 繁體字, chin. upr. 繁体字, pinyin fántǐzì) to odmiana pisma chińskiego, w której znaki mają tradycyjną postać, umożliwiającą czytanie dawniejszych tekstów. Są one dość skomplikowane, dlatego w latach 50. XX wieku w ChRL wprowadzono reformę pisma, w wyniku czego powstały znaki uproszczone. Pismo tradycyjne jest używane w Republice Chińskiej na Tajwanie, oraz w Hongkongu i Makau. Nazywane jest także ortodoksyjnym, złożonym lub właściwym pismem chińskim.