Heliogabal - cesarz rzymski
Podstrony: 1 [2] [3]
Julia Maesa (7 maja 165 – 224/226) – syryjska księżniczka, urodziła się w Emesie w Syrii. Jej ojcem był najwyższy kapłan boga słońca Elah-Gabala – Julius Bassianus, a jej siostrą była Julia Domna – cesarzowa rzymska – tym samym była ona ciotką Karakalli.Pica (łaknienie spaczone) – zaburzenie polegające na występowaniu apetytu na przedmioty niebędące żywnością (np. ziemia, kreda, węgiel) lub ogromny apetyt na rzeczy, które są w pewnym sensie żywnością, takie jak nieprzetworzone składniki żywności (np. mąka, surowe ziemniaki, skrobia). Aby uznać tego typu zachowania za zaburzenie, muszą trwać przynajmniej miesiąc w wieku, w którym próbowanie jedzenia ziemi, błota itp. jest uznawane za niedostosowane do poziomu rozwoju człowieka. Obserwuje się je u wszystkich grup wiekowych, ale najczęściej u kobiet w ciąży i u małych dzieci, zwłaszcza opóźnionych w rozwoju, wśród których jest to najbardziej rozpowszechnione zaburzenie odżywiania. Wówczas rozpoznawane jest jako pica u niemowląt lub dzieci (ICD-10 F98.3). Łaknienie spaczone może się także wiązać z chorobami organicznymi mózgu lub histerią.
Heliogabal (Elagabalus, Varius Avitus Bassianus), po obwołaniu cesarzem Marek Aureliusz Antoninus (Marcus Aurelius Antoninus, ur. 204 w Emesie, zm. 11 marca 222 w Rzymie) – w latach 218–222 cesarz rzymski z dynastii Sewerów.
Początki kariery[ | edytuj kod]
Urodził się jako Warius Awitus Bassjanus w mieście Emesa w Syrii, w rodzinie najwyższych kapłanów boga słońca Baala, zwanego w semickim narzeczu „Elah-Gabal”. Swój przydomek Bassjanus zawdzięczał właśnie owemu syryjskiemu bogu. Jego matką była Julia Soaemias (córka Julii Maesy).
W 217 roku został zamordowany cesarz Karakalla, kuzyn Bassjanusa, a władzę przejął prefekt pretorianów Makrynus. Nowy władca nie wszędzie cieszył się poparciem. Matka i babka Bassjanusa przekonały stacjonujące na Wschodzie oddziały wojskowe, że jest on w rzeczywistości synem Karakalli. 16 maja 218 wojsko uznało „syna” Karakalli za prawowitego cesarza i ruszyło przeciw prefektowi. 8 czerwca siły wierne Makrynusowi poniosły klęskę w starciu z armią Heliogabala w okolicach Antiochii. O porażce wojsk Makrynusa zadecydowała jego przedwczesna ucieczka, gdy losy bitwy jeszcze się ważyły, co spowodowało panikę wśród jego żołnierzy. Wkrótce potem Makrynus poniósł śmierć, zabity w drodze do Rzymu. W tej sytuacji senat zatwierdził wstąpienie na tron nowego cesarza, który objął władzę nad Imperium jako Heliogabal.
Podstrony: 1 [2] [3]