Harz
Przeczytaj także...
Masyw górski (ang., fr. massif, niem. massiv; od łac. massa – "bryła") – zwarty górotwór, zbudowany zwykle ze skał pochodzenia magmowego lub metamorficznego, czasami osadowego podobnego typu, występujący samodzielnie lub jako część większego łańcucha górskiego; również wyraźnie wydzielona (np. szerokimi przełęczami) część grzbietu górskiego. Niekiedy jako masyw określa się niewielką grupę górską, np. Masyw Śnieżnika, Masyw Ślęży, Masyw Magury Wątkowskiej.Turyngia, Wolny Kraj Turyngia (niem. Freistaat Thüringen) – kraj związkowy w Niemczech. Stolicą kraju związkowego jest miasto Erfurt.
Średniogórze Niemieckie (32) - hercyński system górski położony w środkowych i południowych Niemczech, zajmującego największą część ich terytorium.
Masyw górski (ang., fr. massif, niem. massiv; od łac. massa – "bryła") – zwarty górotwór, zbudowany zwykle ze skał pochodzenia magmowego lub metamorficznego, czasami osadowego podobnego typu, występujący samodzielnie lub jako część większego łańcucha górskiego; również wyraźnie wydzielona (np. szerokimi przełęczami) część grzbietu górskiego. Niekiedy jako masyw określa się niewielką grupę górską, np. Masyw Śnieżnika, Masyw Ślęży, Masyw Magury Wątkowskiej.Turyngia, Wolny Kraj Turyngia (niem. Freistaat Thüringen) – kraj związkowy w Niemczech. Stolicą kraju związkowego jest miasto Erfurt.
Średniogórze Niemieckie (32) - hercyński system górski położony w środkowych i południowych Niemczech, zajmującego największą część ich terytorium.
Harz (pol. hist. Góry Smolne) – masyw górski w środkowych Niemczech (Dolna Saksonia, Saksonia-Anhalt i Turyngia), należący do Średniogórza Niemieckiego, najwyższy szczyt Brocken (1142 m n.p.m.).
Góry o charakterze zrębowym, zbudowany z granitów i skał metamorficznych, wieku paleozoicznego, wypiętrzone ponownie w trzeciorzędzie w postaci zrębu. Do pierwszego wypiętrzenia doszło w orogenezie hercyńskiej. Od pradziejów ważny ośrodek wydobywczy, teraz obszar przede wszystkim turystyczny.
Widmo Brockenu, mamidło górskie, zjawisko Brockenu – rzadkie zjawisko optyczne spotykane w górach, polegające na zaobserwowaniu własnego cienia na chmurze znajdującej się poniżej obserwatora. Zdarza się, że cień obserwatora otoczony jest tęczową obwódką zwaną glorią.Saksonia-Anhalt (niem. Sachsen-Anhalt, dolnoniem. Sassen-Anhalt) to kraj związkowy w Niemczech, ze stolicą w Magdeburgu.
Galeria[]
Harz
Bodetal
Bodetal
Zobacz też[]
Przypisy
- Dzieje Słowiańszczyzny północno-zachodniej do połowy XIII w. przez Wilhelma Bogusławskiego. T. 2 Poznań 1889 r. s.25
Warto wiedzieć że... beta
Język polski (polszczyzna) – język naturalny należący do grupy zachodniosłowiańskich (do których należą również czeski, słowacki, kaszubski, dolnołużycki, górnołużycki i wymarły połabski), stanowiących część rodziny indoeuropejskiej.
Dolna Saksonia (niem. Niedersachsen, dolnosaks. Neddersassen, saterl. Läichsaksen) – drugi co do wielkości kraj związkowy w Republice Federalnej Niemiec przy granicy z Holandią. Siedziba administracyjna kraju związkowego znajduje się w mieście Hanower.
Brocken – najwyższy szczyt gór Harz w środkowych Niemczech (1142 m n.p.m.), o kopulastym kształcie, zbudowany z granitów. Na szczycie stacja meteorologiczna, ogród botaniczny (alpinarium), stacja przekaźnikowa; na zboczu na wysokości ok. 860 m n.p.m. źródło Bode. Pierwszego zimowego wejścia dokonał Johann Wolfgang von Goethe.
Trzeciorzęd – według starszych wersji periodyzacji jest to starszy okres ery kenozoicznej, od 65 do 1,8 mln lat temu. Dzieli się na:
Park Narodowy Harzu (niem. Nationalpark Harz) - obejmuje masyw górski Harzu w Niemczech, na terenie Saksonii-Anhalt i Dolnej Saksonii, pomiędzy miastami Herzberg am Harz na południowym zachodzie a Ilsenburg (Harz) i Wernigerode na północnym wschodzie. Utworzony w roku 2006 przez połączenie dwóch istniejących tu wcześniej Nationalpark Harz (od 1994) w Dolnej Saksonii Nationalpark Hochharz (od 1990) w Saksonii-Anhalt. Liczy 24.759 ha powierzchni, a jego teren leży na wysokościach od 230 m n.p.m. na północy do 1141 m n.p.m.
Skały metamorficzne (skały przeobrażone) – jeden z trzech głównych typów skał budujących skorupę ziemską, powstałe ze skał magmowych bądź osadowych (jak również niekiedy innych metamorficznych) na skutek przeobrażenia (metamorfizmu) pod wpływem wysokich temperatur (np. w pobliżu ognisk magmy) lub wysokiego ciśnienia (np. w wyniku pogrążania skał), oraz związanych z nimi procesów chemicznych. Metamorfizm powoduje zmiany składu mineralnego, czasami też chemicznego skał oraz ich struktury i tekstury.
Skrót n.p.m. – nad poziomem morza – używany jest przy mierzeniu wysokości bezwzględnej danego obiektu na Ziemi. Wielkość ta wyrażona jest najczęściej w metrach (m n.p.m.) i określa wysokość nad punktem odniesienia, którym jest średni poziom morza (p.m.).