Grosz
Przeczytaj także...
Półgrosz (półgroszek) – srebrna moneta bita w Polsce, na Litwie i na Śląsku od XIV do XVI wieku (równa 1/2 grosza). Wprowadzona przez Władysława Jagiełłę w wyniku cyklu reform z lat 1393-1398.Włochy (Republika Włoska, wł. Italia, Repubblica Italiana) – państwo położone w Europie Południowej, na Półwyspie Apenińskim, będące członkiem wielu organizacji, m.in.: UE, NATO, należące do ośmiu najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata – G8.
Szyling austriacki był oficjalną jednostką monetarną Austrii do 31 grudnia 2001 r., kiedy to zastąpiło go euro. Kod ISO 4217 to ATS. Szyling był wymieniany na euro według parytetu €1 = 13.7603 szylingów.
Półgrosz (półgroszek) – srebrna moneta bita w Polsce, na Litwie i na Śląsku od XIV do XVI wieku (równa 1/2 grosza). Wprowadzona przez Władysława Jagiełłę w wyniku cyklu reform z lat 1393-1398.Włochy (Republika Włoska, wł. Italia, Repubblica Italiana) – państwo położone w Europie Południowej, na Półwyspie Apenińskim, będące członkiem wielu organizacji, m.in.: UE, NATO, należące do ośmiu najbardziej uprzemysłowionych i bogatych państw świata – G8.
Szyling austriacki był oficjalną jednostką monetarną Austrii do 31 grudnia 2001 r., kiedy to zastąpiło go euro. Kod ISO 4217 to ATS. Szyling był wymieniany na euro według parytetu €1 = 13.7603 szylingów.

Grosz gdański z 1579 roku z wizerunkiem króla polskiego Stefana Batorego.
Grosz (łac. denarius grossus – gruby denar) – moneta gruba (w stosunku do emitowanych wcześniej denarów).
Euro, ευρώ, евро (znak: €, kod ISO 4217: EUR) – nazwa przyjęta na posiedzeniu w Madrycie w grudniu 1995 roku – wspólna waluta europejska wprowadzona w miejsce walut krajowych. W formie gotówkowej została wprowadzona w obieg 1 stycznia 2002 r.Trzeciak (ternar) – polska srebrna moneta bita od 1333 do czasów Zygmunta III Wazy. Miała wartość trzech denarów. Na Śląsku używana jeszcze w XIX w.
Rodzaje i odmiany[ | edytuj kod]
Zobacz też[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- John H. Mundy, Europa średniowieczna 1150-1309, Warszawa 2001, s. 121.
- ↑ Encyklopedia Powszechna PWN. T. 2. G-M. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 126.
Trojak – polska moneta srebrna, później także miedziana o wartości 3 groszy. Wprowadzona przez Zygmunta Starego w 1528 r. Trojaki polskie bite były do czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jako popularna moneta obiegowa trojaki funkcjonowały w obrocie monetarnym także w okresie porozbiorowym, tj. w Księstwie Warszawskim oraz Królestwie Polskim pod zaborem rosyjskim. Trojaki polskie bite były w mennicach koronnych w Krakowie, Olkuszu, Poznaniu, Malborku, Bydgoszczy, Wschowie, Lublinie i Warszawie, w mennicach litewskich w Wilnie, Tykocinie i Grodnie, w mennicach miejskich w Gdańsku, Elblągu, Toruniu i Rydze. Za panowania Augusta III trojaki biła również mennica w Lipsku. Oprócz najbardziej popularnej nazwy dla monet 3-groszowych, tj. „trojak” oraz nazwy „potrójny” występującej w Wielkim Księstwie Litewskim, na terenach gdzie były one w obiegu spotykamy także takie jak : „dutka”, „babka”, „dydek”.Polska, Rzeczpospolita Polska – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w dorzeczu Wisły i Odry. Powierzchnia administracyjna Polski wynosi 312 679 km², co daje jej 70. miejsce na świecie i dziewiąte w Europie. Zamieszkana przez ponad 38,5 miliona ludzi, zajmuje pod względem liczby ludności 34. miejsce na świecie, a szóste w Unii Europejskiej.
Warto wiedzieć że... beta
Złoty polski, floren, gulden – obrachunkowa jednostka pieniężna równa 30 groszom, w czasach nowożytnych wybijana jako moneta. Powstała przed połową XV wieku dla oznaczenia 30 groszy (540 denarów), stanowiących ekwiwalent w srebrze dla złotego dukata, nazywanego czerwonym złotym.
Europa – część świata (określana zwykle tradycyjnym, acz nieścisłym mianem kontynentu), leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej, stanowiąca wraz z Azją kontynent Eurazję.
Srebro (Ag, łac. argentum) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych w układzie okresowym. Jest srebrzystobiałym metalem, o największej przewodności elektrycznej i termicznej. W przyrodzie występuje w stanie wolnym, a także w minerałach, takich jak argentyt czy chlorargyryt. Większość wydobywanego srebra występuje jako domieszka rud miedzi, złota, ołowiu i cynku.
Półtorak – srebrna moneta bita w Polsce i na Litwie (równa 1,5 grosza) za czasów Zygmunta III i Jana Kazimierza. Za panowania Augusta III podjęto nieudaną próbę restytucji nominału, tym razem wybitego w miedzi.
Miedź (Cu, łac. cuprum) – pierwiastek chemiczny, z grupy metali przejściowych układu okresowego. Nazwa miedzi po łacinie (a za nią także w wielu innych językach, w tym angielskim) pochodzi od Cypru, gdzie w starożytności wydobywano ten metal. Początkowo nazywano go metalem cypryjskim (łac. cyprum aes), a następnie cuprum. Posiada 26 izotopów z przedziału mas 55-80. Trwałe są dwa: 63 i 65.
Dwojak – moneta polska równa 2 groszom, bita ze srebra; początkowo ważyła zapewne około 3,5 g. Pierwszy raz wybił ją król Zygmunt August.
Zabór rosyjski – część terytorium państwowego I Rzeczypospolitej zajęta przez Imperium Rosyjskie w wyniku rozbiorów Polski (1772–1795); obejmował Ziemie Zabrane i Królestwo Polskie.