Grand Hotel w Sopocie
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Jack White, właśc. John Anthony Gillis (ur. 9 lipca 1975 w Detroit), znany także jako Jack White III – amerykański muzyk, kompozytor, wokalista, autor tekstów i multiinstrumentalista, a także producent muzyczny oraz okazjonalnie aktor, najbardziej znany jako gitarzysta i wokalista zespołu The White Stripes.Richard Otto Kohnke (ur. 10 sierpnia 1873 w Bytowie, zm. 11 marca 1931 w Gdańsku) - inżynier budowlany, nauczyciel akademicki, specjalista z zakresu statyki i konstrukcji żelbetowych.
_2010-07-16_043.jpg)
Grand Hotel – pięciogwiazdkowy hotel w Sopocie, obecna nazwa „Sofitel Grand Sopot”.
Dzieje do 1945[ | edytuj kod]
Zbudowany został w stylu secesyjnym lub neobarokowym w latach 1924–1927 kosztem około 20 mln guldenów gdańskich, z przeznaczeniem głównie dla gości pobliskiego kasyna gry (Spielklub Zoppot), stąd i nawiązująca do niego ówczesna nazwa obiektu – Kasino-Hotel. Gdy w kwietniu 1922 w „Zoppoter Zeitung” ogłoszono konkurs na projekt Kasino-Hotel, „Gazeta Gdańska” pisała:
Projektowany hotel winien być wystawiony w takiej formie, by przedstawiał coś w rodzaju tryptyku. Lewe jego skrzydło mieściłoby cele ze ścianami wybitymi filcem dla goszczenia wariatów, prawe skrzydło kryminał. Zamiast gazonu przed frontem hotelu należy od razu założyć cmentarz dla samobójców. Na froncie hotelu umieścić powinno się motto Dantego »Lasciate ogni speranza« (Porzućcie wszelką nadzieję).
Maria Fołtyn (ur. 28 stycznia 1924 w Radomiu, zm. 2 grudnia 2012 w Warszawie) – polska śpiewaczka i reżyser operowy, założycielka i prezes Towarzystwa Miłośników Muzyki Moniuszki.Sabrina, właściwie Sabrina Salerno (ur. 15 marca 1968 w Genui) – włoska piosenkarka, aktorka, prezenterka telewizyjna i modelka, której największa popularność przypada na późne lata 80. XX wieku. Najbardziej znana z przebojów takich jak "Boys (Summertime Love)", "Hot Girl", "Sexy Girl" czy "All of Me (Boy Oh Boy)".
Ufundowano pierwszą nagrodę w wysokości 80 tys. reichsmarek.
Ostatecznie projekt dwóch profesorów Królewskiej Wyższej Szkoły Technicznej w Gdańsku, architekta Otto Kloeppela, konstruktora Richarda Kohnkego był powieleniem wybudowanego w 1911 Grand Hotelu w Szczawnie-Zdroju, przemianowanego kilka lat później na „Dwór Śląski” (Schlesischer Hof), aktualnie szpitala-sanatorium „Dom Zdrojowy”. Był to najdroższy, najbardziej luksusowy i wytworny hotel w Sopocie, jak i w całym Wolnym Mieście Gdańsku, m.in. wyposażony alternatywnie w wodociąg wody morskiej. Hotel uroczyście otwarto w 1927, choć był wykańczany sukcesywnie do II wojny światowej. Dla gości tańczących na zbudowanej w 1926 przed hotelem od strony morza „tańczącej podłogi” (Freiluft-Tanzdiele) przygrywały m.in. amerykański jazz band Ericha Borcharda, orkiestry – Ericha Bördela z państwowego radia w Królewcu oraz Arnolda Hildena z Mokka-Effi-Bar w Berlinie, wykonując takie ówczesne szlagiery: Bei mir bist du schoen, San Francisco, You Are My Lucky Star, September in the Rain, Wochenende und Sonnenschein, Kuss mich. Zaś o podniebienia dbali m.in. słynni cukiernicy z Karlovych Varów. W 1931 w hotelu od strony południowej oddano do użytku ekskluzywne kasyno gry (International Sporting-Club) według proj. prof. Emila Fahrenkampa z Düsseldorfu. W 1933 Kasino Hotel stał się tłem głośnego skandalu finansowego związanego z jego powstaniem – jego główna postać – dr Erich Laue, były długoletni burmistrz, a następnie nadburmistrz Sopotu (1919–1930). Podobnymi zarzutami objęto także prof. Richarda Kohnkego oraz radcę budowlanego Sopotu, również prof. Królewskiej Wyższej Szkoły Technicznej Doenicka. Cena wynajęcia pokoju w 1938 wynosiła 26,55 guldena, to jest równowartość tej samej kwoty w ówczesnych zł. W 1939 obiekt „wzbogacono” o 2 schrony.
Największa wygrana w historii sopockiego kasyna padła 30 lipca 1928 roku, kiedy pracownik warszawskich wodociągów, inżynier Gliński, obstawiając przypadkowe numery wygrał 2 miliony guldenów, czyli 3,5 miliona przedwojennych złotych (dla porównania: ogólnopolska zbiórka Funduszu Obrony Morskiej na budowę ORP Orzeł przyniosła 5 mln zł).
Obiekt wielokrotnie zapisał się w historii[ | edytuj kod]
Niniejszym udziela się Reichleiterowi [Philippowi] Bouhlerowi oraz doktorowi nauk medycznych [Karlowi] Brandtowi wszelkich pełnomocnictw w zakresie zwiększania uprawnień określonych lekarzy, po to, by ci ostatni mogli zadawać pacjentom, którzy wedle wszelkich ludzkich kryteriów są nieuleczalnie chorzy, miłosierną śmierć po najbardziej wnikliwym orzeczeniu lekarskim dotyczącym stanu ich zdrowia.
07 zgłoś się – polski serial kryminalny wyprodukowany przez Telewizję Polską i emitowany po raz pierwszy w latach 1976-1987. Głównym reżyserem, a także współautorem scenariusza tego serialu jest Krzysztof Szmagier. W głównej roli, porucznika MO Borewicza, wystąpił Bronisław Cieślak. Serial i jego główny bohater cieszyli się w Polsce dużą popularnością.Sztos – polska komedia sensacyjna w reżyserii Olafa Lubaszenki, wyprodukowana w 1997. Część scen kręcona była w plenerach Pułtuska.
Pismo było antydatowane na dzień 1 września 1939.
W okresie od jesieni 1944–1945 mieścił się w nim Wojskowy Szpital Ewakuacyjny nr 62.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]