Gorgonia, siostra Grzegorza z Nazjanzu, cs. Prawiednaja Gorgonija (zm. ok. 370-372) – święta Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Była córką pobożnej Nonny i Grzegorza Starszego, biskupa Nazjanzu, oraz siostrą Grzegorza Teologa i Cezarego, lekarza. Jej mąż, Alypios, pochodził prawdopodobnie z Iconium w Galacji (dzis. Konya w Turcji). Tam też mieli razem zamieszkać. Mieli trzy córki: Alypianę, Eugenię i Nonnę. Krótko przed śmiercią oboje małżonkowie przyjęli chrzest.
Kult świętych – w katolicyzmie i prawosławiu szczególny szacunek do osób uważanych za zbawione, oraz do świętych aniołów, którzy stawiani są za wzór dla wszystkich żyjących. Do świętych można zwracać się z prośbą o wstawiennictwo do Boga.Galacja (gr. Galatike, łac. Gallograecia) – w starożytności kraina w centralnej Azji Mniejszej, położona wokół dzisiejszej Ankary, nazwana tak przez Rzymian od nazwy Galatów, przybyłego w ten rejon w III w. p.n.e. odłamu celtyckiej armii Brennusa, która splądrowała w roku 279 roku p.n.e. Macedonię, Tesalię i Epir. Po klęsce zadanej Celtom przez Antygona Gonatasa w bitwie pod Lizymachią część wojowników z rodzinami (ok. 20 tys. ludzi) przeprawiła się do Azji Mniejszej. W 275 roku p.n.e. Antioch I Soter, w wyniku zwycięskiej bitwy, zepchnął Galatów na tereny, na których powstała później Galacja.
Św. Grzegorz Teolog poświęcił Gorgonii pośmiertnie obszerną Mowę pochwalną, podkreślając, że jej pobożnością był Kościół. U wezgłowia umierającej była matka Nonna, mąż, córki i duchowny, prawdopodobnie miejscowy biskup.
Cała rodzina została otoczona kultem świętych.
Wspomnienie liturgiczne św. Gorgonii obchodzone jest w Kościele katolickim 9 grudnia za Baroniuszem (niegdyś 23 lutego).
Grzegorz z Nazjanzu zwany Starszym, cs. Swiatitiel Grigorij Starszij, jepiskop nazjanzskij (ur. 275-280 w Arianzie w Kapadocji, zm. 1 stycznia 374 w Nazjanzie) – mąż św. Nonny i ojciec świętych: Grzegorza, Gorgonii i Cezarego, biskup Nazjanzu, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.Konya (gr. Ἰκόνιον Ikónion, łac. Iconium, dawniej także osm.-tur. قونیه, Koniah, Konieh, Qunia) – miasto w południowej Turcji, na Wyżynie Anatolijskiej, u północnego podnóża Taurusu, stolica prowincji Konya. Około 1 412 343 mieszkańców (w 2007). Podobnie jak Kayseri (Cezarea Pontyjska), Konya (Ikonion) jest starym miastem rzymskim i bizantyńskim. Konya – dawna stolica Sułtanatu Seldżuków zapełniona jest interesującymi dziełami wczesnej sztuki tureckiej i islamskiej. Najważniejszy punkt zwiedzania to Muzeum Mevlany, zlokalizowane koło meczetu zbudowanego przez wielkiego Sinan za panowania Sułtana Selima II w XVI w. Budynek ten zamieszkiwał niegdyś Mevlana – Rumi, założyciel Zakonu Tańczących Derwiszy. Co roku od 10 do 12 grudnia odbywają się w Konyi uroczystości ku czci Rumiego. Centrum miasta zajmuje Alaettin Tepesi – wzgórze z seldżuckimi budowlami. Konya jest jednym z najreligijniejszych i konserwatywnych miast w Turcji.
Cerkiew prawosławna wspomina sprawiedliwą Gorgonię 23 lutego/8 marca (lub 7 marca w roku przestępnym), tj 8 marca według
kalendarza gregoriańskiego.
wstawiennictwo świętych
- liturgia katolicka
- liturgia prawosławna
- Martyrologium Romani Florilegium podaje za datę śmierci Gorgonii 9 grudnia 375, czyli rok później niż zmarli rodzice (374), co jest niezgodne z przekazem, że "u wezgłowia umierającej była matka Nonna".
- Martyrologium Romani Florilegium podaje sześcioro dzieci.
- podwójne datowanie
Gorgonia, siostra Grzegorza z Nazjanzu.. DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM. [dostęp 2013-03-03].
Martyrologium Romani Florilegium (9 grudnia) (niem.). Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2013-03-03].

Kościół katolicki – największa na świecie chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia określane mianem katolicyzmu. Kościół katolicki jest jednym z trzech głównych nurtów chrześcijaństwa, obok Cerkwi prawosławnej i Kościołów protestanckich.Chrzest – w chrześcijaństwie obrzęd nawrócenia i oczyszczenia z grzechów, mający postać sakramentalnego obmycia wodą, któremu towarzyszy słowo (Ef 5,26). Zgodnie z wiarą chrześcijańską obrzęd ten ma znaczenie wcielenia w Chrystusa jako ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana i łączy z Ludem Bożym Nowego Przymierza. Typowy obrzęd chrztu w chrześcijaństwie sprawowany jest w imię Trójcy Świętej: Ojca i Syna i Ducha Świętego – na polecenie samego założyciela Chrystusa (Mt 18,18-20).
Warto wiedzieć że... beta
Liturgia (gr. λειτουργια – działanie na rzecz ludu) – w starożytnej Grecji działania konkretnej osoby lub społeczności na rzecz obywateli, obecnie – publiczna forma kultu religijnego, dotycząca całokształtu zrytualizowanych, zbiorowych i ściśle określonych czynności sakralnych, ustalonych przez kapłanów danej religii.
Cezary z Nazjanzu, cs. Swiatyj Kiesarij Nazianzin, wracz (ur. ok. 330 w Arianz w pobliżu Gelveri i Nazjanzu w Kapadocji, zm. ok. 368 w Bitynii) - młodszy brat św. Grzegorza z Nazjanzu i św. Gorgonii, nadworny lekarz Konstancjusza II i Juliana Apostaty, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Wspomnienie – w liturgii katolickiej dzień obchodów w roku liturgicznym o randze mniejszej niż święto. Dzień obchodów wspomnienia wyznacza data lub kalendarz liturgiczny (→święta ruchome).
Kalendarz gregoriański – kalendarz słoneczny wprowadzony w 1582 przez papieża Grzegorza XIII bullą Inter gravissimas; kalendarz juliański zreformowany przez Luigiego Lilio; w Polsce stosowany od roku wprowadzenia.
Kościół – organizacja utworzona przez wspólnotę religijną i duchowieństwo określonej religii, kierująca się doktryną religijną, posiadająca ścisłe normy kultu religijnego, moralności i własne zasady prawne.
Turcja (tur. Türkiye, Republika Turcji – Türkiye Cumhuriyeti) – państwo położone w Azji na półwyspie Azja Mniejsza, a częściowo również w Europie, ze stolicą w Ankarze. Część europejska – Tracja – stanowi 3% powierzchni i oddzielona jest od części azjatyckiej morzem Marmara oraz cieśninami Bosfor i Dardanele. Turcję od północy otacza Morze Czarne, od zachodu Morze Egejskie i morze Marmara, a od południa Morze Śródziemne (nazywane w języku tureckim Morzem Białym).
Biskup (łac. episcopus z gr. ἐπίσκοπος episkopos: nadzorca, opiekun) – w Kościołach chrześcijańskich duchowny o najwyższych święceniach. Urząd kościelny w Kościele katolickim i w kościołach prawosławnych uznawany za najwyższy stopień sakramentu kapłaństwa.