Gordon J. Garradd
Wielki Obłok Magellana – największa galaktyka satelitarna położona w pobliżu Drogi Mlecznej. Jest ona generalnie nieregularna, ale posiada elementy struktury spiralnej. Jest również jedną z najbliższych galaktyk, leży w odległości ok. 50 kiloparseków; bliżej położone są niektóre galaktyki karłowate, takie jak SagDEG i Karzeł Wielkiego Psa.Kometa – małe ciało niebieskie poruszające się w układzie planetarnym, które na krótko pojawia się w pobliżu gwiazdy centralnej. Ciepło tej gwiazdy powoduje, że wokół komety powstaje koma, czyli gazowa otoczka. W przestrzeń kosmiczną jądro komety wyrzuca materię, tworzącą dwa warkocze kometarne – gazowy i pyłowy, skierowane pod różnymi kątami do kierunku ruchu komety. Gazowy warkocz komety jest zawsze zwrócony w kierunku przeciwnym do gwiazdy, co spowodowane jest oddziaływaniem wiatru słonecznego, który zawsze jest skierowany od gwiazdy. Pyłowy warkocz składa się z drobin zbyt masywnych, by wiatr słoneczny mógł znacząco zmienić kierunek ich ruchu.
Planetoida (planeta + gr. eídos postać), asteroida (gr. asteroeidés – gwiaździsty), planetka (ang. minor planet) – ciało niebieskie o małych rozmiarach – od kilku metrów do czasem ponad 1000 km, obiegające Słońce, posiadające stałą powierzchnię skalną lub lodową, bardzo często – przede wszystkim w przypadku planetoid o mniejszych rozmiarach i mało masywnych – o nieregularnym kształcie, często noszącym znamiona kolizji z innymi podobnymi obiektami.
Gordon John Garradd (ur. 1959) – australijski astronom-amator i fotograf z Loomberah w stanie Nowa Południowa Walia, odkrywca wielu planetoid i komet.
W latach 90. XX w. działał w programie poszukiwania obiektów bliskich Ziemi (NEO) Anglo-Australian Near-Earth Asteroid Survey m.in. z Robertem McNaughtem. Minor Planet Center przypisuje mu indywidualne odkrycie 31 planetoid w latach 1993–2000. Później, również z McNaughtem, pracował w Obserwatorium Siding Spring w programie poszukiwania obiektów bliskich Ziemi o nazwie Siding Spring Survey, finansowanym przez NASA i będącym odpowiednikiem programu Catalina Sky Survey prowadzonego na półkuli północnej. W ramach tego przeglądu nieba w latach 2004–2013 odkryto 2690 planetoid. W ramach programu Siding Spring Survey Garradd odkrył także komety – jego nazwisko nosi 16 komet, w tym okresowe: 186P/Garradd, 259P/Garradd, 296P/Garradd. Odkrył ponadto 4 nowe w Wielkim Obłoku Magellana.
Garradd zajmuje się również fotograficznym patrolowaniem nieba w poszukiwaniu meteorów, fotografowaniem przyrody, w tym burz (był koordynatorem sieci wykrywania burz). Własnoręcznie skonstruował kilka teleskopów (pierwszy mając 16 lat), włącznie z produkcją zwierciadeł o średnicy do 46 cm.
Jego posiadłość w Loomberah od 1991 roku zasilana jest wyłącznie energią z baterii słonecznych i turbin wiatrowych.
W uznaniu jego pracy jedną z planetoid nazwano (5066) Garradd.
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ (5066) Garradd w bazie Minor Planet Center (ang.)
- D.I. Steel, R.H. McNaught, G.J. Garradd, D.J. Asher, K.S. Russell: AANEAS: A Valedictory Report (ang.). W: Australian Spaceguard Survey Homepage [on-line]. 1998. [dostęp 2016-09-26].Sprawdź autora:5.
- ↑ Minor Planet Discoverers (ang.). W: Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2016-09-04. [dostęp 2016-09-26].
- Siding Spring Survey (ang.). Australian National University. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-06)].
- Garradd (ang.). W: JPL Small-Body Database Browser [on-line]. Jet Propulsion Laboratory. [dostęp 2016-09-26].
- ↑ Joe Bauman: Meet Comet Discoverer Gordon Garradd (ang.). W: Deseret News [on-line]. 2011-08-23. [dostęp 2016-09-26].