Godfred
Podstrony: [1] [2] [3] 4
Przeczytaj także...
Eider (w polskich publikacjach spotyka się też nazwy Ejdera i Eidera) – najdłuższa rzeka w niemieckim landzie Szlezwik-Holsztyn o długości 188 km. Rzeka rozpoczyna się w pobliżu Bordesholmu i uchodzi do Zatoki Helgolandzkiej (Morze Północne). Fryzja (nid. Friesland, fryz. Fryslân, płnfryz. Fresklun lub Friislon, wschfryz. Fräislound, niem. Friesland) – kraina historyczna w północno-zachodniej Europie, wzdłuż wybrzeża Morza Północnego. Obecnie w granicach Niemiec, Danii i Holandii.
Przypisy[ | edytuj kod]
Eider (w polskich publikacjach spotyka się też nazwy Ejdera i Eidera) – najdłuższa rzeka w niemieckim landzie Szlezwik-Holsztyn o długości 188 km. Rzeka rozpoczyna się w pobliżu Bordesholmu i uchodzi do Zatoki Helgolandzkiej (Morze Północne). Fryzja (nid. Friesland, fryz. Fryslân, płnfryz. Fresklun lub Friislon, wschfryz. Fräislound, niem. Friesland) – kraina historyczna w północno-zachodniej Europie, wzdłuż wybrzeża Morza Północnego. Obecnie w granicach Niemiec, Danii i Holandii.
- Анналы королевства франков – rok 804
- Анналы королевства франков – rok 804
- Simon Coupland (1998), From Poachers to Gamekeepers: Scandinavian Warlords and Carolingian Kings, [w:] Early Medieval Europe, 7 (1), s. 87.
- Анналы королевства франков – rok 808
- Else Roesdahl, Historia Wikingów, [przeł.] Franciszek Jaszuński, Gdańsk 1996, s. 123.
- Анналы королевства франков – rok 809
- Анналы королевства франков – rok 809
- Chronicon Moissiacense – rok 810
- Анналы королевства франков – rok 809
- Анналы королевства франков – rok 809
- Эйнхард Жизнь Карла Великого – rozdział 14
- bliżej niezidentyfikowane miejsce, możliwe że to dzisiejsza miejscowość Bislich, za: Das Heimatmuseum - Lippeham-eine fränkische Siedlung [www: bislisch.de]
- The Monk of Saint Gall, The Life of Charlemagne, sourcebook Fordham University – księga II, pkt. 13)
- Анналы королевства франков – rok 813
- Анналы королевства франков – lata 814
- Анналы королевства франков – rok 810
- Walter Åkerlund (1939), Studier över Ynglingatal, Lund: Vetenskaps-societeten i Lund.
- Sakso Gramatyk, Gesta Danorum, [tł.] Jan Wolucki
- Ogier le Danois – rozdział 114
- Engholm ↓.
Bibliografia[ | edytuj kod]
Notker Balbulus (Jąkała) (ur. ok. 840 prawd. w Jonschwil, zm. 6 kwietnia 912 w Sankt Gallen) – benedyktyn (OSB) i kronikarz z czasów Karola Wielkiego, kompozytor, poeta i teoretyk muzyki, błogosławiony Kościoła katolickiego.Karol Młodszy (ur. ok. 772, zm. 4 grudnia 811) – drugi syn Karola Wielkiego i jego żony Hildegardy. Od 780 roku uznany za głównego dziedzica tronu frankijskiego po wydziedziczeniu Pepina Garbatego.
Podstrony: [1] [2] [3] 4
Warto wiedzieć że... beta
Saxo Gramatyk (łac. Saxo Grammaticus, ur. ok. 1140/50 – zm. 1220/30) – duński średniowieczny historyk i kronikarz. Saxo był również sekretarzem biskupa Absalona.
Nordalbingowie — jedno z plemion saskich. Jak to wynika już z nazwy (po łacinie Albis to Łaba), zamieszkiwali Nordalbingowie tereny na północ od rzeki Łaby podzielone na trzy okręgi: Holzatów, Szturmarów i Ditmarszów oraz w trójkącie na południe od Łaby między ujściem jej i Wezery zwany Hadeln. Po zwycięstwie sprzymierzonych z Frankami Obodrytów w Bitwie nad Święcianą nad Nordalbingami, Karol kazał deportować 10 000 rodzin do środkowych Niemiec, a prowincje na północ od Łaby oddać Obodrytom.
Tabela zawiera listę niepewnych i legendarnych władców Danii do X wieku. Lista kontynuowana jest w artykule władcy Danii, który zawiera listę udokumentowanych władców, począwszy od Gorma Starego.
Państwo frankijskie (łac. Regnum Francorum) – początkowo plemienne państwo Franków, następnie jedno z najsilniejszych państw we wczesnośredniowiecznej Europie. W 800 roku na jego bazie utworzone zostało odnowione Cesarstwo Karola I Wielkiego.
Itzehoe (dolnoniem. Itzhoe) – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, nad rzeką Stör, na północny zachód od Hamburga. Siedziba powiatu Steinburg oraz Związku Gmin Itzehoe-Land. Liczy 32 732 mieszkańców. Itzehoe jest ważnym ośrodkiem handlowym.
Wieleci, Wieletowie, Wilcy, Lucice, Lutycy – grupa plemienna Słowian połabskich, zamieszkujących od VI wieku tereny między dolną Odrą a Łabą, wywodząca się z Pomorza Przedodrzańskiego. W źródłach pisanych za czasów Karola Wielkiego nazywani również: Wiltzi, Vultzi, Welatabowie. Wieleci obok Obodrzyców i Serbów należeli do Słowian połabskich. Geograf Bawarski podaje, że na ziemiach Wieletów znajdowało się 95 grodów.
Huskarlowie, (staronord. Húskarlar dosł. domownicy, l.poj. Húskarl) - anglosaska oraz wikińska straż przyboczna władców. Najbardziej znana jest z przykładu przybocznej straży władcy Danii, Norwegii i Anglii, Kanuta Wielkiego (panującego w latach 1016-1035), początkowo rekrutowanej wyłącznie ze skandynawskich wojowników.