• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Godelaib

    Przeczytaj także...
    Słownik starożytności słowiańskich: encyklopedyczny zarys kultury Słowian od czasów najdawniejszych – kilkutomowy słownik, dotyczący dziejów szeroko pojętej Słowiańszczyzny do końca XII wieku.Henryk Łowmiański (ur. 22 sierpnia 1898 w Daugadzie k. Wiłkomierza, zm. 4 września 1984 w Poznaniu) – polski historyk, mediewista, autor m.in. monumentalnych Początków Polski (w sześciu tomach, tom VI wydano już po śmierci autora).
    Kazimierz Wachowski (ur. 1873 w Warszawie, zm. 1943) − historyk polski, nauczyciel gimnazjalny, członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

    Godelaib (zm. 808) – książę obodrzycki, przez niektórych historyków uważany za brata Drożka.

    Imię jego jest imieniem germańskim w postaci dolnoniemieckiej pochodzącym od nordyjskiego Godleifr. Wysunięto przypuszczenie, że miano to może być zwykłym tłumaczeniem słowiańskiego Bogusława.

    W 808 roku po opuszczeniu kraju przez Drożka, został wzięty do niewoli przez wojska władcy południowojutlandzkiego Godfreda, który zaatakował obszary plemienne Obodrzyców, a następnie z rozkazu tego ostatniego stracony. Nie wiadomo, czy został wybrany na następcę Drożka, czy przewodził tylko jednemu z plemion pozostającemu wcześniej w zależności.

    Jerzy Nalepa (ur. 29 lipca 1926 r. w Kraszewicach) – polski historyk, językoznawca, badacz dziejów osadnictwa w Polsce, profesor Uniwersytetu w Lund (Szwecja), członek Polskiej Akademii Umiejętności, od 2007 r. profesor zwyczajny.Język dolnoniemiecki, dialekty dolnoniemieckie (w języku dolnoniemieckim Nedderdüütsch lub Plattdüütsch, w języku niemieckim Niederdeutsch lub Plattdeutsch) – język germański blisko spokrewniony z językami niderlandzkim, afrykanerskim i niemieckim, często uznawany również za dialekt tego ostatniego. Wywodzi się z języka starosaksońskiego i jego późniejszych stadiów. Oznaczany jest kodem ISO 639-2 nds.

    Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Tak m.in. W. Bogusławski, Dzieje Słowiańszczyzny północno-zachodniej do połowy XIII wieku, t. III, Poznań 1892, s. 38. Wydawał się przychylać do tej interpretacji także H. Łowmiański, Początki Polski, t. V, Warszawa 1973, s. 255
    2. Tak uważa M. Rudnicki, Godelaib [w:] Słownik Starożytności Słowiańskich, t. II, Wrocław 1964, s. 128
    3. G. Labuda, Dynastia obodrzycka [w:] Słownik Starożytności Słowiańskich, t. I, Wrocław 1961, s.415
    4. Istnieje hipoteza, że władał jedną częścią Obodrzyców, podczas gdy Drożko, będąc jednocześnie księciem wielkoplemiennym, władał drugą częścią. H. Łowmiański, Początki Polski, t. V, Warszawa 1973, s. 254–255

    Bibliografia[ | edytuj kod]

  • Labuda G., Dynastia obodrzycka [w:] Słownik Starożytności Słowiańskich, t. I, Wrocław 1961, ​ISBN 83-04-00080-6​ (całość), s. 415.
  • Łowmiański H., Początki Polski, t. V, Warszawa 1973, s. 254–255.
  • Nalepa J., Godelaib [w:] Słownik Starożytności Słowiańskich, t. II, Wrocław 1964, ​ISBN 83-04-00080-6​ (całość), s. 129.
  • Rudnicki M., Godelaib [w:] Słownik Starożytności Słowiańskich, t. II, Wrocław 1964, ​ISBN 83-04-00080-6​ (całość), s. 128.
  • Adam Turasiewicz, Dzieje polityczne Obodrzyców: od IX wieku do utraty niepodległości w latach 1160–1164, Bogumił Grott (red.), Kraków: „Nomos”, 2004, s. 49, ISBN 83-88508-65-2, OCLC 830637109.
  • Wachowski K., Słowiańszczyzna zachodnia, Poznań 2000, (Wznowienia, t. 6), ​ISBN 83-7063-271-8​, ISSN 1425-1280, s. 70.
    • Godfred (w zależności od źródła zwany również: Gudfred, Godofridus, Guthfridius, Gøtrik, Göttrick, Gudrød; ? - zm. 810) − władca Danii (być może tylko południowej Jutlandii) w latach 804−810, wiking.Obodryci, Obodrzycy, Obodrzyce – grupa plemion słowiańskich należąca do Słowian połabskich. Do grupy tej zaliczano: Obodrzyców właściwych (Reregów), Połabian, Wagrów, Warnów, Glinian, Bytyńców, Smolińców i Morzyczan.




    Warto wiedzieć że... beta

    Drożko, Drażko (łac. Thrasuco, Thrasucho, Thrasco, Thasco, Drasco, Drasocus, data ur. nieznana, zm. 809, Rerik) — obodrycki książę wielkoplemienny w latach 795–809, zapewne syn lub dalszy krewny Wicana, ojciec Czedroga, przez niektórych historyków uważany za brata Godelaiba.
    International Standard Serial Number, ISSN czyli Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego – ośmiocyfrowy niepowtarzalny identyfikator wydawnictw ciągłych tradycyjnych oraz elektronicznych. Jest on oparty na podobnej koncepcji jak identyfikator ISBN dla książek, ISAN dla materiałów audio-wideo. Niektóre publikacje wydawane w seriach mają przyporządkowany zarówno numer ISSN, jak i ISBN.
    Bogusław, Bogosław, Bohusław, Bogsław — staropolskie imię męskie złożone z członów Bogu- ("Bóg", "Boga", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -sław ("sława"). Być może znaczyło pierwotnie "ten, który sławi los", a później "sławiący Boga". Jest to jedno z niewielu słowiańskich imion, które są znane we wszystkich językach słowiańskich, w Polsce notowane od początku XIII wieku. Dość popularne w średniowieczu, kiedy imię to zanotowano u około 700 osób, i w czasach nowożytnych; spadek popularności przeżywało jedynie w XVI wieku
    Gerard Labuda (ur. 28 grudnia 1916 w Nowej Hucie koło Kartuz, zm. 1 października 2010 w Poznaniu) – polski historyk, mediewista. Specjalność naukowa: historia powszechna i historia Polski; historia słowiańszczyzny zachodniej w tym historia Pomorza i Kaszub; wydawca źródeł skandynawskich i anglosaskich do historii Słowian zachodnich; historia kultury i cywilizacji, metodologia badań historycznych. Rektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w latach 1962-1965. W latach 1984-1989 wiceprezes PAN; w latach 1989-1994 prezes PAU, następnie jej prezes honorowy. Członek Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa PRL. Mieszkał w Poznaniu.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.774 sek.