Giganotozaur
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Przeczytaj także...
Współczynnik encefalizacji (EQ – ang. encephalization quotient), współczynnik umózgowienia – termin, który wprowadził Harry J. Jerison w celu oszacowania potencjalnych możliwości intelektualnych mózgu danego organizmu. Wskazuje ile razy większy lub mniejszy jest przeciętny mózg osobnika danego gatunku od mózgu, jakiego należy się spodziewać u zwierzęcia o rozmiarach typowych dla tego gatunku. Współczynnik encefalizacji obliczany jest różnymi metodami porównania masy mózgu do masy ciała, np. według swojej pierwotnej koncepcji Jerison zaproponował wzór:Kość udowa (łac. femur) — kość kończyny dolnej będąca elementem wspierającym tkanki miękkie uda. Jest to kość długa, dlatego wyróżnić w niej można trzon i dwa końce: koniec bliższy i koniec dalszy. Jednocześnie jest to najcięższa i najdłuższa z kości długich organizmu; mierząc prawie dokładnie 26% długości ciała człowieka, jest pomocnym wskaźnikiem rekonstrukcji szkieletowych. Występuje u człowieka i zwierząt. U człowieka jest ustawiona pionowo, u zwierząt w kierunku przednio-dolnym.
Współczynnik encefalizacji (EQ – ang. encephalization quotient), współczynnik umózgowienia – termin, który wprowadził Harry J. Jerison w celu oszacowania potencjalnych możliwości intelektualnych mózgu danego organizmu. Wskazuje ile razy większy lub mniejszy jest przeciętny mózg osobnika danego gatunku od mózgu, jakiego należy się spodziewać u zwierzęcia o rozmiarach typowych dla tego gatunku. Współczynnik encefalizacji obliczany jest różnymi metodami porównania masy mózgu do masy ciała, np. według swojej pierwotnej koncepcji Jerison zaproponował wzór:Kość udowa (łac. femur) — kość kończyny dolnej będąca elementem wspierającym tkanki miękkie uda. Jest to kość długa, dlatego wyróżnić w niej można trzon i dwa końce: koniec bliższy i koniec dalszy. Jednocześnie jest to najcięższa i najdłuższa z kości długich organizmu; mierząc prawie dokładnie 26% długości ciała człowieka, jest pomocnym wskaźnikiem rekonstrukcji szkieletowych. Występuje u człowieka i zwierząt. U człowieka jest ustawiona pionowo, u zwierząt w kierunku przednio-dolnym.
Giganotozaur (Giganotosaurus) – rodzaj teropoda z rodziny karcharodontozaurów (Carcharodontosauridae) żyjącego w późnej kredzie na terenie Ameryki Południowej. Był jednym z największych teropodów w historii. Nazwa Giganotosaurus pochodzi od greckich słów gigas („olbrzymi”), notos („południe”) oraz sauros („jaszczur”), zaś epitet gatunkowy carolinii honoruje Rubena Caroliniego, który w 1993 roku odkrył skamieniałości giganotozaura w Patagonii.
Ameryka Południowa – kontynent leżący na półkuli zachodniej oraz w większej części na półkuli południowej, a w mniejszej – na półkuli północnej. Niekiedy uważana jest również za subkontynent Ameryki.Tyranozaur (Tyrannosaurus) – rodzaj teropoda z rodziny tyranozaurów. Jedynym gatunkiem z tego rodzaju, którego istnienie zostało potwierdzone i który jest zarazem jednym z najbardziej znanych dinozaurów na świecie, jest Tyrannosaurus rex.
Warto wiedzieć że... beta
Jaszczurki (Lacertilia, dawniej Sauria) – grupa gadów łuskonośnych obejmująca czworonożne lub beznogie zwierzęta lądowe o wydłużonym ciele, oczach posiadających powieki, mocnych szczękach i diapsydalnej czaszce. Występują na wszystkich kontynentach poza Antarktydą oraz na wielu wyspach oceanicznych. Są najliczniejszą grupą gadów obejmującą ponad 4000 gatunków.
Allozaury – rodzina dinozaurów drapieżnych z podrzędu Theropoda. Żyły w późnej jurze i wczesnej kredzie, 170-95 mln lat temu w obu Amerykach, Afryce, na obszarze dzisiejszy Chin, w Australii i Europie. Szczyt rozwoju w późnej jurze. Największym przedstawicielem tej rodziny był allozaur z Ameryki Północnej, długości do 12 m, wadze do 4,5 ton i czaszce o długości ponad 1 m.
Ptaki (Aves) – gromada stałocieplnych zwierząt z podtypu kręgowców. Jest najbardziej zróżnicowaną spośród gromad kręgowców lądowych – istnieje około 10 tys. gatunków ptaków, które zamieszkują ekosystemy na całym świecie. Ich wielkość waha się od 5 cm u koliberka hawańskiego do 2,7 m u strusia.
Philip John Currie (ur. 13 marca 1949 w Brampton) – kanadyjski paleontolog, profesor Uniwersytetu Alberty (University of Alberta). Licencjat (B.Sc.) uzyskał na Uniwersytecie w Toronto, magisterium (M.Sc.) i doktorat (Ph.D. – z wyróżnieniem) – na Uniwersytecie McGill.
Plemię, tryb (łac. tribus) – pomocnicza kategoria systematyczna szczebla rodzinowego, niższa od rodziny (familia), a wyższa od rodzaju (genus). Dodatkowymi kategoriami pomocniczymi dla plemienia są nadplemię (supertribus) i podplemię (subtribus), a w literaturze anglojęzycznej również infratribus.
Paul Sereno (ur. 11 października 1957 w Aurorze w stanie Illinois w Stanach Zjednoczonych) – amerykański paleontolog, wykładowca w University of Chicago, współpracownik National Geographic. Jego specjalnością są dinozaury – odkrył i opisał wiele nowych rodzajów, m.in.: afrowenatora, deltadroma, jobarię, suchomima i eoraptora – jednego z dwóch najwcześniejszych znanych dinozaurów. Podczas wykopalisk prowadzonych w północnej Afryce, m.in. w Nigrze, odnalazł niemal kompletny szkielet sarkozucha i pierwszą dobrze zachowaną czaszkę karcharodontozaura, na podstawie której opisał nowy gatunek – Carcharodontosaurus iguidensis. 14 sierpnia 2008 ogłoszono, że w październiku 2000 Sereno odnalazł na Saharze duże cmentarzysko, które wraz z archeologami badał przez osiem lat. Prowadził również prace w Ameryce Południowej.
Język grecki klasyczny, greka klasyczna – stadium rozwojowe języka greckiego, używanego w okresie klasycznym (500 r. p.n.e. - 350 r. p.n.e.) starożytnej Grecji. Był to jeden z ważniejszych języków starożytności, rozpowszechniony na znacznych obszarach Półwyspu Bałkańskiego i Azji Mniejszej oraz na Cyprze. Dzisiaj ten język można studiować na filologii klasycznej. Był to język bogatej literatury, w okresie klasycznym działali Tukidydes, Arystofanes, Platon, mówcy ateńscy.