Getica
Przeczytaj także...
Wenedowie, Wendowie, Wenetowie, Wenedzi – lud zamieszkujący – w okresie rzymskim (I-IV w. n.e.) – ziemie nad Bałtykiem. Istnieje szereg hipotez na temat ich przynależności etnicznej. Identyfikowany ze Słowianami zachodnimi, Wandalami a także traktowany jako odrębny lud indoeuropejski.Słowianie – gałąź ludów indoeuropejskich posługujących się językami słowiańskimi, o wspólnym pochodzeniu, podobnych zwyczajach, obrzędach i wierzeniach. Zamieszkują Europę wschodnią, środkową i południową oraz pas północnej Azji od Uralu po Ocean Spokojny. Stanowią najliczniejszą grupę ludności indoeuropejskiej w Europie.
Antowie (Antae, Antes, gr. Ανταί) – związek plemienny wschodnich Słowian, który w dużej mierze dał początek również Słowianom południowym, według niektórych badaczy zeslawizowane plemię sarmackie (czasem utożsamiane z Aorsami/Alanami) lub odłam Słowian wschodnich podporządkowany rządzącej warstwie sarmackiej, która się w nim etnicznie rozpłynęła. Chińska Kronika Wczesnej Dynastii Han ok. r. 138-126 p.n.e. lokuje Yancai (奄蔡; Antów lub Alanów/Aorsów) między Jeziorem Aralskim a Morzem Kaspijskim. Z Yancai należy przypuszczalnie identyfikować Antów, mieszkających, według Pliniusza i Ptolemeusza, w pobliżu Morza Azowskiego.
Wenedowie, Wendowie, Wenetowie, Wenedzi – lud zamieszkujący – w okresie rzymskim (I-IV w. n.e.) – ziemie nad Bałtykiem. Istnieje szereg hipotez na temat ich przynależności etnicznej. Identyfikowany ze Słowianami zachodnimi, Wandalami a także traktowany jako odrębny lud indoeuropejski.Słowianie – gałąź ludów indoeuropejskich posługujących się językami słowiańskimi, o wspólnym pochodzeniu, podobnych zwyczajach, obrzędach i wierzeniach. Zamieszkują Europę wschodnią, środkową i południową oraz pas północnej Azji od Uralu po Ocean Spokojny. Stanowią najliczniejszą grupę ludności indoeuropejskiej w Europie.
Antowie (Antae, Antes, gr. Ανταί) – związek plemienny wschodnich Słowian, który w dużej mierze dał początek również Słowianom południowym, według niektórych badaczy zeslawizowane plemię sarmackie (czasem utożsamiane z Aorsami/Alanami) lub odłam Słowian wschodnich podporządkowany rządzącej warstwie sarmackiej, która się w nim etnicznie rozpłynęła. Chińska Kronika Wczesnej Dynastii Han ok. r. 138-126 p.n.e. lokuje Yancai (奄蔡; Antów lub Alanów/Aorsów) między Jeziorem Aralskim a Morzem Kaspijskim. Z Yancai należy przypuszczalnie identyfikować Antów, mieszkających, według Pliniusza i Ptolemeusza, w pobliżu Morza Azowskiego.
Getica — napisana ok. 551 r. kronika „O pochodzeniu i czynach Gotów” (org. Getica), która jest skróconą wersją (wyciągiem) większej pracy Kasjodora Historia Gotów w 12 księgach, która nie zachowała się do naszych czasów. Autorem był Jordanes – historyk i kronikarz gocki.
Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
Sklawinowie, Sklawini, Sklaweni, Sklawenowie – dawna nazwa używana przez pisarzy bizantyjskich na określenie Słowian niezależnie od ich nazw plemiennych, z czasem (V – VI wiek) zawężona do plemion słowiańskich żyjących pomiędzy Dniestrem, a Dunajem i Cisą na terenach współczesnej Rumunii, Mołdawii oraz częściowo Ukrainy i Węgier, w odróżnieniu od zamieszkujących dorzecze Dniepru Antów i nadwiślańskich Wenedów.
Wartość historyczna[ | edytuj kod]
Jest to podstawowe źródło o historii Gotów od czasów legendarnych do 540 r., czyli czasów jeszcze nieodległych autorowi. Uwzględniono w nim stosunki polityczne Gotów z Rzymianami oraz genealogie królewskich rodów: ostrogockiego (Amalów) i wizygockiego (Baltów).
Edward Zwolski (ur. 9 lutego 1932 w Warszawie, zm. 19 września 1997 w Lublinie) – historyk, filolog klasyczny, tłumacz, specjalista od historii starożytnej. Absolwent historii i filologii klasycznej na KUL (1955). W latach 1959-1961 studiował za granicą. Doktorat w 1960 na uniwersytecie Rzymskim i w 1964 na UW. Od 1955 zatrudniony na KUL.Habilitacja 1976 na UW. Od 1992 profesor nadzwyczajny. Głównym kierunkiem badań była religia grecka. Tłumacz z literatury antycznej i prac historyków zachodnich. Pochowany w Lublinie na cmentarzu przy ulicy Lipowej. Jego uczniem jest Lech Trzcionkowski. Czytał, jak sam mówił, we wszystkich językach świata - przedstawiają go władze KUL. - Bardziej poeta niż naukowiec. Postać wybitna. Świadomość tę mieli wszyscy, którym dane było się z nim zetknąć. Jego wykłady z pogranicza literatury, historii sztuki, teologii i filozofii przyciągały olbrzymie rzesze studentów. Z wykształcenia filolog klasyczny i historyk fascynujący się Platonem, Dantem i Shakespeare’em, do końca pozostał wierny swoim młodzieńczym fascynacjom filologicznym. W wieku 21 lat przetłumaczył „Ucztę” Platona. Prowadził seminaria, na których komentował dialogi Platona. Duchowością był z innej epoki.[1].Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.
Są w nim podstawowe informacje o pochodzeniu Hunów, ich wyglądzie zewnętrznym, pojawieniu się w Europie, królach, a zwłaszcza o Attyli: jego rodzina, wygląd fizyczny, okoliczności śmierci, opis barwnego pogrzebu, bitwy na Polach Katalaunijskich i nad rzeką Nedao, a także o dalszych losach jego poszczególnych synów.
SUDOC (fr. Système Universitaire de Documentation, pol. Uniwersytecki System Dokumentacji) – centralny katalog informacji bibliograficznej francuskiego szkolnictwa wyższego.Jordanes (VI wiek) - historyk i kronikarz gocki. Nadworny pisarz gockiego króla Gunthigisa, następnie został kapłanem i zamieszkał w okolicy Tesalonik gdzie napisał ok. 551 r. "O pochodzeniu i czynach Gotów" (org. Getica) – jest to skrócona wersja (wyciąg) większej pracy Kasjodora "Historia Gotów" w 12 księgach, która nie zachowała się do naszych czasów.
W dziele tym wspomniane są również plemiona Antów, Wenetów i Sklawinów, uważanych za Słowian.
Polski przekład[ | edytuj kod]
Pracę Jordanesa przetłumaczył Edward Zwolski. Tekst z wstępem i opracowaniem ukazał się w 1984 r. nakładem Wydawnictwa Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego jako: Kasjodor i Jordanes. Historia gocka czyli Scytyjska Europa, Lublin: Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 1984. Przekład dzieła Jordanesa, s. 91–171
Kasjodor (Flavius Magnus Aurelius Cassiodorus), (ur. ok. 485, zm. 583) – uczony, mąż stanu, kanclerz na dworze królów ostrogockich, założyciel rzymskiej biblioteki, rzymski polityk, historyk i filozof.Gemeinsame Normdatei (GND) – kartoteka wzorcowa, stanowiąca element centralnego katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB), utrzymywanego wspólnie przez niemieckie i austriackie sieci biblioteczne.
Bibliografia[ | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]
Utwór literacki, dzieło literackie – tekst słowny, pisany (najczęściej) lub ustny (np. eposy Homera, utwory z kręgu folkloru), ukształtowany za pomocą środków, jakimi dysponuje język, na sposób artystyczny. Jego szczególny charakter polega na tym, że odpowiada on na estetyczne oczekiwania odbiorców.