George Custer
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5] [6]
Deadwood (nazwa pochodzi od martwych drzew (dead wood) na brzegach parowu, w którym miasto jest położone) – miasto, siedziba władz hrabstwa Lawrence w stanie Dakota Południowa w USA. Według spisu ludności z roku 2000 zamieszkuje ją 1380 osób.Marsz Shermana lub też Marsz Shermana ku morzu miał miejsce pod koniec 1864 roku jako kampania gen. mjr. Williama Tecumseha Shermana jednego z dowódców armii Unii w czasie wojny secesyjnej. Początek kampanii miał miejsce, gdy wojska Shermana opuściły zdobytą Atlantę 15 listopada 1864, zaś zakończenie w chwili zdobycia Savannah 22 grudnia.
George Armstrong Custer (ur. 5 grudnia 1839, zm. 25 czerwca 1876) – oficer kawalerii amerykańskiej, podpułkownik i brevet generał-major armii regularnej oraz generał-major ochotników, absolwent akademii wojskowej West Point. Wsławił się odwagą i brawurą w kampaniach wojny secesyjnej, ale przede wszystkim bitwą z Indianami nad Little Bighorn, w której – wraz z całym oddziałem – poniósł śmierć.
Młodość[ | edytuj kod]
Był najstarszym z piątki dzieci farmera i kowala Henry’ego Emanuela Custera i Marii Ward Kirkpatrick – miał trzech braci, Nevina, Thomasa i Bostona oraz siostrę Margaret. Pierwsze imię, George, nie przyjęło się; w domu nazywano go Armstrongiem lub pieszczotliwie „Autie” i to ostatnie przylgnęło doń na dłużej. Jego prapradziadek, Niemiec Arnold Kuster (lub Küster) z miasteczka Kaldenkirchen w Nadrenii Północnej-Westfalii osiedlił się w Ameryce pod koniec XVII wieku. Matka Custera była potomkinią angielskich imigrantów z hrabstwa Durham, kobietą ciepłą i zaradną.
Ojciec zarobił na kowalstwie dość pieniędzy by kupić niewielką farmę w okolicach miasteczka New Rumley w stanie Ohio, gdzie młody Custer przyszedł na świat. Jego opiekunką i mentorką stała się o czternaście lat starsza przybrana siostra Ann (właściwie Lydia Ann) Kirkpatrick. Gdy Ann wyszła za mąż za Davida Reeda z małego, położonego nad brzegiem jeziora Erie, miasteczka Monroe w stanie Michigan – prowadzili tam oboje niewielką firmę przewozową – Custer zaczął jeździć tam na wakacje, a w wieku 14 lat przeprowadził się na stałe. Na farmę rodziców zajeżdżał latem, by pomóc w pracach polowych.
W Monroe uczęszczał do niedawno założonej szkoły dla chłopców zwanej nieoficjalnie Stebbins Academy, ale uczniem był kiepskim. Od nauki wolał uganianie się po lesie, jazdę konną i polowanie na szopy i lisy. Te zabawy i ciężka praca na farmie wykształciły w nim silną osobowość, wybujałą fantazję i tężyznę fizyczną: nigdy nie wyglądał na zmęczonego ani potrzebującego zbyt wiele snu. W roku 1855 powrócił w rodzinne strony, zapisał się do McNeely Normal School w Hopedale (Ohio) i już po roku uzyskał uprawnienia nauczania w najniższych klasach, co praktykował przez jakiś czas w wiosce Cadiz (Ohio). „Ten gość ma wielkie serce i jeszcze więcej szczęścia” – napisał o nim jeden z przyjaciół z tamtych czasów. Wielkie serce okazywał nie tylko kolegom; już jako nastolatek miewał liczne przygody miłosne, a przez jego łóżko – jak sam zapisał w swym pamiętniku – przewinęły się co najmniej cztery kobiety: Mollie, Lizzie, Mary i jedna nie wymieniona z imienia.
Kariera wojskowa[ | edytuj kod]
Ojciec Custera był metodystą i gorącym zwolennikiem demokratów. Niejakie zdziwienie musiał więc wywołać krok Autie, który podejmując życiową decyzję zwrócił się o poparcie do kongresmena GOP, Johna Binghama. Napisał do niego krótki list: .mw-parser-output div.cytat{display:table;border:1px solid #aaa;padding:0;margin-top:0.5em;margin-bottom:0.8em;background:#f9f9f9}.mw-parser-output div.cytat>blockquote{margin:0;padding:0.5em 1.5em}.mw-parser-output div.cytat-zrodlo{text-align:right;padding:0 1em 0.5em 1.5em}.mw-parser-output div.cytat-zrodlo::before{content:"— "}.mw-parser-output div.cytat.środek{margin-left:auto;margin-right:auto}.mw-parser-output div.cytat.prawy{float:right;clear:right;margin-left:1.4em}.mw-parser-output div.cytat.lewy{float:left;clear:left;margin-right:1.4em}.mw-parser-output div.cytat.prawy:not([style]),.mw-parser-output div.cytat.lewy:not([style]){max-width:25em}
Drogi Panie Bingham: powiedziano mi, że może Pan zarekomendować chłopca do West Point. Powiedziano mi również, że nie zwraca Pan uwagi na przynależność partyjną ojca chłopca. Mój ojciec jest demokratą, a ja chcę wstąpić do West Point i kształcić się na żołnierza, bym mógł walczyć za mój kraj.
George Brinton McClellan (ur. 3 grudnia 1826, zm. 29 października 1885) – generał major podczas wojny secesyjnej. Na jej początku odegrał istotną rolę w mobilizacji dobrze wyszkolonej i zorganizowanej armii dla Unii. Sformował Armię Potomaku, a od listopada 1861 do marca 1862 był głównodowodzącym Armii Unii. Mimo umiejętności drobiazgowego planowania i prowadzenia przygotowań, na polu bitwy unikał otwartych konfrontacji z agresywnymi przeciwnikami. Notorycznie przeszacowywał siły jednostek wroga i niechętnie wykorzystywał własną przewagę liczebną, często w kluczowych momentach bitew pozostawiając znaczne części swoich wojsk w odwodzie.Terytorium Dakoty – historyczny obszar administracyjny USA, terytorium zorganizowane, istniejące w latach 1861-1889. Terytorium to stanowiło północną część ziemi przejętej od Francji w zakupie Luizjany przez Stany Zjednoczone.
Bingham był zaskoczony, ale prośbę młodego człowieka spełnił. Custer w czerwcu 1857 roku wstąpił do United States Military Academy (USMA).
Nie był dobrym studentem: z trzydziestu czterech kadetów jego rocznika uzyskał 34 lokatę. Wyróżniał się lekceważeniem dyscypliny będąc ciągle o krok od usunięcia, a książki jakie wypożyczał z uczelnianej biblioteki traktowały głównie o wybitnych kawalerzystach, broni białej i pięknych kobietach. Był natomiast świetnym jeźdźcem; galopując na oklep deklasował swych siedzących w siodłach kolegów, a we władaniu szablą nie miał sobie równych. Temu zapewne zawdzięczał ukończenie szkoły i awans na podporucznika 2 Regimentu Kawalerii, co nastąpiło 18 czerwca 1861 roku. Anegdotyczne były jego potknięcia klasowe. Na lekcji francuskiego polecono mu przetłumaczyć zdanie „Leopold, duc d’Autriche, se mettait sur les plaines de Silesie”, co w jego wydaniu zabrzmiało: Leopard, duck and ostrich met upon the plains of Silesia (lampart, kaczka i struś spotkali się na polach Śląska).
Przysłowiowe „szczęście Custera” nie opuszczało go też po uzyskaniu dyplomu: oto, jako oficer placu USMA nie zażegnał bójki dwóch kadetów, czemu kibicowała cała niemal szkoła, za co został aresztowany, ale do sądu polowego nie doszło, bo właśnie wybuchła wojna, w której Custer opowiedział się zdecydowanie po stronie Unii.
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5] [6]