GMC Handi-Van
Autosegment F – najwyższa, luksusowa klasa samochodów osobowych. Są to najczęściej najdroższe limuzyny oferowane przez producentów, najlepiej wyposażone i napędzane najmocniejszymi silnikami.General Motors Company (w skrócie GM) – amerykański koncern przemysłowy. Jedno z największych przedsiębiorstw na świecie. General Motors, najlepiej znany jest z produkcji samochodów, lecz także obecny jest na rynku produkcji silników okrętowych, instalacji przemysłowych, technologii komunikacyjnych oraz usług finansowych. Spółka publiczna od 20 grudnia 1916 roku notowana na Giełdzie Nowojorskiej (NYSE): GM (tzw. „Wall Street”). Główna siedziba znajduje się w Detroit w stanie Michigan. Koncern zatrudnia około 212 tys. pracowników (2012 r.).
Ford E-Series – rodzina samochodów osobowych i dostawczych produkowanych przez firmę Ford od roku 1961, pokrewna z pickupami F-Series. Samochód powstawał czy też był przerabiany na wiele wersji specjalnych, m.in: ambulans, autobus, pojazd policyjny, wóz transmisyjny lub kamper.
GMC Handi-Bus – samochód dostawczo-osobowy typu van klasy pełnowymiarowej produkowany pod amerykańską marką GMC w latach 1964 – 1970.
Pierwsza generacja[ | edytuj kod]
GMC Handi-Bus I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1964 roku. Osobowa wersja nosiła nazwę Handi-Van.
W połowie lat 60. XX wieku GMC przedstawiło nowy samochód dostawczy opracowany we współpracy z siostrzaną marką Chevrolet w ramach koncernu General Motors.
Model Handi-Bus był odpowiedzią na modele Dodge A100 i Ford Econoline, podobnie jak on charakteryzując się jednobryłowym, zaokrąglonym nadwoziem z silnikiem umieszczonym pod pierwszym rzędem siedzeń i cofniętą przednią osią. Z przodu znajdowały się okrągłe reflektory, z kolei tylne lampy miały wąski, podłużny kształt.
Silniki[ | edytuj kod]
Druga generacja[ | edytuj kod]
GMC Handi-Bus II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1967 roku. Osobowa wersja nosiła nazwę Handi-Van.
Druga generacja GMC Handi-Busa została opracowana przez koncern General Motors przy rozwinięciu koncepcji poprzednika. Podobnie jak pierwsza generacja, GMC Handi-Bus II miał jednobryłową karoserię z silnikiem umieszczonym pod przednim rzędem siedzeń.
Przód zyskał jednak wyraźniej zaznaczone proporcje, z dużą atrapą chłodnicy. Większe nadwozie przełożyło się na pojemniejszy przedział transportowy lub większą kabinę pasażerską w przypadku wariantu osobowego.
Silniki[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- Handi-Bus (ang.). [dostęp 2020-04-15].
- 1965: GMC Handi-Van stomps Ford Econoline and Dodge A100 (ang.). [dostęp 2020-04-15].
- Curbside Classic: 1965 GMC Handi-Van (ang.). [dostęp 2020-04-15].
- Hemmings Find of the Day - 1967 GMC Handi-Van (ang.). [dostęp 2020-04-15].
- zoldcarsntrucks’s 1969 GMC Handi-Van (ang.). [dostęp 2020-04-15].