Freediving
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Hokej podwodny (ang. underwater hockey albo octopush) jest niekontaktowym sportem rozgrywanym w basenie, typowo na głębokości 2-3 metrów. Podczas gry gracze dwóch sześcioosobowych drużyn starają się tak manewrować ciężkim krążkiem, aby skierować go do bramki przeciwnika. Gra przebiega na dnie basenu, zawodnicy wypływają na powierzchnię aby nabrać powietrza. Mecz składa się dwóch części po 15 minut każda.Monopłetwa – rodzaj płetwy pływackiej. W odróżnieniu od płetw tradycyjnych, ma jedną płaszczyznę mocowaną do obu stóp jednocześnie. Ma lepszą sprawność niż dwie płetwy, gdyż unika się zawirowań (turbulencji) wody w przestrzeni między płetwami. Ze względu na połączenie stóp, nie pozwala na wykonywanie ruchów nożycowych (kraulowych) nogami, pozwalając pływać jedynie "delfinem". Pływak lub płetwonurek mający założoną monopłetwę nie może też chodzić. Z powyższych względów, a także dlatego, że opanowanie techniki "delfina" wymaga większej wprawy niż pływanie kraulem, monopłetwy są używane głównie przez osoby pływające wyczynowo. Stosuje się je we freedivingu i finswimmingu.
Freediving (z ang. free – wolny, swobodny; diving – nurkowanie) – nurkowanie na wstrzymanym oddechu. Podczas zanurzenia nurek nie używa akwalungu, przez co freediving często jest błędnie nazywany nurkowaniem bezsprzętowym. Nie jest to do końca prawda, ponieważ freediverzy korzystają ze sprzętu takiego jak maski/okulary, specjalne płetwy, pianki/skóry pływackie, balast itp.
Historia[ | edytuj kod]
Odkrycia archeologiczne na całym świecie dowodzą, że nurkowanie swobodne jest tak stare, jak sama ludzkość. Najstarsze tzw. śmietniska muszlowe, czyli kopce usypane z muszli małży spożywanych przez prehistorycznych ludzi, datowane są na 140 tysięcy lat. Najstarszą (datowaną na około 5500 rok p.n.e.) perłę wskazującą na podwodną aktywność człowieka odkryto w południowo-wschodniej części Półwyspu Arabskiego. Źródła dowodzą, że nurkowanie na wstrzymanym oddechu w celu pozyskiwania owoców morza, gąbek i pereł było powszechnie praktykowane już w V-III w. p.n.e. Inne udokumentowane zastosowanie nurkowania na wstrzymanym oddechu dotyczy działań wojennych, m.in. podczas oblężenia Syrakuz (415 p.n.e.) czy oblężenia Tyru (333 p.n.e.).
Spośród starożytnych nurków najlepiej znane są ama - japońskie i koreańskie poławiaczki m.in. pereł, homarów i ostryg, a także greccy poławiacze gąbek wykorzystujący metodę skandalopetra.
Współczesny freediving[ | edytuj kod]
Współczesny freediving związany jest z Europą Południową, a jego popularność wynika z wynalezienia okularów nurkowych i ich stosowaniu przez łowców podwodnych. Pierwszy oficjalny rekord głębokościowy we freedivingu ustanowił Raimondo Bucher w 1949 roku nurkując na 30 m. Barierę 50 metrów podczas oficjalnej próby jako pierwszy pokonał Enzo Maiorca w 1961 roku. Bariera 100 metrów została pokonana na wstrzymanym oddechu przez Jacques'a Mayol'a w 1976 roku, a na 150 metrów jako pierwszy freediver zanurkował Włoch Umberto Pelizzari w 1999 roku. "Najgłębszym człowiekiem świata" jest Austriak Herbert Nitsch, który zanurkował w 2007 roku na 214 metrów.
W 1991 roku powstała AIDA International - międzynarodowa federacja zrzeszająca narodowe federacje nurków na wstrzymanym oddechu. AIDA International organizuje zawody międzynarodowe, opracowuje standardy edukacji i bezpieczeństwa, a także udoskonala regulacje dotyczące zmagań sportowych.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]