Franciszek Oberc
Podstrony: 1 [2] [3]
Ignacy Marcin Tokarczuk (ur. 1 lutego 1918 w Łubiankach Wyższych, zm. 29 grudnia 2012 w Przemyślu) – polski biskup rzymskokatolicki, doktor filozofii, biskup diecezjalny przemyski w latach 1966–1993 (w latach 1992–1993 arcybiskup metropolita), w latach 1991–1992 arcybiskup ad personam, od 1993 arcybiskup senior archidiecezji przemyskiej. Kawaler Orderu Orła Białego.Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.
Franciszek Oberc (ur. 7 kwietnia 1947 w Rymanowie) – polski socjolog, działacz związkowy, urzędnik, autor publikacji dotyczących historii Sanoka.
Życiorys[ | edytuj kod]
Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Rymanowie z 1965. W 1971 ukończył studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego uzyskując tytuł magistra socjologii. Od 1971 do 1974 pracował w oddziale Stowarzyszenia „Pax” w Rzeszowie. Od 1974 do 1980 był zatrudniony w Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan” pełniąc stanowisko socjologa. We wrześniu 1980 przystąpił do NSZZ „Solidarność” i został działaczem związkowym, w tym od grudnia 1980 przewodniczącym Komisji Zakładowej w Autosanie, a 15 marca 1981 zasiadł w prezydium Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej. Po wprowadzeniu stanu wojennego od 14 grudnia 1981 uczestniczył w strajku zakładowym, zaangażowany w działalność opozycyjną. W latach od 1983 do 1989 był członkiem sanockiego oddziału Klubu Inteligencji Katolickiej, od kwietnia 1985 należał do Diecezjalnego Zespołu Historycznego powołanego przez bp. Ignacego Tokarczuka. We wrześniu 1988 wraz z innymi działaczami powołał pierwszy w województwie krośnieńskim Komitet Organizacyjny „Solidarności”, założony w fabryce Autosan. W maju 1989 tworzył audycje w prowadzone w zakładowym radiowęźle. W lipcu 1989 został kierownikiem Grupy Samorządowej, która została powołana przez Komitet Obywatelski w Sanoku. W roku szkolnym 1989/90 pracował jako nauczyciel dochodzący przedmiotu podstawy psychologii pracy w Zespole Szkół Technicznych (późniejszy Zespół Szkół nr 3 im. Walentego Lipińskiego i Mateusza Beksińskiego w Sanoku). W wyborach samorządowych w 1990 startował z listy sanockiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” i uzyskał mandat radnego Rady Miasta Sanoka. Od 2 kwietnia 1990 do 2003 pełnił funkcję prezesa Rejonowego (później Powiatowego) Urzędu Pracy w Sanoku. Został powołany do zespołu organizacyjnego „Tygodnik Sanocki” uchwałą Rady Miasta Sanoka z 29 listopada 1990 oraz w 1991 został członkiem zespołu redakcyjnego tego czasopisma. Założył Archiwum Ziemi Sanockiej, otwarte we wrześniu 2000, a w 2003 wraz żoną Władysławą Fundację Archiwum Ziemi Sanockiej. Autor publikacji z zakresu historii i kultury miasta Sanoka, w tym redaktor i wydawca cyklu czasopiśmienniczego „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej” (pierwszy numer ukazał się w październiku 2001). W wyborach samorządowych w 2002 bezskutecznie ubiegał się o mandat Rady Miasta Sanoka, startując z listy Komitet Wyborczy Wyborców „Porozumienie”.
Został członkiem Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana”, Stowarzyszenia „Korporacja Literacka”, Stowarzyszenia Europejskich Studiów Społecznych oraz współzałożycielem Stowarzyszenia Inicjatywa Przedsiębiorczości w Sanoku. Był sygnatariuszem aktu założycielskiego Klubu Historycznego im. Armii Krajowej w Sanoku 14 lutego 2010.
Podstrony: 1 [2] [3]