Kasztanowiec posadzony w 1827 przez ministra skarbu Franciszka Ksawerego Druckiego-Lubeckiego. Kasztanowiec znajduje się w podwórku przy Urzędzie Miar na ul. Elektoralnej w Warszawie, naprzeciwko budynku XVII LO im. A. Frycza Modrzewskiego w Warszawie przy ul. Elektoralnej 5/7
Tablica upamiętniająca Franciszka Ksawerego Druckiego-Lubeckiego i Ludwika Jelskiego na gmachu dawnej Giełdy i Banku Polskiego na Placu Bankowym w Warszawie
Franciszek Ksawery Drucki-Lubecki herbu Druck (ur. 16 grudnia 1779 w Pohoście na Polesiu, zm. 28 maja 1846 w Sankt Petersburgu) – polski polityk, książę, minister skarbu Królestwa Polskiego w latach 1821–1830, minister prezydujący w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji Królestwa Polskiego w grudniu 1830 roku, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej przy Radzie Stanu Królestwa Kongresowego w 1830 roku, członek Rządu Tymczasowego Królestwa Polskiego w 1815 roku, założyciel Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego (1825) i Banku Polskiego (1828), marszałek guberni grodzieńskiej w latach 1815–1817 i 1828–1834, marszałek powiatu grodzieńskiego w latach 1809–1815, rzeczywisty radca stanu.
Królestwo Prus (niem. Königreich Preußen) – oficjalny tytuł państwa prusko-brandenburskiego po 1701, wraz z pozostałymi domenami dynastii Hohenzollernów w latach 1701-1918, od 1871 wchodzące w skład Cesarstwa Niemieckiego. Terytorium Królestwa Prus obejmowało dwie trzecie całego obszaru Cesarstwa Niemieckiego.Ziemie Zabrane, prowincje zabrane (ros. Западный край, Kraj Zachodni) – wschodnie województwa Rzeczypospolitej zagarnięte w latach 1772–1795 przez Imperium Rosyjskie w wyniku rozbiorów, tereny zaboru rosyjskiego z wyłączeniem terytorium Królestwa Polskiego.
Zwany był „małym księciem”.
Wychowywał się w podupadłej rodzinie magnackiej. Syn kasztelana pińskiego księcia Franciszka Druckiego-Lubeckiego i Genowefy z Olizarów-Wołczkiewiczów (siostry Filipa Nereusza Olizara). Miał siedmioro rodzeństwa:
Polesie (845) – kraina geograficzna i historyczna, leżąca głównie na terytorium obecnej Białorusi i Ukrainy, oraz częściowo Polski i Rosji. Stanowi południowo-zachodnią część Niżu Wschodnioeuropejskiego.Bank Polski – bank emisyjny i kredytowy działający w latach 1828–1885 w Królestwie Polskim, z siedzibą w Warszawie. Założony przez księcia Ksawerego Druckiego-Lubeckiego.
Onufrego, marszałka powiatowego pińskiego, żonatego z Apolinarią Żabą h. Kościesza
Teresę zamężną za Józefem Scipio del Campo h. wł.
Karola Józefa Idziego, marszałka powiatowego pińskiego, żonatego z Nimfą Ślizień h. Świat
Hieronima, marszałka powiatowego pińskiego, żonatego z Krystyną Niemirowicz-Szczytt h. Jastrzębiec
Annę za Józefem Strutyńskim
Józefę za Wojciechem Pusłowskim h. Szeliga
Teklę za Józefem Niemirowiczem-Szczyttem h. Jastrzębiec
W wieku siedmiu lat, razem z młodszym o rok bratem Hieronimem, został oddany przez ojca do Korpusu Kadetów w Petersburgu. Według przekazu rodzinnego stało się tak z powodu rozkazu lub na życzenie potężnego rosyjskiego feldmarszałka Potiomkina. W 1797 r. ukończył naukę w kuźni kadr rosyjskiego imperium ze stopniem podchorążego i przeszedł do nizowskiego pułku muszkieterów.
Nauka i brutalna tresura w petersburskim korpusie zaważyła na poglądach o Rosji i dalszym życiu księcia. Poza perfekcyjną znajomością języka rosyjskiego z akcentem petersburskim zaowocowała osobistymi znajomościami z Rosjanami, którzy w późniejszych latach objęli wiele istotnych stanowisk w instytucjach Petersburga.
Będąc oficerem w armii rosyjskiej w latach 1798–1799 służył pod komendą feldmarszałka Suworowa, brał udział w czteromiesięcznej kampanii włoskiej przeciw Francji, nie walczył jednak bezpośrednio przeciw legionom Dąbrowskiego. Według opinii na temat służby siedmiokrotnie brał udział w walce, a za męstwo wykazane w starciu z wojskami francuskimi w okolicach Alessandrii w czerwcu 1799 roku został mianowany kawalerem Orderu św. Anny 3 klasy. Z powodu kontuzji żebra w grudniu 1800 zwolnił się z wojska i po kilkunastu latach powrócił na Litwę. Osiadł w Czerlonie na Grodzieńszczyźnie, po ślubie ze swoją czternastoletnią siostrzenicą Marią 20 czerwca 1814 r. przeniósł się do Szczuczyna.
Order Korony Rucianej (niem. Orden der Rautenkrone) – do 1918 najwyższe odznaczenie państwowe Królestwa Saksonii i jest dziś orderem domowym byłej panującej w Polsce i Saksonii albertyńskiej linii rodu Wettynów.Petersburg (forma zalecana), Sankt Petersburg (egzonim wariantowy) (ros. Санкт-Петербург, Sankt-Pietierburg, potocznie Петербург, Pietierburg; dawniej Piotrogród, ros. Петроград, Leningrad, ros. Ленинград) – miasto w Rosji, położone w delcie Newy nad Zatoką Fińską na terytorium zawierającym m.in. ponad 40 wysp. W latach 1712–1918 stolica Imperium Rosyjskiego. Powierzchnia 1439 km², liczba ludności 4 600 276.
W 1806 roku został wybrany członkiem komitetu gubernialnego do spraw żydowskich. W styczniu 1809 roku, w wieku 30 lat, został wybrany przez szlachtę na marszałka powiatu grodzieńskiego. W latach 1813–1815 był członkiem Rady Najwyższej Tymczasowej Księstwa Warszawskiego. Zwolennik polityki prorosyjskiej na Litwie. Wiązał nadzieje na odbudowę Polski z Aleksandrem I.
Czerlona – wieś na Grodzieńszczyźnie, niegdyś majątek ziemski należący wcześniej do Massalskich; kupiony przez Michała Sapiehę, podkanclerzego litewskiego. Kolejnym właścicielem był książę kasztelan Franciszek Drucki-Lubecki, ojciec księcia Franciszka Ksawerego Druckiego-Lubeckiego. Ten ostatni otrzymał ją w wyniku podziału majątku po śmierci ojca; po nim odziedziczył ją syn, Aleksander Medard.Ireneusz Ihnatowicz (ur. 19 stycznia 1928 w Głębokiem koło Dzisny, zm. 4 stycznia 2001 w Warszawie) – polski historyk, archiwista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego (od 1974).
Będąc w latach 1821–1830 ministrem skarbu Królestwa Polskiego, wprowadził politykę oszczędnościową, egzekwował bezwzględnie zaległości podatkowe, nałożył podatek pośredni na niektóre artykuły pierwszej potrzeby, rozbudował monopol państwowy na sól i wyroby tytoniowe, a także wspierał program poszukiwań soli. W ten sposób zlikwidował deficyt budżetowy oraz zapewnił budżetowi nadwyżkę, która mogła być przeznaczana na inwestycje. Zapewnił także Polsce zewnętrzne rynki zbytu i zabezpieczył ją przed obcą konkurencją. Wydał decyzję o budowie rządowej warzelni soli w Ciechocinku. Przed podjęciem decyzji zabiegał o poparcie i zgodę namiestnika, księcia Józefa Zajączka i przychylność króla Polski i cesarza Rosji. Inicjator założenia Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w 1825 roku i Banku Polskiego w 1828. Jego dziełem była wstępna industrializacja ziem Królestwa, rozwój starych gałęzi przemysłu jak hutnictwo w Zagłębiu Staropolskim oraz nowych jak górnictwo w Zagłębiu Dąbrowskim czy włókiennictwo w Łodzi. Dzięki swoim wpływom w Sankt Petersburgu i argumentacji politycznej doprowadził do zniesienia bariery celnej między Rosją i Polską, co zapewniło wyrobom polskim nieograniczoną niemal możliwość zbytu na terenie Rosji i tranzyt przez Rosję dalej na wschód. Chroniąc kraj od konkurencji wyrobów pochodzących z krajów niemieckich, wprowadził protekcyjne cła przywozowe na granicy z Prusami. Spowodowało to tzw. wojnę celną z Prusami. Widocznym efektem tych wydarzeń jest Kanał Augustowski, mający umożliwić transport rzeczny z obszaru Królestwa na Bałtyk bez potrzeby przekraczania granicy pruskiej. Zbudował w Polsce nowoczesne drogi.
Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.Aleksander Kraushar, pseud. Alkar (ur. 17 stycznia 1843 w Warszawie, zm. 11 grudnia 1931 tamże) – polski adwokat, historyk, publicysta, poeta, działacz kulturalno-oświatowy pochodzenia żydowskiego. Ojciec Zuzanny Rabskiej.
Jako zwolennik polityki ugody z Rosją wystąpił przeciwko powstaniu listopadowemu. W grudniu 1830 roku zawiózł, wraz z Janem Jezierskim, petycję do cara, żądając przestrzegania konstytucji, wyprowadzenia wojsk rosyjskich z obszaru Królestwa oraz włączenia w jego skład tzw. Ziem zabranych. Po odrzuceniu petycji i wybuchu wojny polsko-rosyjskiej zdecydował się pozostać w Rosji.
Druccy – ród kniaziowski (książęcy) pochodzenia litewskiego, biorący swe nazwisko od miejscowości Druck leżącej w powiecie orszańskim nad rzeką Drucią, będący gałęzią dynastii Giedyminowiczów i wywodzący się od przyrodniego brata króla Władysława Jagiełły - Dymitra Olgierdowicza (starszego).Namiestnik – urząd w Królestwie Polskim (kongresowym) utworzony na mocy konstytucji z 27 listopada 1815 roku. W świetle tego aktu namiestnik był oficjalnym przedstawicielem króla polskiego (cesarza Rosji) na terenie Królestwa Polskiego. Mógł być mianowany spośród nobliwych obywateli Cesarstwa Rosyjskiego i Królestwa Polskiego, jednakże z wyjątkiem osób naturalizowanych.
Od 1832 był członkiem rosyjskiej Rady Państwa. W 1816 odznaczony Orderem Orła Białego, w 1785 kawaler Orderu Świętego Stanisława, w 1815 odznaczony rosyjskim Orderem św. Włodzimierza. Odznaczony Orderem Świętego Aleksandra Newskiego, Wielkim Krzyżem austriackiego Orderu Leopolda, pruskim Orderem Orła Czerwonego 1. klasy i saskim Orderem Korony Rucianej. Był członkiem honorowym Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk.
Grigorij Aleksandrowicz Potiomkin (ros. Григо́рий Алекса́ндрович Потёмкин, wym. Grigо́rij Aleksа́ndrowicz Patjо́mkin) – ur. 24 września (13 września według kalendarza juliańskiego) 1739 roku, zm. 16 października (5 października) 1791 roku, rosyjski feldmarszałek, prezydent Kolegium Wojskowego, głównodowodzący w wojnie z Turcją toczącej się w latach 1787-1792, jeden z faworytów Katarzyny Wielkiej, książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego od 1776, książę taurydzki od 1783.Rada Państwa (ros. Государственный Совет) - najwyższy organ ustawodawczy w Imperium Rosyjskim oraz najwyższy organ doradczy carów rosyjskich w latach 1810-1906. W latach 1906-1917 Rada Państwa stanowiła izbę wyższą parlamentu Imperium Rosyjskiego.
Po śmierci księcia w roku 1846 w Petersburgu, jego ciało zostało przetransportowane i pochowane w grobowcu rodzinnym w kaplicy kościoła św. Wojciecha w Olszewie w rejonie bereskim na Białorusi. Kościół uległ zniszczeniu w wieku XX.
Z małżeństwa z Marią Scipio del Campo pozostawił dwóch synów i pięć córek:
Augustę (ur. 1808) za Leonem Siemieńskim
Julię (ur. 1811) za Ksawerym hr. Pusłowskim
Józefa Gabriela Gustawa (ur. 1817)
Genowefę Paulinę Emilię (ur. 1821) za Władysławem Pusłowskim
Sewerynę (ur. 1824) za Achillesem Zaleskim
Aleksandra Medarda Franciszka (ur. 8 VII 1827) żonatego z Marią Szemiot
Jadwigę (ur. 1836) za Stanisławem Bychowcem.
Wizerunek Ksawerego Druckiego-Lubeckiego został umieszczony na złotej monecie okolicznościowej o nominale 200 zł wyemitowanej 30 marca 2009 roku z okazji 180. rocznicy założenia pierwszego banku centralnego w Polsce. Jego imieniem nazwano także jedną z kieleckich ulic.
Kielce (łac. Civitas Kielcensis, lit. Kielcai, łot. Kelce, ros. Ке́льце) – miasto wojewódzkie położone w południowej części centralnej Polski, stolica województwa świętokrzyskiego. Położone w Górach Świętokrzyskich nad rzeką Silnicą. Stanowi regionalny ośrodek gospodarczy,naukowy,turystyczny oraz wystawienniczo-targowy. Pod koniec 2011 roku miasto liczyło 201 815 mieszkańców. Na terenie Kielc znajduje się pięć rezerwatów przyrody, w tym cztery geologiczne.Polskie rody książęce – rody noszące tytuł książęcy, związane z historią nie tyle samej Polski co Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Warto wiedzieć że... beta
Aleksander I Pawłowicz (Александр I Павлович), (ur. 12 grudnia/23 grudnia 1777 w Petersburgu, zm. 19 listopada/1 grudnia 1825 w Taganrogu) – cesarz Rosji od 1801, wielki książę Finlandii od 1809, król Polski od 1815 (Królestwo Polskie), syn Pawła I z dynastii Romanowów, starszy brat księcia Konstantego oraz Mikołaja, swojego następcy na tronie Rosji.
Rada Najwyższa Tymczasowa Księstwa Warszawskiego – kolegialny rząd tymczasowy okupowanego przez Rosjan Księstwa Warszawskiego, powołany ukazem cesarza Aleksandra I z dnia 13 marca 1813, istniał do 20 czerwca 1815.
Powstanie listopadowe, wojna polsko-rosyjska 1830-1831 – polskie powstanie narodowe przeciw Rosji, które wybuchło w nocy z 29 listopada na 30 listopada 1830, a zakończyło się 21 października 1831. Zasięgiem swoim objęło Królestwo Polskie i część ziem zabranych (Litwę, Żmudź i Wołyń).
Order Świętego Aleksandra Newskiego (ros. Орден Святого Александра Невского) – do 1917 wysokie odznaczenie Imperium Rosyjskiego. W hierarchii carskich orderów znajdował się wraz z Orderem Świętej Katarzyny Męczennicy na drugim miejscu po Orderze Świętego Andrzeja Powołańca. Obecnie jest jednym z orderów domowych b. panującej dynastii Romanow.
Aleksandr Wasiljewicz Suworow, ros. Александр Васильевич Суворов (ur. 24 listopada 1729 w Moskwie, zm. 18 maja 1800 w Sankt Petersburgu) – książę italski 1799, książę Sardynii, hrabia Rymnika 1789, hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, rosyjski generalissimus 1798, marszałek polny Austrii. Dowódca i teoretyk wojskowy. Był sławny ze względu na odniesione sukcesy militarne.
International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji
obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
Polona – polska biblioteka cyfrowa, w której udostępniane są zdigitalizowane książki, czasopisma, grafiki, mapy, muzykalia, druki ulotne oraz rękopisy pochodzące ze zbiorów Biblioteki Narodowej oraz instytucji współpracujących.