Grobowiec na Cmentarzu Głównym w Przemyślu
Franciszek Faygiel (ur. 20 września 1777 w Nowosielcach, zm. 10 marca 1836 w Przemyślu) – prepozyt kapituły przemyskiej, rektor seminarium duchownego w Przemyślu.
Był synem Stanisława i Apolonii z Koralewskich. Ukończył gimnazjum w Rzeszowie i 2 letni zakład filozoficzny we Lwowie. W 1796 wstąpił tam do seminarium duchownego, które ukończył w roku 1800. Jako wikary został skierowany do pracy w parafii w Drohobyczu. Po śmierci proboszcza w 1803 objął po nim urząd, który piastował do 1815. W 1809 został dziekanem drohobyckim. Przez 11 lat nauczał katechezy w szkole wojskowej. Od 1815 pracował w Przemyślu, gdzie w latach 1815-20 pełnił funkcję dziekana kapituły przemyskiej. Od 1820 do śmierci był prepozytem kapituły przemyskiej z tytułem infułata. Jako pomocnik biskupa Gołaszewskiego był wysyłany na wizytacje parafialne i klasztorne w diecezji. Od 1815 do 1818 pełnił nadzór nad szkolnictwem diecezjalnym. Pełnił kierownicze funkcje w wielu szkołach Przemyśla. W latach 1816-1822 był wicedyrektorem gimnazjum, w latach 1820-26 dyrektorem zakładu filozoficznego, a później seminarium duchownego. W czasie wakansów biskupich pełnił funkcję administratora diecezji.
Antoni Gołaszewski (ur. 14 czerwca 1745 w Gołasze-Dąb, zm. 24 kwietnia 1824 w Przemyślu) – biskup przemyski od 1786 do 1824.Prepozyt, primiceriusz (łac. praepositus, przełożony) – w Kościele rzymskokatolickim przewodniczący kapituły kanoników - kapituły katedralnej lub kolegiackiej oraz w Zgromadzeniu Księży Kanoników Regularnych Laterańskich, często w randze prałata lub infułata.
Pochowany na cmentarzu głównym w Przemyślu (kwatera 09, rząd 11, nr grobu 2).
Polski słownik biograficzny T.6. Kraków, 1948
Przyjaciel ludu, czyli, Tygodnik potrzebnych i pożytecznych wiadomości, Nr 1-26, Leszno, 1846
Przemyśl (łac. Praemislia, ros. Перемышль, ukr. Перемишль, niem. Prömsel) – miasto na prawach powiatu w południowo-wschodniej Polsce, w województwie podkarpackim, położone nad Sanem.WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.
Warto wiedzieć że... beta
Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
I Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu - Szkoła ponadgimnazjalna w Przemyślu, założona w 1628.
20 września jest 263. (w latach przestępnych 264.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 102 dni.
Drohobycz (ukr. Дрогобич, jid. דראָהאָביטש) – miasto rejonowe na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, nad Tyśmienicą w Beskidach Brzeżnych. W 2001 roku liczyło ponad 77 tysięcy mieszkańców.
Narodowy Uniwersalny Katalog Centralny (NUKAT) – katalog centralny polskich bibliotek naukowych i akademickich funkcjonujący od lipca 2002 roku. Katalog obejmuje pozycje ze wszystkich katalogów rozproszonych naukowych bibliotek uniwersyteckich tworzących NUKAT. Obecnie jest to 130 bibliotek naukowych, w tym 37 z Warszawy oraz 17 z Krakowa, w dalszej kolejności są biblioteki gdańskie (10), wrocławskie (10) oraz łódzkie (9).
Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.
Protonotariusz apostolski – w Kościele katolickim urzędnik (de numero) w kurii rzymskiej lub tytuł (supra numerum) honorowy prezbiterów. W Polsce z powodu dawnego przywileju noszenia szat i oznak pontyfikalnych (biskupich) protonotariuszy apostolskich nazywano infułatami (od infuły).
