Francisco Canaro około 1940 r.
Canaro ze swoją orkiestrą
Francisco Canaro, zwany też Pirincho (ur. 26 listopada 1888 w San José de Mayo w Urugwaju, zm. 14 grudnia 1964 w Buenos Aires) – urugwajski i argentyński dyrygent i kompozytor tanga argentyńskiego. Nagrał ponad 3000 utworów wraz z orkiestrą.
Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.
Jego pierwsze występy odbyły się w Ranchos, miejscowości oddalonej o 200 kilometrów od Buenos Aires. W 1908 roku występował w kawiarniach w La Boca. Jego pierwsze utwory powstały w 1912 – „Pinta brava” i „Matasanos”. Od 1916 do 1954 roku był dyrektorem orkiestry tanga. W latach 1920 powstały „La Tablada”, „Nueve Punto”, „El Polito”, „El Chumayo”, „Noblea de Arrabal”, „Milonga Brava”. Był pierwszym kompozytorem „tanga fantazja” – muzyki tanga granej do słuchania. Skomponował m.in. vals „Corazón de oro” (Jesús Fernández Blanco, słowa) i „Vibraciones De Alma”. W 1940 przyjął obywatelstwo argentyńskie.
Urugwaj (Uruguay, Wschodnia Republika Urugwaju – República Oriental del Uruguay) – państwo w Ameryce Południowej, nad Atlantykiem, graniczące z Argentyną od zachodu i Brazylią od północy. Stolicą państwa jest Montevideo, port atlantycki u ujścia La Platy. Po drugiej stronie tego estuarium leży stolica Argentyny – Buenos Aires. Dawniej Urugwaj stanowił część Wicekrólestwa La Platy i nosił nazwę Banda Oriental (Brzeg Wschodni).Tango vals - jedna z trzech głównych form muzyki tanga argentyńskiego (obok milongi i tanga). Tango vals jest tańczone w rytmie walca.
Canaro, Francisco, Mis bodas de oro con el tango y mis memorias, 1906-1956. Buenos Aires, Corregidor, 1999, 430 stron, ilustracje, ISBN 950-05-1174-6
Selles, Roberto. „Francisco Canaro: una vida para el tango”, Todo es historia, v 18, no. 226 (February 1986), 56-73.
Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]
Francisco Canaro na todotango.com (ang.)
Francisco Canaro na tango.info
Francisco Canaro w bazie IMDb (ang.)
Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
Tango argentyńskie – rodzaj muzyki i taniec związany z miastem zapoczątkowany w Argentynie i w Urugwaju. Wykonywany zazwyczaj przez orkiestrę tanga. Charakterystycznym instrumentem muzyki tanga jest bandoneon.

Buenos Aires (hiszp. Pomyślne Wiatry) – stolica Argentyny, największe miasto tego kraju i jedno z największych w Ameryce Południowej.Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.
Warto wiedzieć że... beta
SUDOC (fr. Système Universitaire de Documentation, pol. Uniwersytecki System Dokumentacji) – centralny katalog informacji bibliograficznej francuskiego szkolnictwa wyższego.
BIBSYS – katalog centralny dwóch norweskich bibliotek uniwersyteckich, przekształcony w organizację non-profit, która skupia norweskie biblioteki uniwersyteckie i naukowe wraz z Biblioteką Narodową.
Hiszpańska Biblioteka Narodowa (Biblioteca Nacional de España) – największa biblioteka w Hiszpanii i jedną z największych na świecie. Znajduje się w Madrycie, a dokładnie przy Paseo de Recoletos.
26 listopada jest 330. (w latach przestępnych 331.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 35 dni.
Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.
La Boca – portowa dzielnica Buenos Aires, jedna z 47 dzielnic (barrios) stolicy Argentyny. Położona na południowy wschód od centrum miasta. Nazwę (La Boca – usta) zawdzięcza swemu położeniu u ujścia rzeki Riachuelo do rzeki La Plata.
Gemeinsame Normdatei (GND) – kartoteka wzorcowa, stanowiąca element centralnego katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB), utrzymywanego wspólnie przez niemieckie i austriackie sieci biblioteczne.