Francesco Guicciardini (ur. 6 marca 1483 we Florencji, zm. 22 maja 1540 w Arcetri ob. dzielnicy Florencji) – polityk i historyk urodzony we Florencji.
Był związany z Medyceuszami, za których poparciem sprawował ważne funkcje we Florencji i później w Państwie Kościelnym. W 1527 był odpowiedzialny za organizację obrony Rzymu. Po zajęciu miasta przez wojska Karola V (Sacco di Roma) został obarczony odpowiedzialnością i popadł w niełaskę. Po powrocie do władzy we Florencji Medyceuszy powrócił do pełnienia funkcji publicznych.
Aforyzm (łac. aphorismus, gr. aphorismós) – zwięzła, lapidarna, przeważnie jednozdaniowa wypowiedź, wyrażająca ogólną prawdę filozoficzną lub moralną, w sposób zaskakujący i błyskotliwy. W nowożytnej literaturze europejskiej formę tę wykorzystywali m.in. twórcy francuscy: B. Pascal (Myśli, 1670), F. La Rochefoaucauld (Maksymy..., 1665,) oraz S. Chamfort (Maksymy i myśli..., 1795).International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji
obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
Guicciardini jako historyk był zwolennikiem, w przeciwieństwie do współczesnego mu Machiavellego, dokładnej analizy postępowań pojedynczych osób. Nie wierzył w istnienie ogólnych praw i zasad, które by rządziły historią ludzkości.
Guiccardini przyczynił się do budowy i rozprzestrzenienia czarnej legendy Lukrecji Borgii. Między innymi przypisywał jej stosunki kazirodcze z ojcem, papieżem Aleksandrem VI, oraz z braćmi Juanem i Cezarem.
Uwagi na temat rozważań Machiavellego, w której poddał krytyce uwielbienie Machiavellego dla starożytnego Rzymu;
Historia Florencji ukończona w 1509, obejmująca okres od powstania Ciompich w 1378 roku;
Historia Włoch obejmującą lata 1492–1534, którą pisał do końca życia;
O sposobie rządzenia Florencją (1526), proponującą sposoby zrównoważenia władzy pomiędzy władcą miasta, wielkim gonfalonierem i Wielką Radą Miasta;
Wspomnienia polityczne i obywatelskie, zbiór maksym, obserwacji i refleksji Guicciardiniego.
Józef Andrzej Gierowski: Historia Włoch. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, s. 222-223. ISBN 83-04-01943-4.

Biblioteka Narodowa Izraela (hebr. הספרייה הלאומית; dawniej: Żydowska Biblioteka Narodowa i Uniwersytecka, hebr. בית הספרים הלאומי והאוניברסיטאי) – izraelska biblioteka narodowa w Jerozolimie.Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
Warto wiedzieć że... beta
Józef Andrzej Gierowski (ur. 19 marca 1922 w Częstochowie, zm. 17 lutego 2006 w Krakowie) – polski historyk, profesor, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, poseł na Sejm PRL IX kadencji.
WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.
Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.
Starożytny Rzym – cywilizacja rozwijająca się w basenie Morza Śródziemnego i części Europy. Jej kolebką było miasto Rzym leżące w Italii, które w pewnym momencie swoich dziejów rozpoczęło ekspansję, rozszerzając swoje panowanie na znaczne obszary i wchłaniając m.in. kulturę starożytnej Grecji. Cywilizacja rzymska, nazywana też niekiedy grecko-rzymską, razem z pochodzącą z Bliskiego Wschodu religią – chrześcijaństwem, stworzyła podstawy późniejszej cywilizacji europejskiej. Miasto Rzym zaczęło kształtować się w VIII wieku p.n.e., natomiast kres stworzonego przez nie państwa nastąpił formalnie w 1453 roku n.e. (wraz z upadkiem Konstantynopola i tym samym Cesarstwa bizantyńskiego), choć dosyć często jako koniec starożytnego Rzymu przyjmuje się rok 476 n.e., w którym upadło Cesarstwo zachodniorzymskie.
Gonfalonier (wł. gonfaloniere – chorąży) – wyższy urzędnik włoskich komun (republik miejskich) w okresie średniowiecza i renesansu.
National Library of Australia (pol. Biblioteka Narodowa Australii) – australijska biblioteka narodowa w Canberrze, założona w 1960 roku.