Finanse
Przeczytaj także...
Podatek – obowiązkowe świadczenie pieniężne pobierane przez związek publicznoprawny (państwo, jednostka samorządu terytorialnego) bez konkretnego, bezpośredniego świadczenia wzajemnego. Zebrane podatki są wykorzystywane na potrzeby realizacji zadań publicznych.Polityka finansowa – najogólniej to działalność podmiotu, który daży do wyznaczonych wcześniej celów za pomocą narzędzi finansowych. Najczęściej przyjmuje się, że polityka finansowa jest domeną państwa ze względu na fakt, że podmioty inne niż państwo nie mają pełnej suwerenności w odniesieniu do kwestii finansowych, takich jak tworzenie pieniądza, ustalanie stóp procentowych, stawek podatkowych itp. Zgodnie z tym podejściem można powiedzieć, że polityka finansowa wyraża umiejętność gromadzenia i wydatkowania publicznych środków pieniężnych dla realizacji celów społecznych i gospodarczych. Innymi słowy jest to świadoma działalność organów i instytucji państwa, polegająca na określaniu celu swojej działalności oraz optymalnych rozwiązań (środków) dla osiągnięcia tych celów. Do działań tych należy kolejno: przygotowywanie i planowanie prowadzenia operacji pieniężnych każdego typu, następnie realizacja tychże operacji oraz końcowa ewidencja i analiza przebiegu podobnych operacji w przyszłości. Z kolei wśród celów polityki finansowej można wyróżnić: strategiczne (nadrzędne) lub odcinkowe (drugorzędne), krótko- lub długookresowe, a także dotyczące gromadzenia (pasywów) lub wydatkowania (aktywów). Muszą one jednocześnie spełniać następujące kryteria: realności, niesprzeczności, jasności, akceptowalności. Samą politykę finansową państwa można podzielić na politykę fiskalno-budżetową (rozwijaną przez rząd) oraz politykę monetarną (za którą odpowiedzialny jest bank centralny), w skład której wchodzi polityka pieniężna i polityka kursu walutowego:
Gospodarka finansowa – działania podmiotów w dziedzinie zjawisk pieniężnych. Obejmuje posługiwanie się pieniądzem przez państwo, samorządy terytorialne i inne podmioty gospodarcze, gospodarstwa domowe i instytucje międzynarodowe.
Podatek – obowiązkowe świadczenie pieniężne pobierane przez związek publicznoprawny (państwo, jednostka samorządu terytorialnego) bez konkretnego, bezpośredniego świadczenia wzajemnego. Zebrane podatki są wykorzystywane na potrzeby realizacji zadań publicznych.Polityka finansowa – najogólniej to działalność podmiotu, który daży do wyznaczonych wcześniej celów za pomocą narzędzi finansowych. Najczęściej przyjmuje się, że polityka finansowa jest domeną państwa ze względu na fakt, że podmioty inne niż państwo nie mają pełnej suwerenności w odniesieniu do kwestii finansowych, takich jak tworzenie pieniądza, ustalanie stóp procentowych, stawek podatkowych itp. Zgodnie z tym podejściem można powiedzieć, że polityka finansowa wyraża umiejętność gromadzenia i wydatkowania publicznych środków pieniężnych dla realizacji celów społecznych i gospodarczych. Innymi słowy jest to świadoma działalność organów i instytucji państwa, polegająca na określaniu celu swojej działalności oraz optymalnych rozwiązań (środków) dla osiągnięcia tych celów. Do działań tych należy kolejno: przygotowywanie i planowanie prowadzenia operacji pieniężnych każdego typu, następnie realizacja tychże operacji oraz końcowa ewidencja i analiza przebiegu podobnych operacji w przyszłości. Z kolei wśród celów polityki finansowej można wyróżnić: strategiczne (nadrzędne) lub odcinkowe (drugorzędne), krótko- lub długookresowe, a także dotyczące gromadzenia (pasywów) lub wydatkowania (aktywów). Muszą one jednocześnie spełniać następujące kryteria: realności, niesprzeczności, jasności, akceptowalności. Samą politykę finansową państwa można podzielić na politykę fiskalno-budżetową (rozwijaną przez rząd) oraz politykę monetarną (za którą odpowiedzialny jest bank centralny), w skład której wchodzi polityka pieniężna i polityka kursu walutowego:
Gospodarka finansowa – działania podmiotów w dziedzinie zjawisk pieniężnych. Obejmuje posługiwanie się pieniądzem przez państwo, samorządy terytorialne i inne podmioty gospodarcze, gospodarstwa domowe i instytucje międzynarodowe.
Finanse – stosunki ekonomiczne polegające na gromadzeniu, podziale i wydatkowaniu zasobów pieniężnych.
Opis[ | edytuj kod]
W nauce o finansach termin ten definiuje się jako ogół zjawisk pieniężnych będących wynikiem działalności gospodarczej i społecznej prowadzonej przez ludzi. Ponieważ jednak nie wszystkie zjawiska pieniężne można włączyć do pojęcia finansów, a chodzi o pieniądz jako miernik kategorii realnych, to pojęcie finansów obejmuje tylko te zjawiska pieniężne, które są związane z kreacją i ruchem realnie istniejących zasobów pieniężnych lub z zaciąganiem zobowiązań do uruchomienia zasobów pieniężnych w przyszłości.
Deficyt budżetowy – występuje, gdy wydatki w budżecie danej instytucji (najczęściej państwa) są wyższe niż jej dochody. Przeciwieństwem deficytu jest nadwyżka budżetowa.Zobowiązanie (łac. obligatio) – rodzaj stosunku cywilnoprawnego, węzeł prawny (łac. vinculum iuris) łączący dłużnika z wierzycielem, który polega na tym, że "wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić" (art. 353 § 1 kodeksu cywilnego). Prawo zobowiązań reguluje społeczne formy wymiany dóbr i usług o wartości majątkowej. Zobowiązania to księga trzecia Kodeksu cywilnego.
Teorie finansów stanowią wydzieloną część teorii pieniądza i ich zadanie polega na wyjaśnianiu funkcji pieniądza (stabilizacyjnej, alokacyjnej i redystrybucyjnej) w całym mechanizmie procesów gospodarczych oraz na wyjaśnieniu konstrukcji i funkcjonowania wszystkich kategorii finansowych (np. kredytu, budżetu, podatku, deficytu budżetowego).
Zasoby pieniężne - środki pieniężne zgromadzone przez określony podmiot ze źródeł jego przychodów, pozostające w jego dyspozycji (czyli jeszcze nie wydane).Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- Stanisław Owsiak: Podstawy nauki finansów. PWE, Warszawa 2002, s. 21.
Bibliografia[ | edytuj kod]
Budżet (z ang. budget, ze stfr. bougette) – zestawienie planowanych wpływów (cash flow in +) i wydatków (cash flow in -). Pojęć wpływy i wydatki, które są pojęciami finansowymi nie należy mylić z pojęciami przychody i koszty, które są pojęciami księgowymi, bowiem pojęcia finansowe oznaczają rzeczywiste przepływy pieniężne, które odbywają się przez kasę i rachunek bankowy, a pojęcia księgowe oznaczają tylko zapisy na kontach księgowych, które niekoniecznie muszą się pokrywać z rzeczywistymi przepływami pieniężnymi np. odpisy amortyzacyjne itp.Stanisław Owsiak (ur. 26 lutego 1946 w Krośnie) – polski ekonomista, profesor, były członek Rady Polityki Pieniężnej.
Warto wiedzieć że... beta
Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.