Figura zaszczytna

Przeczytaj także...
Heraldyka polska – dział heraldyki zajmujący się herbami polskimi, badający m.in. historię powstania i używania herbów w Polsce, swoiście polskie cechy herbów i reguły heraldyczne, pod wieloma względami różniące się od heraldyki innych państw europejskich.Herb (nazwa przyjęta z niem. Erbe "dziedzictwo") – znak rozpoznawczo-bojowy, wywodzący się z symboliki heroicznej lub znaków własnościowych, od XII w. ustalany według ścisłych reguł heraldycznych, pełniący funkcję wyróżnika osoby stanu rycerskiego, później szlacheckiego, także rodziny, rodu, organizacji kościelnej, mieszczańskiej bądź cechu rzemieślniczego, korporacji, miasta, jednostki podziału terytorialnego lub państwa.
Godło – symbol wyróżniający, znak rozpoznawczy przynależności osoby bądź przedmiotu do szerszej grupy rodowej, prawnej lub społecznej, np. herb, gmerk, logo.

Figura zaszczytna – element tarczy herbu.

Figury zaszczytne są jednym z popularniejszych w zachodnioeuropejskiej heraldyce godeł heraldycznych, jednocześnie stosunkowo rzadkie w rodzimych polskich herbach. Określa się tym mianem wszelkie figury powstałe z podziału tarczy herbowej, sięgające jej brzegów. Figury zaszczytnych obowiązuje zasada alternacji, czyli umieszczania godła w kolorze metalu na barwie (lub na odwrót), lecz często spotyka się figury typu w polu błękitnym słup czerwony itp. Figury te mogą być w polu tarczy multiplikowane, zwykle przy zmniejszonej szerokości, co daje w efekcie np. pasiaste tło herbu (przy powtórzonym kilka razy pasie bądź prędze). W krajach o rozbudowanym języku blazonowania, np. Francji, Anglii każdy taki dodatkowy wariant podstawowej figury ma własną, ścisła nazwę.

Krokiew (szewron) – figura zaszczytna w heraldyce. Składają się na nią dwie belki tworzące kształt odwróconej litery "V".Figura heraldyczna – wzór występujący na tarczy herbowej, powstały z podziału tarczy, zaliczane do szeroko pojętych godeł heraldycznych.

Nazwa figury zaszczytne jest dawną nazwą polskiej heraldyki, i może być dziś nieco myląca. Figura zaszczytna zastosowana w herbie nie musi, i zazwyczaj nie oznacza jego udostojnienia. Nazwa figury pochodzi od staropolskiego słowa szczyt (tarcza) i nie powinna być kojarzona z obecnym znaczeniem słowa zaszczyt.

głowica (fr. chef, ros., ukr. gława, ang. chief, niem. Schildhaupt), heraldyczna figura zaszczytna powstała przez zastosowaniu cięcia linią poziomą (w pas) w górnej partii tarczy herbowej. Głowica ma wysokość nie większą niż 1/3 wysokości tarczy herbowej.Pobocznica jest w heraldyce jedną z figur zaszczytnych. Stanowi ją pas u prawego lub lewego brzegu pola tarczy o szerokości ok. ⅓ (najczęściej 2/7) szerokości tegoż pola. Pobocznicę prawą (po prawej stronie) blazonuje się po prostu jako pobocznicę, a lewą jako pobocznicę lewą.

Przykłady figur zaszczytnych spotykanych w polskich herbach[]

skraj

głowica

krokiew

krzyż

pas

rosocha

skos

słup

pobocznica

Przykłady figur zaszczytnych spotykanych we francuskich herbach[]

kanton

champagne

Anglia (ang. England, język staroangielski Englaland) – w przeszłości samodzielne królestwo, obecnie największa i najludniejsza część składowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Anglię zamieszkuje 83% całkowitej populacji państwa. Region zajmuje dwie trzecie wyspy Wielkiej Brytanii i posiada granice lądowe z Walią na zachodzie i Szkocją na północy. Wyspa oblewana jest przez Morze Północne, Morze Irlandzkie, Ocean Atlantycki i kanał La Manche. Stolicą Anglii jest Londyn.Figura uszczerbiona – element tarczy herbu. Figura uszczerbiona, jest jedną z figur heraldycznych i należy do szeroko pojętych godeł heraldycznych. Figury uszczerbione są pochodną figur zaszczytnych, powstają tak jak i one w wyniku geometrycznego podziału tarczy herbowej, różniąc się tym, że nie dochodzą do krawędzi tarczy.