Fakhruddin Ahmed
Podstrony: 1 [2] [3]
Dhaka (beng. ধাক Ḍhākā, wym. [ˈɖʱaka], ang. Dhaka, hist. Dacca, Dakka) – stolica Bangladeszu, licząca ok. 7 mln mieszkańców (zespół miejski prawie 12,8 mln). Główny ośrodek przemysłu odzieżowego, włókienniczego, spożywczego i metalurgicznego kraju, rynek handlu jutą, ryżem, nasionami roślin oleistych, cukrem i herbatą. Położona w delcie rzek Ganges i Brahmaputra. W kanale rzeki Dhaleswari, w sercu największego na świecie regionu uprawy juty. Dhaka słynie z rękodzielnictwa (tekstylia i wyroby z juty).Bank Światowy (ang. World Bank) rozpoczął działalność jako efekt postanowień konferencji w Bretton Woods z lipca 1944. Główną przesłanką dla jego stworzenia była przede wszystkim chęć odbudowy zniszczonych II wojną światową krajów Europy i Japonii. Istotnym celem statutowym było również wsparcie dla rozwijających się krajów Azji, Ameryki Łacińskiej i Afryki. Obecnie zrzesza on 188 krajów członkowskich. Siedzibą Banku Światowego jest Waszyngton.
Fakhruddin Ahmed, beng. ফখরুদ্দীন আহমদ (ur. 1 maja 1940 w Munshiganj) – bangladeski ekonomista i polityk, premier Bangladeszu od 12 stycznia 2007 do 6 stycznia 2009. Prezes Banku Bangladeszu w latach 2001–2005.
Edukacja i kariera zawodowa[ | edytuj kod]
Fakhruddin Ahmed urodził się w Munshiganj. Ukończył magisterskie studia ekonomiczne na Uniwersytecie w Dhace. Następnie studiował w Williams College w USA oraz uzyskał doktorat z ekonomii na Uniwersytecie Princeton.
Swoją karierę zawodową zaczynał jako wykładowca na Uniwersytecie w Dhace. Później wstąpił do służby cywilnej, w strukturach której pracował 15 lat. W tym czasie pracował również dla rządu, m.in. jako sekretarz w Wydziale Stosunków Gospodarczych Ministerstwa Finansów.
W 1978 r. rozpoczął pracę jako ekonomista w Banku Światowym. Skupiał się na sprawach makroekonomicznych oraz polityce rozwojowej. W ciągu ponad 20 lat rezydował w wielu państwach Azji Południowo-Wschodniej oraz Afryki.
W październiku 2001 r. Ahmed został prezesem Banku Bangladeszu, banku centralnego kraju i funkcję tę piastował do końca kwietnia 2005. W tym czasie przeprowadził wiele reform sektora finansowego i wzmocnił pozycję banku centralnego na krajowym rynku finansowym. Od czerwca 2005 do stycznia 2007 zajmował stanowisko prezesa Fundacji Palli Karma-Sahayak, dużego funduszu, udzielającego mikrokredytów.
Podstrony: 1 [2] [3]