Europa kontynentalna
Przeczytaj także...
Wielka Brytania, Zjednoczone Królestwo (ang. United Kingdom), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (ang. United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) – unitarne państwo wyspiarskie położone w Europie Zachodniej. W skład Wielkiej Brytanii wchodzą: Anglia, Walia i Szkocja położone na wyspie Wielka Brytania oraz Irlandia Północna leżąca w północnej części wyspy Irlandia. Na wyspie tej znajduje się jedyna granica lądowa Zjednoczonego Królestwa z innym państwem – Irlandią. Poza nią, Wielka Brytania otoczona jest przez Ocean Atlantycki na zachodzie i północy, Morze Północne na wschodzie, kanał La Manche na południu i Morze Irlandzkie na zachodzie.Filozofia kontynentalna – termin pochodzący z anglosaskiej tradycji filozoficznej, odnoszący się do tradycji filozoficznych pozostających pod znacznym wpływem pewnej grupy filozofów Europy kontynentalnej XIX i XX w. Czasem słowo "kontynentalny" jest w historii filozofii używane do odróżnienia innych niż współczesne kierunków filozoficznych świata anglosaskiego i "kontynentalnej" Europy (np. rozróżnia się "oświecenie kontynentalne" i "oświecenie brytyjskie"). Przeważnie jednak używane jest dla odróżnienia pewnej niekoherentnej grupy kierunków filozoficznych (do której należą przede wszystkim klasyczny idealizm niemiecki, egzystencjalizm, hermeneutyka, fenomenologia, strukturalizm, postmodernizm, w pewnej mierze: marksizm, neotomizm i feminizm) od filozofii analitycznej – należy tu zauważyć, że filozofia analityczna we współczesnym anglosaskim świecie filozoficznym ma większe znaczenie, niż np. w niemieckim czy francuskim. Należy jednak zwrócić uwagę także na to, że poza krajami anglosaskimi istnieją także inne, w których filozofia analityczna zdobyła duże znaczenie – należą do nich zwłaszcza Polska, Austria i kraje skandynawskie. Ponadto wiele kierunków, które bywają uważane za "analityczne" może silnie inspirować się współczesną filozofią "nieanalityczną", a wiele kierunków uznawanych za "nieanalityczne" silnie inspirować się filozofią analityczną lub nawet (jak marksizm analityczny) być jej częścią.
Państwo wyspiarskie – państwo w całości położone na pojedynczej wyspie lub grupie wysp i nie posiadające żadnego terytorium na stałym lądzie kontynentalnym.
Wielka Brytania, Zjednoczone Królestwo (ang. United Kingdom), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (ang. United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) – unitarne państwo wyspiarskie położone w Europie Zachodniej. W skład Wielkiej Brytanii wchodzą: Anglia, Walia i Szkocja położone na wyspie Wielka Brytania oraz Irlandia Północna leżąca w północnej części wyspy Irlandia. Na wyspie tej znajduje się jedyna granica lądowa Zjednoczonego Królestwa z innym państwem – Irlandią. Poza nią, Wielka Brytania otoczona jest przez Ocean Atlantycki na zachodzie i północy, Morze Północne na wschodzie, kanał La Manche na południu i Morze Irlandzkie na zachodzie.Filozofia kontynentalna – termin pochodzący z anglosaskiej tradycji filozoficznej, odnoszący się do tradycji filozoficznych pozostających pod znacznym wpływem pewnej grupy filozofów Europy kontynentalnej XIX i XX w. Czasem słowo "kontynentalny" jest w historii filozofii używane do odróżnienia innych niż współczesne kierunków filozoficznych świata anglosaskiego i "kontynentalnej" Europy (np. rozróżnia się "oświecenie kontynentalne" i "oświecenie brytyjskie"). Przeważnie jednak używane jest dla odróżnienia pewnej niekoherentnej grupy kierunków filozoficznych (do której należą przede wszystkim klasyczny idealizm niemiecki, egzystencjalizm, hermeneutyka, fenomenologia, strukturalizm, postmodernizm, w pewnej mierze: marksizm, neotomizm i feminizm) od filozofii analitycznej – należy tu zauważyć, że filozofia analityczna we współczesnym anglosaskim świecie filozoficznym ma większe znaczenie, niż np. w niemieckim czy francuskim. Należy jednak zwrócić uwagę także na to, że poza krajami anglosaskimi istnieją także inne, w których filozofia analityczna zdobyła duże znaczenie – należą do nich zwłaszcza Polska, Austria i kraje skandynawskie. Ponadto wiele kierunków, które bywają uważane za "analityczne" może silnie inspirować się współczesną filozofią "nieanalityczną", a wiele kierunków uznawanych za "nieanalityczne" silnie inspirować się filozofią analityczną lub nawet (jak marksizm analityczny) być jej częścią.
Państwo wyspiarskie – państwo w całości położone na pojedynczej wyspie lub grupie wysp i nie posiadające żadnego terytorium na stałym lądzie kontynentalnym.
Europa kontynentalna – określenie Europy z wyłączeniem otaczających ją wysp. W praktyce termin ten wykorzystywany jest w różnych, zarówno węższych jak i szerszych, znaczeniach.
W Wielkiej Brytanii oraz w kontekstach z nią związanych (zwłaszcza wyrażających kontrast), pod pojęciem Europy kontynentalnej (ang. Continental Europe, mainland Europe), Kontynentu (the Continent) lub po prostu Europy (Europe) rozumie się Europę, szczególnie zachodnią, z wyłączeniem jedynie Wysp Brytyjskich.
Język szwedzki (szw. svenska språket, svenska) – język północnogermański wschodni (wschodnioskandynawski), używany głównie w Szwecji i częściach Finlandii, przez ok. 9 mln ludzi. W Finlandii język szwedzki jest, obok fińskiego, językiem urzędowym, z uwagi na 5% szwedzkojęzycznych obywateli Finlandii zamieszkałych głównie na wybrzeżach tego kraju. Szwedzki jest dość dobrze zrozumiały dla Norwegów i w mniejszym stopniu także dla Duńczyków. Język standardowy w Szwecji, tzw. rikssvenska (szwedzki państwowy) oparty jest na dialektach regionu sztokholmskiego.Europa – część świata (określana zwykle tradycyjnym, acz nieścisłym mianem kontynentu), leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej, stanowiąca wraz z Azją kontynent Eurazję.
Inne definicje wyłączają Półwysep Skandynawski (znaczenie takie rozpowszechnione jest m.in. w krajach nordyckich), Rosję bądź państwa wyspiarskie (z zachowaniem jednak wysp należących do państw leżących na kontynencie).
Przymiotnik „kontynentalny” w znaczeniu „charakterystyczny dla Europy kontynentalnej” występuje w takich pojęciach jak filozofia kontynentalna czy śniadanie kontynentalne.
Przypisy
- Gerald Cadogan: Palaces of Minoan Crete. Routledge, 1976, s. 10. ISBN 0415065852. (ang.)
- 2004/166/CE: Décision de la Commission du 9 juillet 2003 concernant l'aide à la restructuration que la France envisage de mettre à exécution en faveur de la Société nationale maritime Corse-Méditerranée (SNCM) (fr.). EUR-Lex. [dostęp 2013-04-10].
- Continent (ang.). Oxford Dictionaries. [dostęp 2013-04-10].
- Europe (ang.). Oxford Dictionaries. [dostęp 2013-04-10].
- Continent (ang.). Cambridge Dictionaries Online. [dostęp 2013-04-10].
- Så tar du dig till kontinenten (szw.). Reseguiden. [dostęp 2013-04-10].
- The Nordic Region – part of Europe since the Viking era (ang.). Nordic Council. [dostęp 2013-04-10].
- North Atlantic liner services – Iceland (ang.). Einskip UK. [dostęp 2013-04-10].
- ↑ Ann-Kristin Achleitner, André Betzer, Marc Goergen, Bastian Hinterramskogler: Private Equity Acquisitions of Continental European Firms - The Impact of Ownership and Control on the Likelihood of Being Taken Private (ang.). Social Science Research Network. [dostęp 2013-04-10].
Język francuski (fr. langue française lub français) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich. Jako językiem ojczystym posługuje się nim ok. 80 mln ludzi: ok. 65 mln Francuzów, ok. 4,5 mln Belgów (czyli 42%), ok. 1,5 mln Szwajcarów (czyli 20%), a także ok. 8 mln mieszkańców kanadyjskich prowincji Québec, Ontario i Nowy Brunszwik. Ok. 201 milionów osób na całym świecie używa francuskiego jako języka głównego (oszacowanie z 2009 r. według Organisation mondiale de la Francophonie), a 72 miliony jako drugiego języka codziennego (w tym krajach Maghrebu). Wiele z tych osób mieszka w krajach, w których francuski jest jednym z języków urzędowych, bądź powszechnie używanych (54 kraje). Paradoksalnie, w Algierii, Maroku, i Tunezji, gdzie nie ma statusu języka urzędowego, jest bardziej rozpowszechniony niż w wielu krajach Czarnej Afryki, w których jest jedynym językiem urzędowym.Wyspy Brytyjskie (ang. The British Isles, irl. Éire agus an Bhreatain Mhór, wal. Ynysoedd Prydain; 2) – megaregion fizycznogeograficzny Europy Zachodniej. Grupa wysp w północno-wschodniej części Atlantyku, położona na północny zachód od kontynentalnej Europy, oddzielona od niej kanałem La Manche i Cieśniną Kaletańską.
Warto wiedzieć że... beta
Kraje nordyckie - dosłownie Kraje północne, od słów nord i nordisk oznaczających w językach skandynawskich odpowiednio północ i północny. Termin wiążący się z określeniem kraje skandynawskie, ale o szerszym znaczeniu. Obejmuje on kraje członkowskie Rady Nordyckiej, tj. trzy kraje skandynawskie (Danię, Norwegię i Szwecję) oraz Islandię i Finlandię. Estonia również ostatnio zaczęła wyraźnie przedstawiać się jako kraj nordycki, mając bardzo silne kulturowe, językowe i etniczne związki z Finlandią oraz związki kulturowe ze Szwecją, jednakże nie należy ona jeszcze do Rady Nordyckiej. Z Radą związane są też trzy terytoria autonomiczne: Grenlandia, Wyspy Owcze i Wyspy Alandzkie.
Śniadanie kontynentalne – podstawowe śniadanie podawane zazwyczaj w niskobudżetowych hotelach lub pensjonatach. Składa się z pieczywa, masła, miodu, dżemu oraz kawy lub herbaty.
Półwysep Skandynawski (szw. Skandinaviska halvön, norw. Den skandinaviske halvøy, fiń. Skandinavian niemimaa) – półwysep w Europie Północnej stanowiący zachodnią część Półwyspu Fennoskandzkiego.
Europa Zachodnia – nazwa stosowana dla określenia państw zachodniej części Europy, ze względu na ich przynależność geograficzną, historyczną i kulturową.