Europa 2 - rakieta
Wielka Brytania, Zjednoczone Królestwo (ang. United Kingdom), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (ang. United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) – unitarne państwo wyspiarskie położone w Europie Zachodniej. W skład Wielkiej Brytanii wchodzą: Anglia, Walia i Szkocja położone na wyspie Wielka Brytania oraz Irlandia Północna leżąca w północnej części wyspy Irlandia. Na wyspie tej znajduje się jedyna granica lądowa Zjednoczonego Królestwa z innym państwem – Irlandią. Poza nią, Wielka Brytania otoczona jest przez Ocean Atlantycki na zachodzie i północy, Morze Północne na wschodzie, kanał La Manche na południu i Morze Irlandzkie na zachodzie.Gujańskie Centrum Kosmiczne (franc. Centre Spatial Guyanais) – francusko-europejski kosmodrom położony w pobliżu Kourou w Gujanie Francuskiej.
Europejska Organizacja Rozwoju Rakiet Nośnych (ang. European Launcher Development Organisation, ELDO) – międzynarodowa organizacja zawiązana w 1962, a formalnie utworzona w 1964, w celu opracowania i budowy rakiety nośnej Europa. W 1974 połączona z ESRO w Europejską Agencję Kosmiczną.
Europa 2 – druga rakieta nośna z rodziny rakiet Europa produkowana przez Europejską Organizację Rozwoju Rakiet Nośnych. Była to czterostopniowa rakieta będąca modyfikacją brytyjskiego pocisku balistycznego Blue Streak, która miała wynosić na orbitę okołoziemską satelity budowane przez ESRO. Podobnie do Europy 1, jak i radzieckiej ciężkiej rakiety N1, Europa 2 była rakietą o wysokiej awaryjności, gdyż jej jedyny start zakończył się eksplozją rakiety na wysokości 79 km.
Historia[ | edytuj kod]
Historia Europy 2 rozpoczyna się w roku 1970, kiedy to zostaje anulowany start Europy 1 z kompleksu CECLES w kosmodromie Kourou w Gujanie Francuskiej. Rok później Europa 2 startuje z tegoż kompleksu w piątek 5 listopada. Na wysokości 79 km następuje wybuch rakiety. Szczątki rakiety spadły do Atlantyku. Winą za nieudany start Europy 2 całkowicie obarczona została Republika Federalna Niemiec. Awaria tej rakiety spowodowała całkowite zaprzestanie prac nad rakietami Europa 3 i Europa 4. Następczynią Europy 2 została rakieta Ariane 1, korzystająca z tego samego kompleksu startowego (przemianowanego na ELA-1). Pierwszy start Ariane 1 odbył się w 1979 roku.