Eupatrydzi
Przeczytaj także...
Przyrostek (sufiks) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma własności słowotwórcze (czyli nie jest końcówką fleksyjną, przy czym rozróżnienie na "sufiks" jako element słowotwórczy i "końcówkę" jako wykładnik fleksyjny typowe jest wyłącznie dla polonistyki i slawistyki, a nie jest stosowane w innych filologiach, stąd na przykład w angielskiej i niemieckiej wersji tego artykułu "sufiks" jest egzemplifikowany w pierwszym rzędzie jako wykładnik deklinacyjny). Danemu wyrazowi może towarzyszyć jeden sufiks, kilka lub żaden.Klejstenes (gr. Κλεισθένης Kleisthenes) – polityk ateński, żyjący na przełomie VI i V w. p.n.e. Jego dziadkiem był Klejstenes (tyran Sykionu). W 510 p.n.e. Klejstenes przyczynił się do obalenia tyranii w Atenach, a po wygraniu politycznej rywalizacji ze zwolennikiem tyranii Isagorasem przeprowadził w latach 508/507 p.n.e. reformy, będące kontynuacją reform Solona. Stały się one podstawą demokracji ateńskiej.
Solon (gr. Σόλων Sólōn; ok. 635 – ok. 560 p.n.e.) – ateński mąż stanu, poeta i prawodawca. W 594 p.n.e. wybrany został na pierwszego archonta. Odegrał ważną rolę w wojnie toczonej pomiędzy Atenami a Megarą o wyspę Salaminę, która miała dla Aten znaczenie strategiczne, ponieważ nieprzyjaciel mógł atakować z niej statki handlowe płynące z Faleronu, portu ateńskiego. Ateny początkowo przegrywały, ale zwyciężyły dzięki płomiennej elegii Solona Na Salaminę, która wzbudziła w żołnierzach chęć walki i doprowadziła do pokonania Megary. Prawdopodobnie ten sukces wpłynął zasadniczo na wybór na urząd archonta Solona w roku 594 p.n.e.
Przyrostek (sufiks) – w językoznawstwie jest to każdy fragment wyrazu (jego morfem), o ile jest dodany po jego rdzeniu (czyli podstawie słowotwórczej) i jednocześnie ma własności słowotwórcze (czyli nie jest końcówką fleksyjną, przy czym rozróżnienie na "sufiks" jako element słowotwórczy i "końcówkę" jako wykładnik fleksyjny typowe jest wyłącznie dla polonistyki i slawistyki, a nie jest stosowane w innych filologiach, stąd na przykład w angielskiej i niemieckiej wersji tego artykułu "sufiks" jest egzemplifikowany w pierwszym rzędzie jako wykładnik deklinacyjny). Danemu wyrazowi może towarzyszyć jeden sufiks, kilka lub żaden.Klejstenes (gr. Κλεισθένης Kleisthenes) – polityk ateński, żyjący na przełomie VI i V w. p.n.e. Jego dziadkiem był Klejstenes (tyran Sykionu). W 510 p.n.e. Klejstenes przyczynił się do obalenia tyranii w Atenach, a po wygraniu politycznej rywalizacji ze zwolennikiem tyranii Isagorasem przeprowadził w latach 508/507 p.n.e. reformy, będące kontynuacją reform Solona. Stały się one podstawą demokracji ateńskiej.
Solon (gr. Σόλων Sólōn; ok. 635 – ok. 560 p.n.e.) – ateński mąż stanu, poeta i prawodawca. W 594 p.n.e. wybrany został na pierwszego archonta. Odegrał ważną rolę w wojnie toczonej pomiędzy Atenami a Megarą o wyspę Salaminę, która miała dla Aten znaczenie strategiczne, ponieważ nieprzyjaciel mógł atakować z niej statki handlowe płynące z Faleronu, portu ateńskiego. Ateny początkowo przegrywały, ale zwyciężyły dzięki płomiennej elegii Solona Na Salaminę, która wzbudziła w żołnierzach chęć walki i doprowadziła do pokonania Megary. Prawdopodobnie ten sukces wpłynął zasadniczo na wybór na urząd archonta Solona w roku 594 p.n.e.
Eupatrydzi (gr. εὐπατρίδαι, eupatridai w l.p. εὐπατρίδης, eupatrídēs „z dobrego ojca” od εὖ, eu „dobry”, πατήρ, pater „ojciec” i -ίδης, -ides przyrostek oznaczający bycie synem) – ateńska arystokracja rodowa, szlachta, warstwa wielkich posiadaczy ziemskich.
Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.Arystokracja (gr. ἀριστοκρατία aristokratia, od wyrazów ἄριστος aristos „najlepszy” + κρατέω krateo „rządzę”) – najwyższa warstwa społeczna wykształciła się w starożytnej Grecji, podczas najazdu Dorów w 1200 r. p.n.e.. Mianem arystokracji określa się zatem elitarną warstwę społeczną, zajmującą najwyższą pozycję w społeczeństwie, do której przynależność wynika ze szlachetnego urodzenia i jest dziedziczna (arystokracja rodowa).
Stopniowo przejęli całą władzę, gdy słabła monarchia i Ateny przekształcały się w arystokratyczną republikę. Byli oni naczelnikami rodów, z których składała się Rada Starszych — Areopag (odgrywała szczególne znaczenie w stanowieniu prawa i w sądownictwie). Z ich grona wybierano kolegium dziewięciu najwyższych urzędników – archontów.
Ateny (nowogr. Αθήνα = Athina, st.gr. Ἀθῆναι = Athenai, łac. Athenae) – stolica i największe miasto Grecji. Jeden z najważniejszych ośrodków turystycznych Europy z zabytkami kultury antycznej.Areopag (stgr. ὁ Ἄρειος πάγος ho Areios pagos - "wzgórze Aresa") – w starożytnych Atenach najwyższa rada złożona z byłych archontów. Nazwa rady pochodzi od miejsca obrad – wzgórza Aresa, które poświęcone było bogu wojny i Eryniom, ich świątynia u stóp wzgórza była azylem dla zabójców. Nie jest znany dokładny czas powstania rady areopagu.
Solon doprowadził do osłabienia ich pozycji na rzecz nowej warstwy rzemieślniczo-kupieckiej. Reforma Klejstenesa w 508 p.n.e. ostatecznie pozbawiła eupatrydów znaczenia.