• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Etykieta - marketing



    Podstrony: 1 [2] [3]
    Przeczytaj także...
    Etykieta zastępcza – w latach 80. uproszczona wersja zwyczajnej etykiety danego produktu. Etykiety zastępcze były powszechne z powodu niewydolności systemu produkcji normalnych etykiet (brak dobrego papieru i farb drukarskich). Były zwykle wykonywane przy pomocy stempli, fotokopii, itp. Często wykonywano je na odwrocie etykiet produktów, których produkcja była niemożliwa ze względu na braki w zaopatrzeniu w surowce.Druk wklęsły (druk wgłębny) – jeden z trzech podstawowych sposobów druku (obok druku płaskiego i druku wypukłego), stosowany zarówno w grafice warsztatowej, jak i poligrafii.
    Etykieta z butelki piwa

    Etykieta – metka, znak firmowy, znak handlowy, ilustracja lub inny opis pisany, drukowany, tłoczony, odbity lub w inny sposób naniesiony na opakowanie lub załączony do opakowania.

    to wyrób papierowy lub z folii przymocowany do produktu w celu zidentyfikowania lub określenia jego zawartości. Często etykiety służą działaniom marketingowym, reklamując produkt przez przyciągnięcie uwagi konsumentów.

    Etykiety posiadają różne kształty i różnią się materiałem, z którego są wykonane. Wytwarzane metodami przemysłowymi różnią się też techniką druku, w jakiej zostały wykonane.

    Znak towarowy – prawnie chroniony, niepowtarzalny element produktu, skutecznie odróżniający go od produktów konkurencyjnych. Znakiem towarowym może być w szczególności nazwa, fraza, symbol, logo, projekt, obraz, kształt produktu, motyw, melodia użyty przez przedsiębiorcę w obrocie gospodarczym w celu uzyskania jednoznacznej identyfikacji swoich towarów lub usług wśród konsumentów.Labologia (ang. label = etykieta) – kolekcjonowanie etykiet, najczęściej z butelek z piwem. Jest to jedna z dziedzin kolekcjonerskich uprawiana przez birofilów. Początki etykiet piwnych w Polsce przypadają na wiek XIX, kiedy wraz z rozwojem przemysłu rozkwita również technika piwowarska. "Za najstarsze polskie etykiety piwne powszechnie uważa się wzór zdobiący butelkę jasnego piwa wyprodukowanego przez browar Stanisława Wysockiego w Jabłonicy obok Iwonicza (ok. 1890 r)" oraz prawdopodobnie jeszcze starsze etykiety z piw Fabryki Piwa Bawarskiego w Dobrach Drozdowo Górne pod Łomżą, datowane na ok. 1880 r. Kiedy w latach 1926-1930 rozpoczyna się masowa produkcja gładkich butelek, dynamicznie rozwija się również druk etykiet piwnych. Po II wojnie światowej minister Aprowizacji i Handlu powołał Centralny Zarząd Państwowego Przemysłu Fermentacyjnego, który nakazał stosowanie tzw. etykiet PPF z obowiązkowym logo Państwowego Przemysłu Fermentacyjnego. W początkach lat 50. nastąpiło dalsze zunifikowanie etykiet i ograniczenie ich do trzech różnych wzorów dla wszystkich browarów, a ostatnim etapem było wprowadzenie również w latach 50. etykiet normatywnych.

    Rodzaje etykiet[ | edytuj kod]

  • Etykieta na mokro – jako historycznie pierwsza może być nazywana etykietą tradycyjną, stosowana na mokro nakładany klej. Od lat siedemdziesiątych XX w. następuje silne wypieranie etykiet na mokro przez etykiety samoprzylepne.
  • Etykieta samoprzylepna – etykieta drukowana na materiale samoprzylepnym, np. papierze samoprzylepnym lub folii. Podłoże drukowe pokryte jest warstwą kleju od strony przylepianej do przedmiotu etykietowanego. Klej ochrania warstwa zabezpieczająca. Po jej usunięciu etykieta jest gotowa do naklejenia.
  • Etykieta IML (in-mould label) – współczesny rodzaj etykiety wykonanej na podłożu z tworzywa sztucznego, tego samego co opakowanie. Etykieta ta jest wprowadzana do formy wtryskowej i zatapiana w opakowania w czasie jego produkcji. Etykiety IML stosuje się m.in. w opakowaniach spożywczych (sery, ryby, jogurty itp.). Grubość folii do etykiet IML mieści się w przedziale 57-90 mc. Techniki drukarskie stosowane do wyprodukowania etykiet IML: offset arkuszowy – farby utrwalane oksydacyjnie lub promieniami UV, wklęsłodruk, offset zwojowy wąskowstęgowy – farby UV, fleksodruk – farby UV.
  • Etykieta SSL lub SSE (ang. Shrink Sleeve Labels /SSL/, niem. Shrink-Sleeve-Etiketten /SSE/) – współczesny rodzaj etykiety wykonanej na podłożu z tworzywa sztucznego w postaci kurczliwego rękawa, który nakładany jest na opakowanie, docinany i obkurczany pod wpływem temperatury, tak że ściśle przylega do opakowania (np. do szklanej butelki). Etykieta ta może też pełnić funkcje zabezpieczające na zasadzie plomby zabezpieczającej przed otwarciem produktu. Czasem jest wykorzystywana do łączenie dwóch produktów w ramach promocji typu: dwa w cenie jednego albo do produktu drugi produkt gratis. Za pomocą etykiety SSL tworzone są też opakowania zbiorcze (mulitpack). Etykieta SSL wzmacnia opakowanie produktu dzięki czemu ścianki opakowań mogą być cieńsze. Może pokrywać cały produkt (full-body) lub jego część, dając możliwość efektownego ozdobienia. Etykiety te są zadrukowywane od wewnętrznej strony (chroni to druk przed ścieraniem się). Zazwyczaj produkowane z folii: PVC, PET, orientowany PS. Najczęściej do produkcji etykiet używa się folii o grubości 50 mc.
  • Etykieta owijkowa – przeznaczona do znakowania powierzchni okrągłych, takich jak kable, przewody czy rury.
  • Etykieta z nadrukiem lustrzanym na przezroczystej folii. Na drukowaną stronę nanoszony jest klej – po przyklejeniu etykiety przezroczysta folia jest jednocześnie zabezpieczeniem dla druku.
  • Etykieta wielostronicowa – umożliwia zamieszczenie dużej ilość tekstu, np. w kilku językach.
  • Etykieta reaktywna – reaguje na zmiany w otoczeniu produktu lub w produkcie i tym samym niesie specyficzną informację o produkcie. Najczęściej stosowana jest na opakowaniach spożywczych. Przykładem takich etykiet mogą być etykiety z nadrukiem farbą termochromową na opakowaniach piwa: jeśli produkt jest odpowiednio schłodzony pojawia się napis. Etykiety z identyfikatorem temperaturowym (Time Temperature Indicator – TTI) są drukowane farbą aktywowaną UV w procesie pakowania i zmieniają swą barwę nieodwracalnie, jeśli temperatura przekroczy np. 5 °C. W ten sposób informują konsumenta, że produkt nie był w łańcuchu dostaw przechowywany poprawnie. Etykieta z naniesionymi nanocząsteczkami srebra odbarwia się pod wpływem siarkowodoru i tym samym sygnalizuje, że produkt psuje się.
  • Etykieta VOID – plomba zabezpieczająca w formie etykiety stosowana do zabezpieczania szafek, drzwi, butelek. Występuje w dwóch formach brudzącej i niebrudzącej. Forma brudząca pozostawia ślad na powierzchni plombowanej natomiast niebrudząca pozostawia ślad wyłącznie na plombie w postaci napisu VOID OPEN lub innego napisu sygnalizującego naruszenie plomby.
    • Naklejka jest kawałkiem folii lub papieru, najczęściej posiadającym samoprzylepne właściwości, co umożliwia jej przyczepienie na powierzchnię płaską.Folia - materiał wykonany najczęściej z metalu nieżeliwnego lub z tworzywa sztucznego, o grubości do 2 mm (do wyrobu np. opakowań).


    Podstrony: 1 [2] [3]




    Warto wiedzieć że... beta

    Poligrafika - miesięcznik dedykowany profesjonalistom szeroko pojętej branży poligraficznej: drukarzom, wydawcom, producentom maszyn, urządzeń i materiałów, a także właścicielom i pracownikom agencji reklamowych, studiów graficznych oraz producentom opakowań.
    Poli(tereftalan etylenu), (C10H8O4)n (PET) – polimer z grupy poliestrów, otrzymywany na drodze polikondensacji z tereftalanu dimetylowego (DMT) i glikolu etylenowego (GE). Numer CAS: 25038-59-9, gęstość 1,370 g/cm.
    Plomba zabezpieczająca – mechanizm stosowany do zabezpieczania transportów kontenerowych w sposób, który zapewnia dowody manipulacji sabotażu co zwiększa poziom bezpieczeństwa. Takie plomby mogą pomóc w wykryciu kradzieży lub celowej manipulacji. Plomby zabezpieczające są powszechnie stosowane do zabezpieczania przyczep samochodów ciężarowych, kontenerów, bębnów chemicznych, transportów lotniczych, plandek samochodowych, liczników, wodomierzy i wielu innych. Zazwyczaj są one uważane za niedrogi sposób by zapewnić dowód w przypadku kradzieży lub celowej manipulacji
    Metka – dołączony do produktu detalicznego (konfekcji) kartonik, fragment materiału lub tworzywa sztucznego z zamieszczoną informacją o towarze. Zawiera zazwyczaj:
    Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
    Tworzywa sztuczne – materiały składające się z polimerów syntetycznych (wytworzonych sztucznie przez człowieka i niewystępujących w naturze) lub zmodyfikowanych polimerów naturalnych oraz dodatków modyfikujących takich jak np. napełniacze proszkowe lub włókniste, stabilizatory termiczne, stabilizatory promieniowania UV, uniepalniacze, środki antystatyczne, środki spieniające, barwniki itp. Termin „tworzywa sztuczne” funkcjonuje obok niepoprawnych często stosowanych żargonowych określeń takich jak np. plastik. Najbardziej poprawnym terminem obejmującym wszystkie materiały zawierające jako główny składnik polimer, bez rozróżniania, czy jest on pochodzenia sztucznego czy naturalnego, jest określenie „tworzywa polimerowe”.
    Przemysł – dział produkcji materialnej, w którym wydobywanie zasobów przyrody i dostosowanie ich do potrzeb ludzi odbywa się na dużą skalę, na zasadzie podziału pracy i za pomocą maszyn.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.018 sek.