Eryk I Stary
Fryzja (nid. Friesland, fryz. Fryslân, płnfryz. Fresklun lub Friislon, wschfryz. Fräislound, niem. Friesland) – kraina historyczna w północno-zachodniej Europie, wzdłuż wybrzeża Morza Północnego. Obecnie w granicach Niemiec, Danii i Holandii.Hamburg (łac. Hammonia; dolnoniem. Hamborg [ˈhaˑmbɔːχ]), właściwie Wolne i Hanzeatyckie Miasto Hamburg (niem. Freie und Hansestadt Hamburg) – miasto w północnych Niemczech na prawach kraju związkowego niedaleko ujścia Łaby do Morza Północnego. Wolne miasto i zarazem związkowy kraj niemiecki (pow. 755 km², ludność 1,74 mln – drugie po Berlinie). Największy port morski kraju (75 mln ton przeładunku), wielki ośrodek przemysłowy (statki, elektrotechnika, przetwórstwo ropy, przemysł spożywczy) i finansowy. W 2011 roku miasto to otrzymało tytuł Europejskiej Stolicy Czystości.
Duńczycy (duń. danskere) – naród germański zamieszkujący głównie w Danii (około 5 mln) oraz w Niemczech (około 50 tys., większość w Szlezwiku), USA (według różnych danych od 320 tysięcy do 1,5 mln osób pochodzenia duńskiego), Kanadzie i Szwecji. Około 90% Duńczyków należy do kościoła ewangelicko-luterańskiego, ale niewielu z nich praktykuje. Posługują się językiem duńskim, jednym z języków skandynawskich.
Eryk I Stary (Horik Starszy, fl. 814 r, zamordowany w 854 r.) – syn króla Godfreda. Panował od 827 roku. W latach 833-835, wykorzystując chaos panujący w cesarstwie organizował łupieżcze wyprawy na Fryzję. Kontynuował je również po powrocie Ludwika Pobożnego do władzy. Jednocześnie zapewniał cesarza o swej niewinności, przyjmując od niego środki finansowe na walkę z piratami. Po każdym ataku na Fryzję wysyłał do cesarza poselstwo z deklaracjami lojalności i darami dla Franków. W 838 roku poinformował cesarza o unieszkodliwieniu wikingów odpowiedzialnych za grabieże, i zażądał, by cesarz wyraził mu wdzięczność ofiarując zwierzchnictwo nad Fryzją i Obodrytami. Ludwik wiedząc, że Obodryci i Fryzowie, zmęczeni zwierzchnictwem Franków usiłują sprzymierzyć się z Duńczykami odmówił. W 839 roku po kolejnej wyprawie na Fryzję Horik wysłał poselstwo z darami i deklaracją pokoju. Po wyrazach ubolewania ze strony Duńczyków obaj władcy przysięgają sobie wieczną przyjaźń. Po śmierci Ludwika w 840 roku Horik przez 5 lat zachował neutralność, umacniając z kolei swój sojusz z Obodrytami. W 845 roku nowy władca, Ludwik Niemiecki zaatakował Obodrytów. W odwecie Horik z flotą sześciuset okrętów wpłynął pod prąd Łabą, złupił i spalił Hamburg.