Epilog norymberski – inscenizacja procesu w Norymberdze zrealizowana w formie fabularyzowanego filmu dokumentalnego w reżyserii Jerzego Antczaka z 1970.
Zygmunt Maciejewski (ur. 21 grudnia 1914 w Berlinie, zm. 12 sierpnia 1999 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, spiker i reżyser radiowy.Jadwiga Barańska (ur. 21 października 1935 w Łodzi) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, scenarzystka; żona Jerzego Antczaka, z którym ma syna Mikołaja ur. w 1964.
Epilog norymberski jest filmową wersją spektaklu Teatru TV wystawionego przez Jerzego Antczaka w 1969. Scenariusz oparto na autentycznych dokumentach i stenogramach, wykorzystano także fragmenty archiwalnego filmu z Auschwitz-Birkenau, wyświetlonego w trakcie procesu. Na potrzeby Epilogu odtworzono wygląd sali sądowej, jednak wprowadzono pewne zmiany (m.in. zrezygnowano z tłumaczy, galerii dla prasy, zredukowano liczbę sędziów i obrońców). Do udziału w filmie zaproszono Karola Małcużyńskiego – korespondenta i naocznego świadka procesu, który wraz z narratorem (Andrzej Łapicki) na bieżąco komentuje przebieg akcji, uzupełniając ją o własne wspomnienia. Całość uzupełniają sceny rozmów amerykańskiego psychologa więziennego dr. Gilberta (Jan Englert) z oskarżonymi.
Igor Śmiałowski (Smirnow) (ur. 20 czerwca 1917 w Moskwie, zm. 16 czerwca 2006 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy.Ernst Kaltenbrunner (ur. 4 października 1903 w Ried im Innkreis w Austrii, stracony 16 października 1946 w Norymberdze) – SS-Obergruppenführer, szef Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA) w latach 1943-1945.
Jadwiga Barańska − Vaillant Coutourier, więźniarka obozu w Auschwitz
Henryk Bąk − Rudolf Heß
Tadeusz Białoszczyński − Wilhelm Keitel
Henryk Borowski − Joachim von Ribbentrop
Janusz Bukowski − Baldur von Schirach
Tadeusz Cygler − generał Walther von Brauchitsch, świadek obrony
Jan Englert − dr Gustave Gilbert psycholog amerykański
Mieczysław Voit − Alfred Jodl (aktor grał rolę w przedstawieniu Teatru Telewizji z 1969r.)
Józef Fryźlewicz − mecenas Laternsen
Aleksander Gąssowski − Francois Demanthon, oskarżyciel francuski
Andrzej Szenajch − Gisevius
Władysław Hańcza − Hjalmar Schacht
Ireneusz Kanicki − mecenas Kauffmann, obrońca Kaltenbrunnera
August Kowalczyk - Alfred Jodl
Karolina Lubieńska − Seweryna Szmaglewska, więźniarka obozu w Auschwitz
Andrzej Łapicki − 2 role: narrator, oskarżyciel amerykański Jackson
Zygmunt Maciejewski − Friedrich Paulus
Karol Małcużyński − komentator (występuje w roli samego siebie)
Stanisław Milski − mecenas Seidl, obrońca Franka
Zdzisław Mrożewski − David Maxwell Fyfe, oskarżyciel brytyjski
Adam Mularczyk − więzień obozu w Treblince
Michał Pluciński − mecenas Nelte
Mieczysław Pawlikowski − Hermann Göring
Ryszard Pietruski − Ernst Kaltenbrunner
Aleksander Sewruk − Lord Geoffrey Lawrence, przewodniczący trybunału
Andrzej Szczepkowski − Franz Exner, obrońca Sztabu Generalnego
Igor Śmiałowski − Lahousen, świadek oskarżenia
Janusz Zakrzeński − Hans Frank
Jerzy Moes
Jarosław Skulski
1971 – Jerzy Antczak, MFTv „Złota Praga” – wyróżnienie honorowe Interwizji
1971 – Jerzy Antczak, MFTv „Złota Praga” – nagroda prasy międzynarodowej
1972 – Jerzy Antczak, Złoty Ekran – nagroda pisma Ekran
2008 – Jerzy Antczak, WorldFest Independent Film Festival – Platinum Award – 41
Proces w Norymberdze
Epilog norymberski w bazie IMDb (ang.)
Epilog norymberski w bazie Filmweb
Epilog norymberski w bazie filmpolski.pl

IMDb.com (The Internet Movie Database) – największa na świecie internetowa baza danych na temat filmów i ludzi z nim związanych. Zawiera informacje o aktorach, reżyserach, scenarzystach, producentach, montażystach, operatorach, muzykach itd. Informacje nie ograniczają się do kinematografii amerykańskiej.Mieczysław Voit (ur. 2 sierpnia 1928 w Kaliszu, zm. 31 stycznia 1991 w Warszawie) − polski aktor teatralny i filmowy, mąż Barbary Horawianki.
Warto wiedzieć że... beta
Hans Michael Frank (ur. 23 maja 1900 w Karlsruhe, stracony 16 października 1946 w Norymberdze) – niemiecki funkcjonariusz narodowosocjalistyczny, z wykształcenia prawnik, zbrodniarz wojenny. Uczestnik nieudanego puczu monachijskiego w 1923, członek NSDAP od 1927. Jeden z przywódców III Rzeszy i główny twórca jej systemu prawnego opartego na zasadzie wodzostwa (niem. Führerprinzip). W okresie 1939-1945 generalny gubernator okupowanych ziem polskich (Generalne Gubernatorstwo).
Alfred Jodl (ur. 10 maja 1890 w Würzburgu, stracony 16 października 1946 w Norymberdze) – niemiecki dowódca wojskowy z czasów II wojny światowej w stopniu generała-pułkownika (Generaloberst – odpowiednik generała armii).
Hans Bernd Gisevius (ur. 14 lipca 1904 r. w Arnsbergu – zm. 23 lutego 1974 r. w Müllheim) – wysokiej rangi funkcjonariusz tajnej policji niemieckiej Gestapo od 1933 roku.
Andrzej Łapicki (ur. 11 listopada 1924 w Rydze, zm. 21 lipca 2012 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, profesor i rektor Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, poseł na Sejm X kadencji.
Hjalmar Schacht (ur. 22 stycznia 1877 w Tinglev, Północny Szlezwik, zm. 3 czerwca 1970 w Monachium) – ekonomista niemiecki, od 1923 komisarz walutowy Niemiec i prezes Banku Rzeszy (Reichsbank).
Scenariusz – to materiał literacki będący podstawą realizacji fabuły. Scenariusz może sam w sobie stanowić utwór oryginalny, być przeróbką utworu dramatycznego zawierającego dialogi i odautorskie didaskalia, czy też przeróbką dzieła literackiego nie dramaturgicznego (adaptacja scenariuszowa opowiadania, powieści, noweli, itp.). Scenariusz przystosowuje dramat, słuchowisko, utwór niedramatyczny, itp. oraz składniki takiego utworu do wymagań sceny, filmu fabularnego, filmu dokumentalnego, spektaklu telewizyjnego czy nagrania radiowego. Scenariusz opierający się na specjalnie napisanym przez scenarzystę lub reżysera (film autorski), oryginalnym utworze dla filmu, zwany jest scenariuszem filmowym.
August Marian Kowalczyk (ur. 15 sierpnia 1921 w Tarnawej Górze, zm. 29 lipca 2012 w Oświęcimiu) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser.