Emil Karewicz (ur. 13 marca 1923 w Wilnie) – polski aktor teatralny, filmowy i radiowy.
Życiorys[]
Swoją karierę aktorską rozpoczął w Wilnie, w tamtejszym Teatrze Małym, gdzie zagrał rolę Małpy w Kwartecie I. Kryłowa. W czasie II wojny światowej przeszedł szlak z 2 Armią WP do Berlina. Po wojnie ukończył „Studio Dramatyczne Iwo Galla”. Grał na scenach łódzkich: im. S. Jaracza i Teatrze Nowym. Od 1962 związany z Warszawą, występował w teatrach: Ateneum, Dramatycznym i od 1967 Ludowym (w 1975 przemianowanym na Nowy). Na emeryturę przeszedł w 1983.
Sztos – polska komedia sensacyjna w reżyserii Olafa Lubaszenki, wyprodukowana w 1997. Część scen kręcona była w plenerach Pułtuska.Medal 10-lecia Polski Ludowej – polskie cywilne odznaczenie państwowe ustanowione dekretem Rady Państwa 12 maja 1954 roku, jako odznaczenie jubileuszowe w związku ze zbliżającą się dziesiątą rocznicą powstania Polski Ludowej. Medal zaprojektowany został w 1954 roku przez Józefa Gosławskiego. Odznaczenie przyznawano w okresie od 22 lipca 1954 do 22 lipca 1955.
Wśród wielu ról teatralnych należy wymienić: Oktawiusza w Juliuszu Cezarze W. Shakespeare'a, Capignaca w Buonapartem i Sułkowskim R. Brandstaettera, Franciszka Moora w Zbójcach F. Schillera, Gospodarza w Weselu S. Wyspiańskiego (Łódź), Liapkin-Tiapkina w Rewizorze N. Gogola, Spodka w Śnie nocy letniej W. Shakespeare'a, Hetmana Kossakowskiego w Horsztyńskim J. Słowackiego, Pagatowicza w Grubych rybach M. Bałuckiego, Łomowa w Oświadczynach A. Czechowa, Janusza w Panu Jowialskim A. Fredry, Jenialkiewicza w Wielkim człowieku do małych interesów A. Fredry, Stomila w Tangu S. Mrożka, Geronta w Szelmostwach Skapena Moliera (Warszawa). W 2005 powrócił na scenę Teatru Nowego w Łodzi, by zagrać rolę Kalmity w Chłopcach S. Grochowiaka.
Związek Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych – wielośrodowiskowa organizacja kombatancka, zrzeszająca obywateli polskich, którzy walczyli o wolność, suwerenność i niepodległość kraju w formacjach Wojska Polskiego, sojuszniczych armii państw koalicji antyhitlerowskiej, podziemnych organizacjach ruchu oporu oraz byłych więźniów hitlerowskich obozów koncentracyjnych i stalinowskich łagrów.Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 – polskie państwowe odznaczenie wojskowe ustanowione dekretem, Rady Ministrów zatwierdzonym przez KRN z dnia 26 października 1945 roku „ ... w celu upamiętnienia zwycięstwa Narodu Polskiego i Jego Sprzymierzeńców nad barbarzyństwem hitlerowskim i triumfu idei wolności demokratycznej oraz dla odznaczenia osób, które swoim działaniem lub cierpieniem w kraju lub zagranicą w czasie do 9 maja 1945 roku przyczyniły się do tego zwycięstwa i triumfu...”.
Jest znany z wielu ról filmowych, popularność przyniosły mu role: SS-Obersturmführera w filmie Jak rozpętałem drugą wojnę światową, króla Władysława Jagiełły (Krzyżacy i Wawelski conventus dowódców) oraz serialach Idea i miecz, Przyłbice i kaptury, a zwłaszcza Hermanna Brunnera w Stawce większej niż życie.
Skarb kapitana Martensa – polski film sensacyjny z 1957 roku na podstawie powieści Janusza Meissnera S/T Samson wychodzi w morze.Jak rozpętałem drugą wojnę światową – polski film fabularny nakręcony w 1969 roku, na podstawie powieści Kazimierza Sławińskiego Przygody kanoniera Dolasa.
Uznanie natomiast zyskał rolą Warszawiaka w Bazie ludzi umarłych oraz dziadka w W kogo ja się wrodziłem. Ponadto wystąpił m.in. w Kanale, Cieniu, Bajlandzie, serialach Czarne chmury, Lalka, Polskie drogi, Szaleństwo Majki Skowron, Alternatywy 4, Sztos, M jak miłość, Barwy szczęścia, Sukces, Tak czy nie?, Na dobre i na złe. Występował w Teatrze TV i Teatrze PR (Kilka dni w Reno, Kollokacja, Potop, Gehenna).
Ostatni kurs – polski czarno-biały film kryminalny w reżyserii Jana Batorego, zrealizowany w 1963 roku na podstawie powieści Joe Alexa.Stanisław Grochowiak (ur. 24 stycznia 1934 w Lesznie, zm. 2 września 1976 w Warszawie) – polski poeta, dramatopisarz i publicysta.
W 2004 odcisnął swoją dłoń w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Warto wiedzieć że... beta
Amerykańska guma do żucia "Pinky" – spektakl Teatru Telewizji z cyklu Teatru Sensacji "Kobra" z 1972 roku w reż. Józefa Słotwińskiego.
Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię – film kryminalny Janusza Majewskiego z 1969 roku, nakręcony na podstawie powieści Krzysztofa Kąkolewskiego. Film opowiada o emerytowanym milicjancie, prowadzącym prywatne śledztwo w sprawie napadu. Uznany za najlepszy polski film kryminalny, m.in. ze względu na kreację aktorską Zygmunta Hübnera.
II wojna światowa – największy konflikt zbrojny w historii świata, trwający od 1 września 1939 do 2 września 1945 roku (w Europie do 8 maja 1945), obejmujący zasięgiem działań wojennych prawie całą Europę, wschodnią i południowo-wschodnią Azję, północną Afrykę, część Bliskiego Wschodu i wszystkie oceany. Niektóre epizody wojny rozgrywały się nawet w Arktyce i Ameryce Północnej. Poza większością państw europejskich i ich koloniami, brały w niej udział państwa Ameryki Północnej i Ameryki Południowej oraz Azji. Głównymi stronami konfliktu były państwa Osi i państwa koalicji antyhitlerowskiej (alianci). W wojnie uczestniczyło 1,7 mld ludzi, w tym 110 mln z bronią. Według różnych szacunków zginęło w niej od 50 do 78 milionów ludzi.
Teatr Sensacji „Kobra” – telewizyjny cykl sztuk sensacyjnych, początkowo również fantastycznych, emitowany od 6 lutego 1956 do końca lat 80. XX wieku. W latach 50. i 60. jeden z najpopularniejszych polskich programów telewizyjnych.
Polacy – naród zamieszkujący głównie obszar Rzeczypospolitej Polskiej i będący jej głównym składnikiem ludnościowym, a poza granicami Polski tworzący Polonię.
Anton Pawłowicz Czechow (ros. Антон Павлович Чехов, ur. 17 stycznia/29 stycznia 1860 w Taganrogu, zm. 2 lipca/15 lipca 1904 w Badenweiler, Cesarstwo Niemieckie) – rosyjski nowelista i dramatopisarz.
Hans Kloss. Stawka większa niż śmierć – polski film szpiegowski w reżyserii Patryka Vegi z 2012 roku. Jest sequelem serialu telewizyjnego Stawki większej niż życie.
