Wincenty Lutosławski – współzałożyciel stowarzyszenia Eleusis
Eleusis – stowarzyszenie o zabarwieniu religijno-filozoficznym (nawiązujące w nazwie do greckiego miasta Eleusis, słynnego z misteriów kultu Demeter i Persefony), założone przez Wincentego Lutosławskiego oraz Joachima Sołtysa w 1902 roku. Miało duży wpływ ideowy na powstałe później harcerstwo.
Andrzej Juliusz Małkowski (ur. 31 października 1888 w Trębkach k. Gostynina, zm. 15/16 stycznia 1919) – jeden z twórców polskiego skautingu, instruktor i teoretyk harcerstwa, działacz polskich organizacji młodzieżowych i niepodległościowych.Jerzy Grodyński (1883-1918) – instruktor skautowy, jeden z współtwórców skautingu i harcerstwa polskiego, kierownik mobilizacyjny Polskich Kadr Wojskowych we Lwowie w 1918 roku.
Członkowie Eleusis nazywali się elsami (od greckich słów: Eleutheroi laon soteres – wolni wybawicielami ludów).
Ideologia Eleusis[ | edytuj kod]
Eleusis było stowarzyszeniem, szerzącym poczwórną wstrzemięźliwość od alkoholu, tytoniu, hazardu i rozpusty, nawiązującym pośrednio do Koła Sprawy Bożej Andrzeja Towiańskiego. Ideowym celem była odnowa narodu polskiego, poprzez przygotowane w Eleusis elity. Dla tego celu członkowie:
Harcerstwo – polski ruch społeczny i wychowawczy dzieci i młodzieży wzorowany (w momencie powstania) na skautingu brytyjskim, oparty na służbie, samodoskonaleniu (pracy nad sobą) i braterstwie. Zasady postępowania harcerza wyznacza Przyrzeczenie Harcerskie i Prawo Harcerskie. Zasady postępowania zucha wyznacza Obietnica zucha i Prawo zucha.Ignacy Kozielewski ps. Starzeńczyk (ur. 15 stycznia 1882 w Starzenicach, zm. 1 lipca 1964 w Częstochowie) – pedagog, dziennikarz, autor prac popularnonaukowych, współtwórca harcerstwa polskiego, poeta, współautor hymnu harcerskiego.
dzień rozpoczynali o godz. 5 rano zimną kąpielą,
odbywali studia jogi, filozofii indyjskiej, filozofii Platona (w której Lutosławski jako filozof odniósł uprzednio sukces naukowy), ezoterycznych interpretacji dzieł Mickiewicza,
praktykowali jogę indyjską (w postaci dostosowanej przez samego Lutosławskiego),
kultywowali katolicką pobożność,
propagowali bohaterstwo i karność,
ćwiczyli krótkotrwałe i długookresowe posty,
przestrzegali wegetariańskiej diety.
W początkowej fazie rozwoju ruchu, jego założyciel Wincenty Lutosławski pełnił wobec członków funkcję porównywalną do indyjskiej roli guru. Wraz z wzrostem liczebności elsów, funkcje bardziej indywidualnego przewodnictwa duchowego sprawowali „starsi bracia”.
Agora Spółka Akcyjna – polska, publiczna spółka prawa handlowego, notowana na giełdzie w Warszawie, prowadząca działalność mediową. Nazwa spółki pochodzi od greckiego określenia miejsca spotkań.Filozofia indyjska – filozofia uprawiana na subkontynencie indyjskim oraz na obszarach, w których zaznaczyły się indyjskie wpływy kulturowe (jak Azja Środkowa, Tybet, Indonezja, Indochiny). Powstała niezależnie od filozofii europejskiej i od filozofii chińskiej. Jest ściśle związana z religiami indyjskimi, zwłaszcza z hinduizmem, buddyzmem i dżinizmem.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Warto wiedzieć że... beta
Andrzej Tomasz Towiański (ur. 1 stycznia 1799 w Antoszwińciach k. Janiszek w powiecie wileńskim, zm. 13 maja 1878 w Zurychu) – polski ziemianin, filozof i przywódca religijny, mesjanista. Charyzmatyczny przywódca towiańczyków, organizacji zwanej też Kołem Sprawy Bożej.
Wegetarianizm – rodzaj praktyki (w sensie świadomej i celowej działalności człowieka), charakteryzującej się wyłączeniem z diety mięsa (w tym ryb i owoców morza); może również wiązać się z unikaniem innych produktów pochodzących z uboju zwierząt np. smalcu . Wegetarianizm może być wybrany z pobudek moralnych, zdrowotnych, ekologicznych, bądź ekonomicznych. W języku potocznym przyjmuje się, że wegetarianizm to zbiór kilku diet, które w różnym stopniu ograniczają spożywanie produktów pochodzenia zwierzęcego.
Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.
Demeter (także Demetra; gr. Δημήτηρ Dēmḗtēr, Δήμητρα Dḗmētra, łac. Ceres) – w mitologii greckiej bogini płodności ziemi, urodzaju, ziemi uprawnej, zbóż, rolnictwa. Jej córką była Kora.
Adam Bernard Mickiewicz herbu Poraj (ur. 24 grudnia 1798 w Zaosiu lub Nowogródku, zm. 26 listopada 1855 w Konstantynopolu) – polski poeta, działacz i publicysta polityczny, wolnomularz. Obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego uważany za największego poetę polskiego romantyzmu (grono tzw. Trzech Wieszczów) oraz literatury polskiej w ogóle, a nawet za jednego z największych na skalę europejską. Określany też przez innych, jako poeta przeobrażeń oraz bard słowiański. Członek i założyciel Towarzystwa Filomatycznego, mesjanista związany z Kołem Sprawy Bożej Andrzeja Towiańskiego. Jeden z najwybitniejszych twórców dramatu romantycznego w Polsce, zarówno w ojczyźnie, jak i w zachodniej Europie porównywany do Byrona i Goethego. W okresie pobytu w Paryżu był wykładowcą literatury słowiańskiej w Collège de France. Znany przede wszystkim jako autor ballad, powieści poetyckich, dramatu Dziady oraz epopei narodowej Pan Tadeusz uznawanej za ostatni wielki epos kultury szlacheckiej w Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
Lwów (dawna nazwa form. Królewskie Stołeczne Miasto Lwów), ukr. Львів (Lwiw), ros. Львов (Lwow), niem. Lemberg, łac. Leopolis, jidysz לעמבערג ,לעמבעריק (Lemberg, Lemberik), orm. Լվով (Lwow) – miasto na Ukrainie, ośrodek administracyjny obwodu lwowskiego.
Organizacja Młodzieży Niepodległościowej "Zarzewie" (w skrócie Zarzewie) – organizacja młodzieżowa, wyodrębniła się z "Zet" w maju 1909 roku z centralą we Lwowie.