Ekran akustyczny lub dźwiękochłonny – naturalna lub sztuczna przeszkoda, ustawiona na drodze między źródłem hałasu a punktem obserwacji, za przeszkodą powstaje obszar o zmniejszonym natężeniu dźwięku zwany cieniem akustycznym. Obszar cienia wyznacza się metodami identycznymi jak obszar cienia w optyce, obszar ten jest jednak znacznie ograniczony dla fal dźwiękowych o dużej długości ze względu na ich dyfrakcję.
Mapa akustyczna, mapa hałasu, strategiczna mapa hałasu – dokument w postaci mapy, pokazujący klimat akustyczny danego terenu, najczęściej miasta, opracowany na podstawie pomiarów hałasu drogowego, tramwajowego, kolejowego, lotniczego i przemysłowego, sporządzony w celu całościowej oceny narażenia na hałas pochodzący z różnych źródeł na danym obszarze lub w celu sporządzania ogólnych prognoz dla danego obszaru. Mapa wskazuje tereny o zróżnicowanym poziomie hałasu, narażone na hałas oraz wymagające podjęcia działań go ograniczających, określa również obszary ciszy i spokoju.Fala akustyczna – rozchodzące się w ośrodku zaburzenie gęstości (i ciśnienia) w postaci fali podłużnej, któremu towarzyszą drgania cząsteczek ośrodka. Ośrodki, w których mogą się poruszać, to ośrodki sprężyste (ciało stałe, ciecz, gaz). Zaburzenia te polegają na przenoszeniu energii mechanicznej przez drgające cząstki ośrodka (zgęszczenia i rozrzedzenia) bez zmiany ich średniego położenia.
Swoją użyteczność ekrany zawdzięczają dwóm podstawowym parametrom fizycznym – izolacyjności akustycznej oraz współczynnikowi pochłaniania dźwięku. Pierwszy z nich odpowiedzialny jest za ilość energii akustycznej jaka przedostanie się przez sam ekran do strefy przez niego chronionej, a drugi parametr za ilość energii fali dźwiękowej jaka zostanie odbita ponownie w stronę źródła dźwięku. Aby skuteczność ekranów akustycznych była wysoka oba parametry powinny być jak najwyższe, tzn. ilość energii fali akustycznej odbitej oraz przedostającej się przez warstwę ekranu powinna być jak najmniejsza.
Natężenie dźwięku – miara energii fali akustycznej, której jednostką jest W/m. Jest ona równa średniej wartości strumienia energii akustycznej przepływającego w czasie 1 s przez jednostkowe pole powierzchni (1 m) zorientowanej prostopadle do kierunku rozchodzenia się fali.Linia kolejowa nr 447 – linia kolejowa łącząca stację Warszawa Zachodnia ze stacją Grodzisk Mazowiecki. Jest to część szlaku historycznej kolei warszawsko-wiedeńskiej. Obsługuje ruch pociągów podmiejskich w relacji Warszawa Wschodnia - Skierniewice, obsługiwanych przez Koleje Mazowieckie i aglomeracyjnych na linii S1 Otwock - Pruszków, obsługiwanych przez SKM Warszawa. Z powodu modernizacji Linii kolejowej nr 1 na odcinku Warszawa Zachodnia - Grodzisk Mazowiecki obsługującej ruch dalekobieżny, część pociągów TLK spółki PKP InterCity zostało skierowanych torami podmiejskimi linii kolejowej nr 447.
Jakkolwiek przy projektowaniu ekranu bierze się pod uwagę głównie jego wysokość, długość oraz usytuowanie względem źródła hałasu (np. względem jezdni, tak aby utworzyć odpowiednio rozległy cień akustyczny), to szczególnie istotną kwestią jest również materiał z jakiego ekran został wykonany oraz struktura jego powierzchni, ograniczająca odbicia dźwięku.
Hałas – dźwięki zazwyczaj o nadmiernym natężeniu (zbyt głośne) w danym miejscu i czasie, odbierane jako: "bezcelowe, następnie uciążliwe, przykre, dokuczliwe, wreszcie szkodliwe”. Reakcja na hałas w dużym stopniu zdeterminowana jest nastawieniem psychicznym. Na ochronę przed hałasem organizm zużywa ogromne ilości energii. Do hałasu nie można się przyzwyczaić i jeśli nawet nie odbieramy go świadomie, to "zawsze przeżywamy go najgłębiej", a zamiast przyzwyczajenia co najwyżej następuje "adaptacja patologiczna". Przyczyną hałasu mogą być dźwięki zarówno intensywne, jak również wszelkiego rodzaju niepożądane dźwięki wpływające na tło akustyczne, uciążliwe z powodu długotrwałości, jak na przykład stały odgłos pracujących maszyn lub muzyki.Dyfrakcja (ugięcie fali) to zjawisko fizyczne zmiany kierunku rozchodzenia się fali na krawędziach przeszkód oraz w ich pobliżu. Zjawisko zachodzi dla przeszkód, które mają dowolną wielkość, ale wyraźnie jest obserwowane dla przeszkód o rozmiarach porównywalnych z długością fali.
Drogowe ekrany akustyczne wykonuje się z przezroczystych lub półprzezroczystych płyt szklanych, głównie z poliwęglanu lub szkła akrylowego (ich działanie polega zwykle na odbijaniu fali dźwiękowej) oraz z materiałów odbijająco-pochłaniających, takich jak np. beton, drewno, różne odmiany trocinobetonu, keramzytobetonu itp., z ceramiki, wreszcie ze specjalnych kaset akustycznych wypełnionych wełną mineralną umieszczoną między siatkami stalowymi (tzw. zielona ściana), wewnątrz perforowanej blachy lub panelu PCW. Tego typu ekrany akustyczne dzięki różnorodnym konstrukcjom umożliwiają rozrost i utrzymanie roślin płożących. Buduje się również tzw. ekrany zielone, a więc nasypy ziemne obsadzone roślinnością.
Trocinobeton – beton lekki na kruszywie organicznym, trocinach lub mączce drzewnej. Charakteryzuje się łatwą obróbką narzędziami stosowanymi do obróbki drewna, dostateczną mrozoodpornością, dobrymi cechami dźwiękochłonnymi i odpornością na butwienie. W związku z wykorzystaniem do jego produkcji odpadów obróbki drewna, beton ten jest uznawany za ekologiczny.Drewno – surowiec drzewny otrzymywany ze ściętych drzew i formowany przez obróbkę w różnego rodzaju sortymenty. Zajmuje przestrzeń pomiędzy rdzeniem, a warstwą łyka i kory. Pod względem technicznym drewno jest naturalnym materiałem kompozytowym o osnowie polimerowej wzmacniany ciągłymi włóknami polimerowymi, którymi są podłużne komórki zorientowane jednoosiowo.
Drogowe ekrany akustyczne mogą występować w formie ściany, korytarza lub nawet tunelu (np. tunel akustyczny Hösbach-West-Ost przy A3, tunel akustyczny Dissen przy A33 albo tunel akustyczny na ul. Toruńskiej w Warszawie).
mapa akustyczna (mapa hałasu)