Dziady - zwyczaj
Podstrony: [1] [2] 3 [4]
Przeczytaj także...
Neopogaństwo (czasem błędnie neopoganizm) – powszechne, acz niezbyt precyzyjne, zbiorowe określenie współczesnych systemów wierzeń, zarówno odwołujących się do etnicznej (zazwyczaj przedchrześcijańskiej lub określanej przez chrześcijan jako pogańska) religii danego regionu lub kraju, jak i powstałych współcześnie, całkowicie od podstaw (nie sięgając do żadnego konkretnego systemu wierzeń etnicznych / pierwotnych), ale mimo to posiadające ogólne cechy pogańskie - np. będące klasyfikowane jako politeizm. W formie przymiotnika terminem tym określa się też powszechnie niektóre oficjalnie zarejestrowane i działające związki wyznaniowe (w tym część tzw. nowych ruchów religijnych).Obiata – u Słowian zachodnich termin oznaczający ofiarę składaną bogom lub siłom nadnaturalnym. Składano ją także, by uczcić zmarłych. Analogicznym pojęciem, występującym wśród Słowian wschodnich i południowych była żertwa. Wśród Słowian połabskich funkcjonował z kolei termin trzeba, który podobnie jak słowo obiata oznaczał "coś należnego, obiecanego, ślubowanego".
Zobacz też[ | edytuj kod]
Neopogaństwo (czasem błędnie neopoganizm) – powszechne, acz niezbyt precyzyjne, zbiorowe określenie współczesnych systemów wierzeń, zarówno odwołujących się do etnicznej (zazwyczaj przedchrześcijańskiej lub określanej przez chrześcijan jako pogańska) religii danego regionu lub kraju, jak i powstałych współcześnie, całkowicie od podstaw (nie sięgając do żadnego konkretnego systemu wierzeń etnicznych / pierwotnych), ale mimo to posiadające ogólne cechy pogańskie - np. będące klasyfikowane jako politeizm. W formie przymiotnika terminem tym określa się też powszechnie niektóre oficjalnie zarejestrowane i działające związki wyznaniowe (w tym część tzw. nowych ruchów religijnych).Obiata – u Słowian zachodnich termin oznaczający ofiarę składaną bogom lub siłom nadnaturalnym. Składano ją także, by uczcić zmarłych. Analogicznym pojęciem, występującym wśród Słowian wschodnich i południowych była żertwa. Wśród Słowian połabskich funkcjonował z kolei termin trzeba, który podobnie jak słowo obiata oznaczał "coś należnego, obiecanego, ślubowanego".
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Szyjewski 2003 ↓, s. 210.
- Fischer 1923 ↓, s. 15.
- Kolankiewicz 1999 ↓, s. 6.
- ↑ Pietkiewicz 1931 ↓, Z. 3, s. 78-80.
- ↑ Biegeleisen 1929 ↓, s. 343-352.
- Grochowski 2009 ↓, s. 34-37.
- ↑ Fischer 1923 ↓, s. 22.
- Krzyżanowski i Wojciechowski 1958 ↓, s. 316-320.
- Keios Solutions, Święta, Rodzimy Kościół Polski [dostęp 2020-10-29].
- Dziady - Rodzima Wiara - oficjalna strona, rodzimawiara.org.pl [dostęp 2020-10-29].
- Białorusini chcą znów obchodzić Dziady. O nowej historii słowiańskiego święta, naviny.belsat.eu [dostęp 2020-10-29] (pol.).
- Abp Kondrusiewicz: Zamiast rocznic rewolucji – Dziady i Wszystkich Świętych, naviny.belsat.eu [dostęp 2020-10-29] (pol.).
- Зрабіць Дзяды непрацоўным днём – даць магчымасць ушанаваць продкаў!, Зрабіць Дзяды непрацоўным днём – даць магчымасць ушанаваць продкаў! | [dostęp 2020-10-29] (biał.).
- Swianiewiczowa 1961 ↓, s. 141-142.
- Pigoń 1966 ↓, s. 70-71.
Bibliografia[ | edytuj kod]
Język słowacki (słow. slovenský jazyk, też slovenčina) należy do zachodniosłowiańskiej grupy językowej. Językiem tym posługuje się ponad 6 mln osób – przede wszystkim na Słowacji i w należącej do Serbii Wojwodinie, gdzie jest jednym z języków urzędowych. Używają go także Słowacy mieszkający w Polsce, Rumunii, na Węgrzech, w USA i Kanadzie. W Polsce język słowacki mógł być zdawany na maturze jako jeden z języków nowożytnych.Adam Robert Fischer (ur. 7 czerwca 1889 w Przemyślu, zm. 22 grudnia 1943 we Lwowie) – polski etnolog, etnograf i folklorysta.
Podstrony: [1] [2] 3 [4]
Warto wiedzieć że... beta
Obrzęd to zespół zakorzenionych w tradycji, najczęściej określonych przepisami, czynności i praktyk o znaczeniu symbolicznym, towarzyszących jakiejś uroczystości o charakterze związanym z charakterem społeczności. Obrzędy dzielimy na religijne i świeckie.
Polesie (845) – kraina geograficzna i historyczna, leżąca głównie na terytorium obecnej Białorusi i Ukrainy, oraz częściowo Polski i Rosji. Stanowi południowo-zachodnią część Niżu Wschodnioeuropejskiego.
Olimpia Swianiewiczowa, z domu Zambrzycka (ur. 1 grudnia 1902, zm. 15 czerwca 1974), nauczycielka polska, badaczka folkloru w twórczości Mickiewicza.
Język rosyjski (ros. русский язык, russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język należący do grupy języków wschodniosłowiańskich, posługuje się nim jako pierwszym językiem około 145 mln ludzi, ogółem (według różnych źródeł) 250-300 mln. Jest językiem urzędowym w Rosji, Kirgistanie i na Białorusi, natomiast w Kazachstanie jest językiem oficjalnym oraz jest jednym z pięciu języków oficjalnych a jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych. Posługuje się pismem zwanym grażdanką, graficzną odmianą cyrylicy powstałą na skutek jej upraszczania.
Kutia – tradycyjna potrawa kuchni ukraińskiej, białoruskiej, rosyjskiej, litewskiej i dawniej polskiej kuchni kresowej. Obecnie jest przyrządzana na Białostocczyźnie, Dolnym Śląsku i Śląsku Opolskim, a także przez Kresowian i ich potomków w różnych częściach Polski.
Język litewski (lit. lietuvių kalba) - język z zespołu wschodniobałtyckiego języków bałtyckich, wchodzących w skład języków bałtosłowiańskich, którym posługuje się ok. 5 mln osób. Oprócz Litwy językiem tym posługują się Litwini zamieszkujący na zachodzie Białorusi i północno-wschodniej Polsce (Suwalszczyzna), a także w Rosji, Łotwie oraz emigranci w USA, Kanadzie, Australii, Niemczech. Jest językiem urzędowym Litwy.
Henryk Biegeleisen (ur. 24 października 1855 w Tłustem pod Tarnopolem, zm. 1 kwietnia 1934 we Lwowie) – polski etnograf i historyk literatury polskiej. Przedstawiciel pozytywistycznej metody filologicznej. Badacz literatury romantycznej, m.in. twórczości Teofila Lenartowicza. Autor cennych prac etnograficznych.