• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Dysuria

    Przeczytaj także...
    Objaw (stgr. σύμπτωμα - symptoma) lub symptom – zaobserwowana własność stanu pacjenta poddająca się ocenie lekarskiej stanowiąc podstawę do wnioskowania o czynnościach ustroju, jego narządów i tkanek zarówno w stanie zdrowia, jak i choroby.Zapalenie otrzewnej (łac. peritonitis) – proces chorobowy przebiegający w jamie otrzewnej wywołany najczęściej infekcją bakteryjną (w wyniku perforacji przewodu pokarmowego i rozsiewu flory bakteryjnej) aczkolwiek czasami do powstania zapalenia mogą przyczynić się czynniki chemiczne (np. krew, żółć, mocz, sok żołądkowy i trzustkowy). Bywa powikłaniem pooperacyjnym przy resekcji wyrostka robaczkowego, leczeniu interwencyjnym wrzodów żołądka lub dwunastnicy, itp.
    Cewka moczowa (łac. urethra) – końcowa część układu moczowego wyprowadzająca mocz na zewnątrz. Jest to przewód rozpoczynający się na dnie pęcherza moczowego ujściem wewnętrznym cewki, a kończący ujściem zewnętrznym u mężczyzn na końcu żołędzi prącia, u kobiet na brodawce cewkowej położonej w przedsionku pochwy.

    Dysuria, dyzuria (z łac.) - to objaw chorobowy polegający na bolesnym oddawaniu moczu, któremu często towarzyszy uczucie pieczenia w cewce moczowej (stranguria). Dysurią określa się również dyskomfort towarzyszący oddawaniu moczu. Z dysurią wiąże się także pollakisuria - objaw częstego lub stałego parcia do oddawania moczu.

    Rak gruczołu krokowego (prostaty) – choroba nowotworowa gruczołu krokowego, występująca u 11% mężczyzn z rozpoznanym nowotworem i będąca przyczyną 9% zgonów z powodu chorób nowotworowych u mężczyzn.Rak pęcherza moczowego (ang. bladder cancer) – choroba nowotworowa pęcherza moczowego, najczęściej wywodząca się z komórek nabłonka przejściowego (urothelium) błon śluzowych wyścielających światło narządu. Rak (carcinoma) stanowi zdecydowaną większość złośliwych nowotworów pęcherza moczowego.

    Patofizjologia[ | edytuj kod]

    U podstaw patomechanizmu dysurii leży podrażnienie trójkąta pęcherza moczowego i/lub cewki moczowej, do którego dochodzi w przebiegu zakażenia dolnego odcinka układu moczowego.

    Zastawki cewki tylnej (ang. posterior urethral valvae, PUV) – najczęstsza wrodzona przyczyna utrudnienia oddawania moczu u chłopców. Częstość występowania tej wady szacuje się na 1:5 000-1:8 000 urodzeń. W wadzie tej nadmiernie przerośnięte fałdy błony śluzowej zlokalizowane w części sterczowej cewki moczowej, między jej ścianą a wzgórkiem nasiennym, utrudniają odpływ moczu z pęcherza. Do powikłań wady należą zaburzenia czynności pęcherza moczowego, przewlekła niewydolność nerek i nawracające zakażenia układu moczowego. Mimo że możliwe jest wykrycie tej wady w okresie prenatalnym, nadal wiele przypadków diagnozowanych jest gdy rozwiną się już poważne powikłania.Kamica nerkowa (moczowa) (łac nephrolithiasis, urolithiasis) - choroba polegająca na powstawaniu złogów (tzw. "kamieni") w nerkach lub drogach moczowych na skutek wytrącania się związków chemicznych stanowiących prawidłowe lub patologiczne składniki obecne w moczu.

    Przyczyny dysurii[ | edytuj kod]

    Najczęściej występującą przyczyną tego objawu chorobowego są zakażenia dolnego odcinka układu moczowego: zapalenie pęcherza moczowego i zapalenie cewki moczowej.

  • choroby cewki moczowej
  • stany zapalne
  • wady rozwojowe cewki moczowej (np. zastawka cewki tylnej)
  • zespół cewkowy
  • choroby gruczołu krokowego
  • stany zapalne
  • nowotwory
  • choroby pęcherza moczowego
  • stany zapalne
  • rak pęcherza moczowego lub inne nowotwory
  • kamica pęcherza moczowego
  • ciało obce
  • uchyłki
  • proces zapalny w okolicy pęcherza moczowego (zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie jelit, zapalenie otrzewnej miednicy małej)
  • pęcherz moczowy neurogenny
  • zespół małego pęcherza moczowego
  • choroby nerek i moczowodów
  • odmiedniczkowe zapalenie nerek ostre i przewlekłe
  • kamica nerkowa
  • zmiany w żeńskich narządach płciowych
  • ciąża
  • zapalenie sromu i pochwy
  • zapalenie szyjki macicy
  • nowotwory i raki macicy
  • zmiany w męskich narządach płciowych
  • zapalenie jądra i najądrza
  • obniżenie narządów płciowych
  • tło psychogenne

    • Zobacz też[ | edytuj kod]

  • częstomocz
  • krwiomocz, krwinkomocz

    • Bibliografia[ | edytuj kod]

  • The Merck Manual : objawy kliniczne : praktyczny przewodnik diagnostyki i terapii. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2010, s. 228-234. ISBN 978-83-7609-173-0.
  • Youngson R., Collins; Słownik Encyklopedyczny; Medycyna, RTW, 1997 ​ISBN 83-86822-53-8​

    • Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

    Uchyłek (łac. diverticulum, l.mn. diverticula; od devertere – odwrócić się) – medyczne lub biologiczne określenie workowatego (rzadziej rurkowatego) uwypuklenia ściany narządu, wyrostek lub woreczek odchodzący od głównej osi organu. W entomologii diverticulum oznacza ślepy uchyłek narządu. W anatomii bezkręgowców używa się też określenia dywertykuły.Odmiedniczkowe zapalenie nerek (łac. pyelonephritis) – jedna z cięższych chorób układu moczowego. Powodowane jest przez bakterie E.coli lub inne. Przebieg ostry lub przewlekły. W przeciwieństwie do zakażenia ostrego postać przewlekła przebiega skąpoobjawowo lub bezobjawowo aż do zaawansowanego stadium przewlekłej niewydolności nerek (ich nieodwracalnego uszkodzenia).




    Warto wiedzieć że... beta

    Mikcja (łac. mictio) – medyczne określenie aktu oddawania moczu, polegające na świadomym (kontrola kory mózgu) wydaleniu zebranego w pęcherzu moczowym moczu przez cewkę moczową na zewnątrz.
    Gruczoł krokowy, stercz (łac. prostata) - nieparzysty narząd mięśniowo-gruczołowy. Jest częścią składową męskiego układu płciowego. Składa się z dwóch płatów: lewego i prawego, połączonych węziną. Niestale występuje płat środkowy. Kształt prostaty jest porównywany do kształtu kasztana jadalnego (spłaszczony stożek). Gruczoł sterczowy jest otoczony mocną torebką z mięśni gładkich, kurczą się one podczas ejakulacji.
    Nerka (łac. ren gr. nefros) – narząd stanowiący najistotniejszą część układu wydalniczego większości zwierząt (głównie stałocieplnych). Nerki są narządem parzystym, którego kształt przypomina ziarno fasoli, są koloru czerwonobrązowego (wskutek dużej zawartości krwi).
    Moczowód (łac. ureter) – część układu moczowego. Moczowody to parzyste przewody biegnące z miedniczek nerkowych do pęcherza moczowego.
    Pęcherz moczowy (łac. vesica urinaria) – narząd gromadzący mocz wydalany przez nerki. Mocz spływa do pęcherza moczowego stale, odpływa zaś z niego okresowo przez cewkę moczową. Pojemność pęcherza moczowego wynosi około 250–500 ml, ale może on jednak rozciągnąć się do objętości 1000–1500 ml. W ciężkich chorobach, np. w durze brzusznym, przy zatrzymaniu moczu pojemność pęcherza może osiągnąć 3–4 litry.
    Zapalenie wyrostka robaczkowego (łac. appendicitis acuta) – ostre (OZWR) lub przewlekłe schorzenie spowodowane zapaleniem wywołanym najczęściej zatrzymaniem treści pokarmowej w wyrostku.
    Hematuria, krwiomocz – obecność erytrocytów w moczu, w liczbie przekraczającej 5 sztuk/μl. Wyróżnia się następujące rodzaje krwiomoczu:

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.607 sek.