• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Dyspensatorium

    Przeczytaj także...
    Rośliny lecznicze - najczęściej rośliny lądowe, zawierające substancje czynne, stosowane w medycynie i ziołolecznictwie. Z niektórych części tych roślin wyrabia się leki (np. z korzeni, łodyg, liści, kwiatów). Na świecie poznano ok. 2 500 gatunków roślin leczniczych-u nas rośnie ich ok. 400-w praktyce stosowane jest ok. 200. Zdecydowana większość z nich to rośliny naczyniowe, nieliczne należą do paprotników, porostów i glonów. Niektóre z gatunków ziół stosowane dawniej w ludowej medycynie, obecnie nie są już używane.Jonathan Pereira (ur. 22 maja 1804 w Londynie, zm. 20 stycznia 1853 tamże) – angielski lekarz i autor dzieł medycznych i farmaceutycznych.
    Farmacja (nauki farmaceutyczne) – nauka o lekach, także ogólna nazwa wszystkich kierunków studiów farmaceutycznych. Nazwa pochodzi ze starożytnego egipskiego: ph-ar-maki znaczącego kto zapewnia bezpieczeństwo .

    Dyspensatorium (ang. dispensatory) – rodzaj obszernego dzieła z dziedziny farmacji.

    Jest to obszerna monografia, której celem jest rozszerzenie i komentowanie treści farmakopei. Zawiera przede wszystkim dokładne monograficzne opisy roślin leczniczych, ich wyglądu, pochodzenia, biologii, ekologii, sposobu zbioru i suszenia surowców leczniczych, a także ich działania leczniczego i dawkowania. W podobny sposób dyspensatoria opisują lecznicze zwierzęta i inne substancje lecznicze (mineralne, syntetyczne), jednak ich głównym i ulubionym tematem są surowce roślinne, czyli materia medica vegetabilis.

    Etnobotanika – dziedzina nauki z pogranicza botaniki i etnologii. Przedmiotem badań i poznania są związki między roślinami i kulturą społeczeństw ludzkich. Etnobotanicy zajmują się poznaniem sposobów, mechanizmów i kulturowego kontekstu używania roślin w społecznościach ludzkich, w szczególności w celach i zastosowaniach spożywczych, medycznych, kosmetycznych, magicznych, tekstylnych, budowlanych, religijnych.Farmakopea (kodeks apteczny) – urzędowy spis leków dopuszczonych w danym kraju lub na danym terenie do obrotu, oraz obwarowany tymi samymi zastrzeżeniami spis surowców służących do ręcznego sporządzania niektórych z tych leków w aptece (leków recepturowych). Zawiera opis wszystkich tych substancji, sposoby ich przechowywania oraz dostępu do nich osób powołanych, rodzaje opakowań, dozwolone metody dystrybucji, dawkowanie, sposoby kontroli jakości, a w przypadku leków robionych w aptece, także metody ich przygotowywania. Opisuje też metody identyfikacji leków, ich standaryzację, sposoby nazewnictwa i możliwe zamienniki.

    W dyspensatoriach oprócz leczniczych gatunków farmakopealnych zwykle podaje się opisy podobnych (pokrewnych) lub podobnie działających roślin leczniczych stosowanych w medycynie ludowej całego świata (wraz z ich ludowym nazewnictwem), mają więc także nieocenioną wartość jako źródła z dziedziny etnobotaniki i etnofarmacji. Ważnym elementem dyspensatoriów są też ilustracje, na które zwykle nie ma miejsca w farmakopeach.

    Dyspensatoria są najbardziej charakterystyczne dla lecznictwa USA, wydawano je głównie w XIX i na początku XX w. Podobne publikacje znajdujemy także w farmacji brytyjskiej tego okresu. Najwybitniejszym ich autorem był Amerykanin John Uri Lloyd oraz Anglik Jonathan Pereira.

    Dyspensatoria to dzieła klasyczne dla ziołolecznictwa, cytowane po dziś dzień w źródłach naukowych.





    Reklama

    Czas generowania strony: 0.69 sek.