• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Drakkar

    Przeczytaj także...
    Kanut (Knud) Wielki (ur. ok. 996/997, zm. 12 listopada 1035) – król Anglii w latach 1016–1035 (jako Kanut I Wielki, Canute the Great), Danii w latach 1018–1035 (jako Kanut II Wielki, Knud 2. den Store) i Norwegii w latach 1028–1035 (jako Knud den Mektige), a także zarządca Szlezwiku i Pomorza.Normanowie (st. nord. Norrmaen, ludzie północy) – określenie stosowane w zachodniej Europie dla określenia mieszkańców Skandynawii w okresie ich ekspansji handlowej i terytorialnej w VIII-XII wieku. Od IX wieku Normanowie na podbijanych terenach tworzyli nowe organizacje państwowe, np. Normandię czy Islandię.
    Ledung, także leidag, leiðangr (staronorweski), leidang (norweski), leding (duński), ledung (szwedzki) lething (angielski) lepunger (staroszwedzki) – średniowieczny skandynawski system mobilizacji floty przybrzeżnej bądź przeznaczonej do sezonowych wypraw łupieżczych, oparty na podziale kraju na okręgi, stanowiący morski odpowiednik pospolitego ruszenia.
    Drakkar w muzeum w Oslo
    Drakkar na tkaninie z Bayeux
    Model drakkaru

    Drakkar – największy typ langskipów, okrętów wikingów. Największy znany drakkar miał 45 m długości i 34 pary wioseł. Mogły jednak istnieć większe – nawet do 120 miejsc dla wioślarzy. Według sag skandynawskich, okręt taki posiadał król duński Kanut I Wielki (1018–1035). Zazwyczaj jednak do drakkarów zaliczano jednostki o liczbie wioseł wynoszącej co najmniej 60. Zrekonstruowany w 1881 r. w Norwegii drakkar miał 25 m długości, 5 m szerokości oraz 16 par wioseł.

    Saga (is. sögur) staroskandynawskie dzieło epickie o legendarnych lub historycznych bohaterach i wybitnych rodach – wyprawach wikingów, migracji na Islandię.Stewa – część szkieletu statku, lub łodzi. Przedłużenie stępki w kierunku dziobu (stewa dziobowa, dziobnica) albo rufy (stewa rufowa, tylnica).

    Drakkary były pełnomorskimi jednostkami, zdolnymi do żeglugi oceanicznej, jak i rzecznej. Wyposażone były w jeden duży (ponad 230 m²) rejowy żagiel. Drakkary, jako jednostki duże, a więc drogie, zazwyczaj były własnością wodzów i pełniły w normańskich flotach funkcję okrętów reprezentacyjnych oraz flagowych.

    Wikingowie – skandynawscy wojownicy­­­­­, którzy od VIII wieku podejmowali dalekie wyprawy o charakterze kupieckim, rabunkowym lub osadniczym.Drzwi Gnieźnieńskie (łac. Porta Enea, Drzwi Spiżowe; Porta Regia, Drzwi Królewskie; Porta Aura, Drzwi Złote) – unikatowy zabytek romańskiej sztuki odlewniczej, wykonany za panowania księcia Mieszka III Starego w około XII wieku (dokładny czas i miejsce powstania nieznane). Osadzone w portal wewnętrznym kruchty południowej archikatedry gnieźnieńskiej.

    Cechą charakterystyczną drakkarów były rzeźby przedstawiające głowy smoków (stąd nazwa klasy tych jednostek) mocowane do dziobnicy podczas wyprawy – najprawdopodobniej w celu odstraszenia bóstw opiekujących się napadanymi miastami. Rzeźby te zdejmowano podczas powrotu, aby nie obrazić własnych "opiekunów".

    Knara (knaar, knarr, knorr, l.mn. knörr) – statek wikingów, który umożliwiał im podejmowanie wypraw handlowych i kolonizacyjnych. Na knarach i byrdingach, wiosła stosowane były głównie w porcie tak więc liczba wioślarzy była dość mała i nie przekraczała ośmiu. Warto tu dodać że na langskipach znajdowało się od 40-80 wioślarzy.Tkanina z Bayeux – ręcznie haftowane płótno przedstawiające podbój Anglii przez Wilhelma I Zdobywcę, bitwę pod Hastings w 1066 i życie codzienne mieszkańców ówczesnej Normandii; wybitne dzieło sztuki świeckiej.

    Wyobrażenie drakkara z hufcem zbrojnych i św. Wojciecha zostało przedstawione jako pierwsze na prawym skrzydle Drzwi Gnieźnieńskich. Wzmianka w Żywocie tzw. Kanaparzowym św. Wojciecha, informuje, że święty otrzymał od księcia statek i 30 wojów do ochrony. Według św. Brunona statek był chroniony multo milite.

    Smok – fikcyjne stworzenie, najczęściej rodzaj olbrzymiego, latającego gada. Występuje w licznych mitach i legendach oraz w literaturze, filmach i grach. Według wielu mitów smoki obdarzone były dużą inteligencją, potrafiły posługiwać się magią, znały ludzką mowę, a także ziały ogniem. Poza tym posiadały lub strzegły rozmaitych skarbów.Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.

    Zobacz też[ | edytuj kod]

  • sneka
  • knara

    • Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Materiały źródłowe do historii Polski epoki feudalnej, t. I, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1954




    Warto wiedzieć że... beta

    Gemeinsame Normdatei (GND) – kartoteka wzorcowa, stanowiąca element centralnego katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB), utrzymywanego wspólnie przez niemieckie i austriackie sieci biblioteczne.
    Sneka (Snekkar) - najmniejszy z langskipów. Podstawowa jednostka flot wikingów, okręt o liczbie wioseł wynoszącej 30-40. Sneki posiadały jeden maszt o wysokości ok. 18 metrów, na którym podnoszono jeden duży, czworokątny rejowy żagiel o powierzchni ok. 130 m.
    Oslo (wym. norw. [ˈuʂˈlu], 1624–1877: Christiania, 1877–1924: Kristiania) – stolica i największe miasto Norwegii.
    Langskip - nazwa średniowiecznego okrętu Normanów (wikingów). Pochodzi od określenia "długi okręt". Langskipy miały stosunek długości do szerokości sięgający 7:1, co jak na średniowieczne warunki oznaczało jednostki bardzo smukłe. Langskipy posiadały jeden maszt, na którym podnoszono duży, czworokątny, wełniany rejowy żagiel (żagiel taki pojawił się na jednostkach normańskich na przełomie VI i VII w.). Okręty budowano na szkielecie składającym się ze stępki i wręgów z drewnianych klepek łączonych na zakładkę (poszycie klinkierowe) łączonych przy użyciu kołków. Drewno do budowy jednostek było rozszczepiane, a nie piłowane, co czyniło je bardzo elastycznym i wytrzymałym oraz bardziej odpornym na nasiąkanie i gnicie. Stępkę wykonywano z jednego dębowego pnia. Maszt z jednej specjalnie dobranej sosny. Były to najważniejsze elementy drewniane jednostki.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.632 sek.