Domesday Book
Wasal (łac. vassus, z celt. gwas, sługa) – we wczesnym średniowieczu osoba wolna oddająca się pod opiekę seniora w akcie komendacji. W zamian za lenno wasal zobowiązywał się służyć wiernie seniorowi radą i pomocą orężną. Uroczystą ceremonią przekazania lenna była inwestytura. Później wasal to osoba, która złożyła hołd lenny i przysięgę na wierność. Wasal sam mógł mieć wasala, dla którego był seniorem. Czyli oddawał mu w opiece fragment ziemi, którą sam otrzymał od własnego seniora. Z uwagi na popularność zasady w feudalizmie europejskim wasal mojego wasala nie jest moim wasalem stosunki lenne tworzyły skomplikowaną strukturę społeczną.Język staroangielski (stang. Ænglisc sprǣc) lub język anglosaski (Ængle-Seaxisce sprǣc) – wczesna forma języka angielskiego, którą posługiwano się na terenie dzisiejszej Anglii i południowej Szkocji między V a XII wiekiem. Był to język zachodniogermański, zbliżony do starofryzyjskiego i starosaksońskiego. Uległ również wpływowi języka staronordyjskiego, należącego do powiązanej grupy północnogermańskiej.
Sąd Ostateczny – w różnych religiach ujawnienie historycznych owoców ludzkiego postępowania na rzecz dobra lub zła następujące po paruzji. Po raz pierwszy idea sądu ostatecznego pojawiła się w religii staroegipskiej.
Domesday Book – napisany po łacinie rodzaj katastru gruntowego, sporządzonego na żądanie Wilhelma Zdobywcy w podbitej przez niego Anglii, ukończony w 1086. Księga zawierała spis posiadłości ziemskich, należących w każdym hrabstwie do króla oraz duchownych i świeckich feudałów, podawała liczbę wasali każdego barona, rozmiary posiadłości, przybliżone dochody w gotówce, rodzaj gleby, liczbę chłopów, wysokość danin, powierzchnię lasów, pastwisk, liczbę młynów, bydła + przybliżone dochody z poszczególnych posiadłości.
Na podstawie Domesday Book przyjmuje się, że liczba ludności Anglii wynosiła 1,1 mln ludzi. Podział własności ziem wyglądał następująco: 25% wielcy wasale, 20% król, 25% kościół. Na skutek normandzkiego podboju, ziemie, 5 tysięcy angielskich tanów, otrzymało 180 baronów normandzkich.
W 900. rocznicę wydania Domesday Book wydano jej edycję multimedialną, przygotowaną przez Acorna, Philipsa i BBC na dyskach laserowych (w formacie LV-ROM). Sama księga prezentowana jest w The National Archives w londyńskiej dzielnicy Kew.
Nazwa[edytuj kod]
Nazwa Domesday została utworzona od staroangielskiego słowa „dom”, oznaczającego zliczanie. Tak więc Domesday, to dosłownie „dzień obrachunku”, w którym feudał zliczał dobra, posiadane przez jego poddanych.
Ten sam źródłosłów ma we współczesnej angielszczyźnie Dzień Sądu Ostatecznego (ang. Doomsday), będący dniem „rozliczenia” dobrych i złych uczynków wszystkich ludzi.
Przypisy
- Paul Johnson: Historia Anglików. Gdańsk: Marabut, 1995, s. 28. ISBN 83-85893-16-4.
- ↑ Paul Johnson: Historia Anglików. Gdańsk: Marabut, 1995, s. 66. ISBN 83-85893-16-4.