Dom dziecka
Sieroctwo – fakt nieposiadania przez kogoś obojga rodziców (sierota zupełna) lub jednego rodzica (półsierota), braku innych opiekunów (odpowiedzialnych za wychowanie) bądź w ogóle jakichkolwiek krewnych. Sierota to osoba niemająca wymienionych członków rodziny. Brak tych osób może być dosłowny (śmierć, porzucenie, trwały pobyt z dala od siebie) bądź dorozumiany (brak zainteresowania, odebranie praw do opieki, wychowywanie przez inne osoby).Rodzinny dom dziecka – ośrodek wychowawczy dla osieroconych lub pozbawionych opieki rodzicielskiej dzieci oraz młodzieży do 18. roku życia, który jest zorganizowany w naturalnych rodzinach zastępczych, w przystosowanych domach rodzinnych.
Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej – ustawa uchwalona przez Sejm, regulująca kwestie prawne związane z wspieraniem rodziny i systemem pieczy zastępczej.
Dom dziecka – całodobowa placówka opiekuńczo-wychowawcza typu socjalizacyjnego.
Do domów dziecka kierowane są dzieci i młodzież, których potrzeby stale lub okresowo nie mogą być zaspokajane w domu rodzinnym. Oznacza to, że domy dziecka są powołane do istnienia nie tylko dla sierot, ale także dla dzieci i młodzieży zaniedbanych środowiskowo, których rodzina nie wywiązuje się z powierzonych zadań. Takie dzieci i młodzież nazywane są wtedy sierotami społecznymi. Według badań GUS-u, w roku 1997 istniało w Polsce 351 domów dziecka, w których przebywało prawie 18 000 dzieci i młodzieży. Tylko ok. 3% z tej liczby stanowiły sieroty naturalne.
Zasady funkcjonowania instytucjonalnej pieczy zastępczej określa ustawa o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej i wydane do niej rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie instytucjonalnej pieczy zastępczej (Dz.U. z 2011 r. nr 292, poz. 1720).
Placówka opiekuńczo-wychowawcza:
- zapewnia dziecku całodobową opiekę i wychowanie oraz zaspokaja jego niezbędne potrzeby, w szczególności emocjonalne, rozwojowe, zdrowotne, bytowe, społeczne i religijne
- realizuje przygotowany we współpracy z asystentem rodziny plan pomocy dziecku
- umożliwia kontakt dziecka z rodzicami i innymi osobami bliskimi, chyba że sąd postanowi inaczej
- podejmuje działania w celu powrotu dziecka do rodziny
- zapewnia dziecku dostęp do kształcenia dostosowanego do jego wieku i możliwości rozwojowych
- obejmuje dziecko działaniami terapeutycznymi
- zapewnia korzystanie z przysługujących świadczeń zdrowotnych.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- Art. 93 ust. 4 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U. z 2020 r. poz. 821).