Dizzy Gillespie, właśc. John Birks Gillespie (ur. 21 października 1917 w Cheraw, Karolina Południowa, zm. 6 stycznia 1993 w Englewood, New Jersey) – amerykański trębacz, kompozytor i wokalista jazzowy, współtwórca stylu bebop. Laureat NEA Jazz Masters Award 1982.
Miles Dewey Davis III (ur. 26 maja 1926 w Alton, zm. 28 września 1991 w Santa Monica) – amerykański trębacz, lider grup jazzowych i kompozytor, uznawany za jednego z najbardziej znaczących i innowacyjnych muzyków XX wieku. Słynął z ospałego, melodycznego stylu i lakonicznej, czasem konfrontacyjnej osobowości. Był symbolem potencjału komercyjnego muzyki jazzowej.International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji
obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
Pochodził z licznej rodziny. W wieku dwunastu lat zaczął grać na puzonie, ale mniej więcej po roku przerzucił się na trąbkę. Uczył się sam i mimo że zdobył stypendium muzyczne, wiedzę o muzyce wolał zdobywać na estradzie. W 1935 porzucił uniwersytet i wyjechał do Filadelfii, gdzie występował w miejscowych grupach.
Biblioteka Narodowa Izraela (hebr. הספרייה הלאומית; dawniej: Żydowska Biblioteka Narodowa i Uniwersytecka, hebr. בית הספרים הלאומי והאוניברסיטאי) – izraelska biblioteka narodowa w Jerozolimie.Maxwell Lemuel „Max” Roach (ur. 10 stycznia 1924 w Newland w Karolinie Północnej, zm. 16 sierpnia 2007 w Nowym Jorku) – amerykański perkusista i kompozytor jazzowy. Laureat NEA Jazz Masters Award 1984.
Razem z Charliem Parkerem stworzył bebop – jeden z nurtów jazzu. Zaczynał w orkiestrze Teddy'ego Hilla. Stamtąd trafił do zespołu Earla Hinesa, gdzie po raz pierwszy spotkał Parkera. Następnie trafił do bopowego big-bandu Billy’ego Eckstine’a. Wkrótce założył swój własny big-band.
William Clarence "Billy" Eckstine (ur. 8 lipca 1914 w Pittsburghu, zm. 8 marca 1993 tamże) – amerykański muzyk jazzowy, wokalista, bandlider i trębacz.Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
Na szeroką skalę wprowadził do jazzu elementy muzyki kubańskiej. W 1965 i 1971 wystąpił w Polsce. Dizzy Gillespie wywarł ogromny wpływ na wielu muzyków jazzowych, nie tylko trębaczy, m.in. Milesa Davisa, Maxa Roacha, Arturo Sandovala.
Wybrana dyskografia[ | edytuj kod]
The Harlem Jazz Scene (1941)
Shaw ‘Nuff (1945)
Live at the Spotlite (1946)
Dizzy Gillespie Live at the Downbeat Club (1947)
Paris 1948 (1948)
Dee Gee Days (1952)
Pleyel Concert 1953 (1953)
Tour De Force (1955)
Live in Hi-Fi From Birdland (1956)
At Newport (1958)
An Electrifying Evening (1961)
Dizzy on the French Riviera (1962)
Dizzy Gillespie and the Double Six of Paris (1964)
Swing Low, Sweet Cadillac (1967)
Cornucopia (1969)
The Bop Session (1975)
Free Ride (1977)
Alternate Blues (1980)
To a Finland Station (1983)
The Winter in Lisbon (1990)
To Diz With Love (1992)
Blues Poeple (1993)
Strangers in Paradise (1994)
Bird Songs: The Final Recordings (1997)
Dizzy Gillespie w AllMusic (ang.)
PeterP. Watrous PeterP., Dizzy Gillespie, Who Sounded Some of Modern Jazz's Earliest Notes, Dies at 75, nytimes.com, 7 stycznia 1993 [dostęp 2014-01-13] (ang.).
Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]
The Dizzy Gillespie All Stars

WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
Warto wiedzieć że... beta
Jazz Masters Award – doroczna nagroda przyznawana muzykom jazzowym przez The National Endowment for the Arts (NEA), niezależną agencję federalnego rządu Stanów Zjednoczonych. Została ustanowiona w 1982 i jednorazowo może ją otrzymać nie więcej niż siedmioro muzyków. Jest to najbardziej zaszczytne wyróżnienie amerykańskie w dziedzinie jazzu, przyznawane wybitnym artystom – na ogół pod koniec kariery – za całokształt dokonań. W wyjątkowych wypadkach nagradzane są osobistości jazzu (promotorzy, producenci płytowi, publicyści) nie będące muzykami.
Earl Kenneth „Fatha” Hines (ur. 28 grudnia 1903 Duquesne w stanie Pensylwania, zm. 22 kwietnia 1983 w Oakland) – amerykański pianista jazzowy.
21 października jest 294. (w latach przestępnych 295.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 71 dni.
Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.
Jazz – gatunek muzyczny, który powstał w początkach XX wieku (zapoczątkowany około 1900 roku), na południu Stanów Zjednoczonych w dzielnicy prostytutek Storyville w Nowym Orleanie; tradycyjnie początki jazzu łączą się z Congo Square jako połączenie muzyki zachodnioafrykańskiej i europejsko-amerykańskiej (bluesa, ragtime’u i muzyki europejskiej). Stanowi on połączenie muzyki ludowej, artystycznej i rozrywkowej.
Bibilioteca Nacional do Brasil (pol. Brazylijska Biblioteka Narodowa) jest instytucją chroniącą dziedzictwo dokumentalne i bibliograficzne Brazylii, znajduje się w Rio de Janeiro, przy placu Cinelândia.
Trąbka – Instrument dęty blaszany. Najpopularniejszy z tej grupy instrumentów, do których należą także: róg (waltornia), puzon, tuba i wiele innych. Trąbka jest instrumentem transponującym - jej najpopularniejszym strojem jest B, lecz występują także trąbki C, D, Es, F lub A. Jest to związane z tradycją pochodzącą jeszcze z czasów, w których instrumenty dęte blaszane bez systemu wentyli wydawały tylko szereg tonów naturalnych, dlatego też występowały różne odmiany instrumentu, przeznaczone do grania w różnych tonacjach (z niewielką ilością znaków przykluczowych). Trąbka w stroju B przyjęła się z powodu swego optymalnego brzmienia i wymagań technicznych, stawianych instrumentaliście pod względem zadęcia. Skala instrumentu (zakres dźwięków): od fis małego do e³. Oprócz najbardziej popularnych odmian trąbki używane są: