• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Dewiacje seksualne



    Podstrony: [1] [2] [3] 4
    Przeczytaj także...
    Fetyszyzm − rodzaj parafilii seksualnej polegający na uzyskiwaniu satysfakcji seksualnej głównie lub wyłącznie w wyniku kontaktu z obiektem pobudzającym − fetyszem.Kazimierz Mikołaj Imieliński (ur. 6 grudnia 1929 w Dąbrowie Górniczej, zm. 16 lipca 2010) – polski lekarz seksuolog, seksuolog kliniczny, profesor nauk medycznych, wieloletni kierownik Zakładu Seksuologii i Patologii Więzi Międzyludzkich Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie, założyciel Polskiej Akademii Medycyny, Akademii Wiedzy Seksualnej.
    Przypisy[ | edytuj kod]
    1. Obecnie nie używa się tych określeń ze względów etycznych, uważając je za nacechowane ujemnie, a nawet obraźliwe. Dr Wiesław Czarnikiewicz, Charaktery nr 3/2008, s. 47.
    2. American Psychiatric Association, (1994), Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (4th ed.), Washington, DC. Paraphilias.
    3. ↑ American Psychiatric Association, (2000), Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (4th ed., text rev.), Washington, DC. [1], Paraphilias., [2].
    4. ↑ Summary of Practice-Relevant Changes to the DSM-IV-TR, Adjustment of wording of the clinical significance criterion for the Paraphilias.
    5. Stekel, Wilhelm (1930), Sexual Aberrations: The Phenomenon of Fetishism in Relation to Sex, tłumaczenie ang. z oryginalnego wydania niemieckiego z 1922 S. Parker. Liveright Publishing.
    6. Money J., Sexual dictatorship, dissidence and democracy, The Inter. J. of Med. and Law 1, 11-20, 1979.
    7. Money J., Love and lovesickness: the science of sex, gender difference and pairbonding, Baltimore 1980.
    8. Money J., Paraphilias: Phyletic origins of erotosexual dysfunction, Inter. J. Ment. Health 10, 75-109, 1981.
    9. Money J. Lehne G.K., Biomedical and criminal-justice concepts of paraphilia: developing convergence, Med. Law. 2, 257-161, 1983.
    10. Money, John (1990). Gay, Straight, and In-Between: The Sexology of Erotic Orientation, Oxford University Press, ​ISBN 978-0-19-506331-8​.
    11. ↑ H. Martin Malin, Fabian M. Saleh, Paraphilias: Clinical and Forensic Considerations, April 15, 2007 Psychiatric Times. Vol. 24 No. 5.
    12. Moser C., Kleinplatz P.J. DSM-IV-TR and the Paraphilias: An argument for removal. „Journal of Psychology and Human Sexuality”. 17 (3–4), s. 91–109, 2005. DOI: 10.1300/J056v17n03_05. 
    13. revisef65.
    14. Gabbard G.O., Gabbard’s Treatments of Psychiatric Disorders, American Psychiatric Press, 2007, ​ISBN 978-1-58562-216-0​.
    15. Kleinplatz, P.J., & Moser, C. (2005). Politics versus science: An addendum and response to Drs. Spitzer and Fink. Journal of Psychology and Human Sexuality, 17, 135-139.
    16. Alexander, B. (2008) What’s ‘normal’ sex? Shrinks seek definition Controversy erupts over creation of psychiatric rule book’s new edition MSNBC Today, May.
    17. Barbara Kostecka, Wojciech Oronowicz, Podstawy empiryczne i teoretyczne rozróżnienia pomiędzy parafiliami a zaburzeniami parafilicznymi, Poster zaprezentowany na II Ogólnopolskiej Studenckiej Konferencji Seksuologicznej, Poznań , 23 kwietnia 2016, DOI: 10.13140/RG.2.1.4411.4328.
    18. Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 259.
    19. Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 202.
    20. ↑ Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 203.
    21. Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 206.
    22. Schorsch E., Sexuelle Deviationen und Krankheit, w: Ergebnisse zur Sexualmedizin, Koeln 1972. za: Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 211-214.
    23. Schorsch E., Sexuelle Deviationen: Ideologie, Klinik, Kritik, w: Ergebnisse zur Sexualforschung, Koeln 1975. za: Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 216.
    24. Schorsch E., Sexuelle Deviationen: Ideologie, Klinik, Kritik, w: Ergebnisse zur Sexualforschung, Koeln 1975. za: Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 218.
    25. Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 263.
    26. Schorsch E., Sexuelle Deviationen: Ideologie, Klinik, Kritik, w: Ergebnisse zur Sexualforschung, Koeln 1975. za: Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 264.
    27. Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 266.
    28. Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 264.
    29. Schorsch E., Sexuelle Deviationen: Ideologie, Klinik, Kritik, w: Ergebnisse zur Sexualforschung, Koeln 1975. za: Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 266.
    30. Money, J., (1986). Lovemaps: Clinical concepts of sexual/erotic health and pathology, paraphilia, and gender transposition. NY: Irvington.
    31. Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 222.
    32. psyweb.com „Axis I. Clinical Disorders, most V-Codes and conditions that need Clinical attention”.
    33. psyweb.com „Sexual, Gender Identity Disorders: Paraphilias”.
    34. Diagnostic criteria for 302.4 Exhibitionism.
    35. Diagnostic criteria for 302.81 Fetishism.
    36. Diagnostic criteria for 302.89 Frotteurism.
    37. Diagnostic criteria for 302.2 Pedophilia.
    38. Diagnostic criteria for 302.83 Sexual Masochism.
    39. Diagnostic criteria for 302.84 Sexual Sadism.
    40. Diagnostic criteria for 302.3 Transvestic Fetishism.
    41. Hirschfeld, M. (1910). Die tranvestiten. Berlin: Alfred Pulvermacher.
    42. Diagnostic criteria for 302.82 Voyeurism.
    43. World Health Organization, International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems, (2007).
    44. Chapter V, Block F65; Disorders of sexual preference.
    45. ↑ Carson R. i inni, (2003), Psychologia zaburzeń, GWP, Gdańsk.
    46. ↑ Seligman M. i inni, (2003), Psychopatologia, Zysk i s-ka, Poznań.
    47. Andrew M Colman, A Dictionary of Psychology, wyd. 2nd ed, Oxford: Oxford University Press, 2006, ISBN 978-0-19-280632-1, OCLC 62281877.
    48. Anil Aggrawal: Forensic and Medico-legal Aspects of Sexual Crimes and Unusual Sexual Practices. Boca Raton: CRC Press, 2009. ISBN 1-4200-4308-0.
    49. Maletzky, B. (1998). The parafilias: Reaserch and treatment. [W:] Nathan, P.E. i inni, A guide to treatments that work (s. 472-500). NY: Oxford Univ Press.
    50. Martin E. P. Seligman: Psychopatologia. Poznań: Zysk i S-ka, 2003, s. 593. ISBN 978-83-7298-441-8.
    51. Hall, G. (1995). Sexual offender recidivism revisited: A meta-analysis of recent treatment studies. „Journal of Consulting and Clinical Psychology”, 63 (5): 802-809.
    52. Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 214.
    53. Schorsch E., Sexuelle Deviationen und Krankheit, w: Ergebnisse zur Sexualmedizin, Koeln 1972. za: Kazimierz Imieliński, Dewiacje seksualne, w: Zarys seksuologii i seksiatrii, 1986, s. 214-215.

    Bibliografia[ | edytuj kod]

  • Carson R. i inni, Psychologia zaburzeń, GWP, Gdańsk 2003.
  • Seligman M. i inni, Psychopatologia, Zysk i s-ka, Poznań 2003.

    • Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

    Gerontofilia (gr. γήρον, γήροντος géron, gérontos - "starość", filia - "miłość") - rodzaj zaburzenia preferencji seksualnych (zob. parafilia), w którym osiąganie satysfakcji seksualnej możliwe jest tylko poprzez kontakty z osobami w znacznie zaawansowanym wieku.Masochizm – rodzaj zaburzenia preferencji seksualnych, w którym jednostka odczuwa podniecenie seksualne w sytuacjach, kiedy zadawany jest jej fizyczny i psychiczny ból lub gdy jest poniżana.


    Podstrony: [1] [2] [3] 4



    w oparciu o Wikipedię (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

    Warto wiedzieć że... beta

    Stygmatyzacja, naznaczanie jest to proces nadawania określeń w kategoriach zachowania jednostkom, grupom społecznym czy kategoriom społecznym w wyniku czego przyjmują one nadane im cechy i zaczynają działać zgodnie z przypisanymi im etykietami.
    Medycyna (łac. medicina „sztuka lekarska”) – nauka empiryczna (oparta na doświadczeniu) obejmująca całość wiedzy o zdrowiu i chorobach człowieka oraz sposobach ich zapobiegania, oraz ich leczenia. Medycyna weterynaryjna rozszerza zakres zainteresowań medycyny na stan zdrowia zwierząt. Za prekursora medycyny starożytnej uważa się Hipokratesa, a nowożytnej Paracelsusa. W czasach najnowszych wprowadza się zasady medycyny opartej na faktach.
    Różnice indywidualne – względnie stałe cechy osobowości lub zachowania, charakterystyczne dla każdego człowieka. Przedmiot zainteresowania psychologii różnic indywidualnych.
    Egosyntoniczność - stan, w którym pewne cechy osobowości są akceptowane przez ego. Termin ten stanowi przeciwieństwo pojęcia egodystoniczności. Treści akceptowane przez ego nazywamy "egosyntonicznymi" lub "zgodnymi z ego".
    DSM-IV (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) – klasyfikacja zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego - APA. DSM-IV jest też obowiązującym standardem w armiach NATO. Jest umieszczona m.in. w wydanej w języku polskim publikacji "Kryteria Diagnostyczne według DSM-IV-TR", stanowiącym przekład najnowszej, poprawionej wersji czwartego wydania pod redakcją prof. Jacka Wciórki z Instytutu Psychiatrii i Neurologii. Nowa wersja DSM V, została wydana 18 maj 2013.
    Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.
    Egodystoniczność – termin stosowany w psychologii i psychiatrii celem określenia stosunku danej osoby do określonych aspektów jej samej. Za aspekty egodystoniczne (inaczej, „dystoniczne z ego” lub „niezgodne z ego”) uznaje się te, które są przez daną osobę subiektywnie postrzegane jako nieakceptowalne lub niepożądane. Stąd też osoba, której to dotyczy, często wykazuje motywację do tego, aby zmienić dane aspekty siebie.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.036 sek.