Debata Alfred Miodowicz – Lech Wałęsa – telewizyjna debata między przewodniczącym OPZZ Alfredem Miodowiczem a Lechem Wałęsą. Debata odbyła się 30 listopada 1988 o godzinie 20:00 w siedzibie Telewizji Polskiej. Transmitowana była przez TP1, według sondażu przeprowadzonego przez OBOP oglądało ją blisko 80% mieszkańców Warszawy. Tematem debaty były pluralizm związkowy i sytuacja polityczna w Polsce. Po transmisji 63% oglądających przyznało zwycięstwo Wałęsie. Oceniając debatę, Czesław Kiszczak stwierdził, że jej wynik zachwiał "dotychczasowym status quo na linii władza-opozycja". W debacie pojawiła się zapowiedź Okrągłego Stołu, choć sam okrągły stół, już gotowy, na dzień przed debatą rozłożono na części i wywieziono do magazynu Zakładów Wytwórczych Mebli Artystycznych w Henrykowie, która go wyprodukowała.

Było to pierwsze pojawienie się Lecha Wałęsy w telewizji od czasu stanu wojennego, wprowadzonego 13 grudnia 1981. Alfred Miodowicz w "Trybunie Ludu" z 15 listopada 1988 ogłosił, że jest gotów rozmawiać z Wałęsą w sprawie pluralizmu związkowego. "Zawsze lepsza konfrontacja w telewizji niż na ulicy. Zawsze lepiej rozmawiać, niż targać się po szczękach" – oświadczył. Miodowicz miał wyjść z inicjatywą sam, bez konsultacji z kierownictwem PZPR. Gdy początkowo władze nie zgodziły się na tę debatę, miał zagrozić, że spotka się z Wałęsą przed budynkiem Radiokomitetu, do czego władze nie chciały dopuścić.

Organizatorami debaty ze strony Lecha Wałęsy byli Jacek Kuroń, Adam Michnik i Janusz Onyszkiewicz. Początkowo chcieli oni, aby debata odbyła się na terenie Stoczni Gdańskiej, na co nie zgodziły się władze. Innym niespełnionym żądaniem "Solidarności" była obecność Andrzeja Wajdy z ekipą filmową. Doradcą Wałęsy w zakresie zachowania przed kamerą był Andrzej Bober. Debata odbyła się w studio telewizyjnym w Warszawie, transmitowana na żywo; za plecami rozmówców, zgodnie z życzeniami doradców Wałęsy, umieszczono zegar, aby udowodnić telewidzom, że debata nie jest cenzurowana.

Przypisy