David Bohm
Wielka Brytania, Zjednoczone Królestwo (ang. United Kingdom), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (ang. United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) – unitarne państwo wyspiarskie położone w Europie Zachodniej. W skład Wielkiej Brytanii wchodzą: Anglia, Walia i Szkocja położone na wyspie Wielka Brytania oraz Irlandia Północna leżąca w północnej części wyspy Irlandia. Na wyspie tej znajduje się jedyna granica lądowa Zjednoczonego Królestwa z innym państwem – Irlandią. Poza nią, Wielka Brytania otoczona jest przez Ocean Atlantycki na zachodzie i północy, Morze Północne na wschodzie, kanał La Manche na południu i Morze Irlandzkie na zachodzie.Efekt Aharonova-Bohma (lub Efekt Ehrenberga-Sidaya-Aharonova-Bohma) to zjawisko kwantowo-mechaniczne, w którym naładowana cząstka odczuwa obecność pola elektromagnetycznego w obszarach, gdzie cząstki nie ma. Taki efekt pokazuje, że znajomość lokalnych pól nie wystarcza, by przewidzieć ewolucję układu kwantowego.
Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.
David Joseph Bohm (ur. 20 grudnia 1917 w Wilkes-Barre, zm. 27 października 1992 w Londynie) – amerykański fizyk żydowskiego pochodzenia, zajmujący się fizyką kwantową i filozofią fizyki; od 1957 mieszkał w Anglii.
Bohm w istotnym stopniu przyczynił się do rozwoju fizyki, zwłaszcza w zakresie mechaniki kwantowej oraz teorii względności. Już jako fizyk ze stopniem naukowym doktora w Berkeley odkrył efekt nazwany dyfuzją Bohma. Jest twórcą mechaniki Bohma będącej alternatywnym opisem zjawisk kwantowych. W 1955 Bohm przeprowadził się do Izraela, gdzie przez dwa lata pracował w Instytucie Technologii Technion w Hajfie. Tam poznał swą przyszłą małżonkę, Saral, która miała znaczący wpływ na jego dalszy rozwój. W 1957 przeniósł się do Wielkiej Brytanii. W 1959 wraz ze swoim studentem Yakirem Aharonowem przewidział tzw. efekt Aharonova-Bohma. Przez lata wykładał fizykę teoretyczną w Birkbeck College w Londynie.
Pozostałe informacje[ | edytuj kod]
Bohm żył w czasach Jiddu Krishnamurtiego i podziwiał go. Opiekował się szkołą Krishnamurtiego w Anglii, Brockwood-Park. Z czasów relacji między nimi i dyskusji fizyka z filozofem powstało wiele pism. Krishnamurti twierdził, że Bohm zrozumiał jego przesłanie. Wraz z Martinem Buberem pracował nad metodą dialogu, która usiłuje przeciwstawić naukowemu dyskursowi (mającemu za cel tematyczną konwergencję) kreatywną, bazującą na wzajemnym zrozumieniu alternatywę (mającą na celu tematyczną dywergencję). W tym kontekście należy rozumieć jego dzieło „Wholeness And The Implicate Order” („Ukryty porządek”). Podejmuje on w nim próbę skonfrontowania problemów, jakie niesie ze sobą mechanika kwantowa, z nowym obrazem świata, którego cechami są całościowość (holizm), zmienność (podległość procesom) i niepodzielność. Bohm obszernie wskazuje na możliwość rozumienia teorii kwantowej jako drogowskazu do poznania nowego porządku. Ten „ukryty porządek” Bohm porównuje z hologramem, w którym we wszystkich jego pojedynczych elementach odbija się niejako cały układ. Bohm nadał temu zjawisku nazwę „Holo-Movement”.
Publikacje[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Alexei Kojevnikov: David Bohm (ang.). W: Encyclopædia Britannica [on-line]. [dostęp 2021-01-20].