Cyrus i Jan
Prześladowania chrześcijan – zjawisko występujące na przestrzeni wieków w wielu krajach, polegające na mniej lub bardziej otwartej walce z chrześcijaństwem i jego wyznawcami. Prześladowcy posługiwali się różnymi metodami: w pierwszych wiekach chrześcijaństwa często uciekali się do fizycznej eksterminacji, co ma miejsce także obecnie w wielu krajach Trzeciego Świata.Śluby zakonne (profesja zakonna) – w Kościele katolickim – zobowiązanie członka danej wspólnoty do przestrzegania rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa (wobec przełożonych zakonnych oraz papieża).
Kult świętych – w katolicyzmie i prawosławiu szczególny szacunek do osób uważanych za zbawione, oraz do świętych aniołów, którzy stawiani są za wzór dla wszystkich żyjących. Do świętych można zwracać się z prośbą o wstawiennictwo do Boga.
Cyrus i Jan (zm. 31 stycznia ok. 303 lub 311) – męczennicy aleksandryjscy, święci Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Żywoty świętych[ | edytuj kod]
Życie[ | edytuj kod]
Cyrus, również abba Cyrus lub abba Kyros, cs. Muczenik Aleksandrijskij, biessrebrennik i czudotworec Kir – pochodził z Aleksandrii. W młodości posiadł tajniki leczenia ludzi. Będąc chrześcijaninem wszystkim chorym udzielał bezpłatnych porad. Leczył również siłą swej wiary i modlitwą, przez co na wiarę w Chrystusa nawrócił wielu pogan. Gdy za cesarza Dioklecjana rozgorzały prześladowania chrześcijan, Cyrus przeniósł się do Arabii, złożył śluby zakonne i w dalszym ciągu pomagał bliźnim.
Jan, cs. Muczenik Ioann – był żołnierzem z Edessy. Mieszkał przez pewien czas w Jerozolimie, skąd przybył do świętego, aby zostać jego uczniem. Razem zaczęli uzdrawiać chorych i nawracać pogan na wiarę chrześcijańską.
Śmierć[ | edytuj kod]
Gdy dowiedzieli się, że chrześcijanka z Canopus Teodozja i jej trzy córki: Teoktysta, Teodozja i Eudoksja prowadzone są na śmierć, pośpieszyli, aby umocnić je w wierze. Zostali wówczas aresztowani i poddani torturom, aby wyrzekli się wiary w Jezusa Chrystusa, a następnie, wraz z nimi, ścięto im głowy.
Kult[ | edytuj kod]
W 412 relikwie Cyrusa i Jana przeniesiono do położonej nieopodal Kanopy miejscowości Manufin, skąd w okresie późniejszym odesłano je do kościółka w Rzymie (na prawym brzegu Tybru), a stamtąd do Monachium.
Na początku VIII w. do rozprzestrzenia kultu świętych przyczynił się św. Sofroniusz Jerozolimski.
Za wstawiennictwem świętych Cyrusa i Jana wierni modlą się o zdrowie, szczególnie przy ospie, guzach, wrzodach i chorobach żołądka.
Na ikonach święci wyjątkowo spotykani są oddzielnie. Cyrus jest starszym, siwobrodym mnichem ze zwiniętym zwojem pisma w dłoni, Jan młodym mężczyzną z krótką brodą lub bez brody, z krzyżem w dłoni.
Ich wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 31 stycznia.
Cerkiew prawosławna wspomina męczenników dwukrotnie:
Zobacz też[ | edytuj kod]
Uwagi[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Cyrus i Jan, męczennicy aleksandryjscy. Deon.pl. [dostęp 2016-04-30].
- ↑ Cyrus der Arme (niem.). Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2014-10-31].
- ↑ Jarosław Charkiewicz: męcz. Cyrus, darmo leczący i cudotwórca z Aleksandrii. Serwis Cerkiew.pl. [dostęp 2014-10-31].