Achille-Claude Debussy (ur. 22 sierpnia 1862 w Saint-Germain-en-Laye, zm. 25 marca 1918 w Paryżu) – francuski kompozytor, przedstawiciel impresjonizmu muzycznego.

Muzyka Debussy’ego charakteryzuje się gęstą fakturą, żywą kolorystyką, wyraźnym wpływem orientalnych kultur muzycznych oraz zastosowaniem niekonwencjonalnych skal muzycznych i systemów centrów tonalnych.

Życiorys[ | edytuj kod]

Debussy rozpoczął naukę w Konserwatorium Paryskim w klasie fortepianu w wieku 11 lat. W tym czasie zainteresowała się nim Nadieżda von Meck, mecenas sztuki, co umożliwiło młodemu Debussy’emu nie tylko wstęp do muzycznych salonów, lecz także zapoznało go z modnymi w tym czasie trendami w muzyce rosyjskiej, głównie Musorgskiego i Borodina. Wsparcie finansowe pozwoliło mu także odbyć szereg podróży, między innymi do Bayreuth, która pozostawiła u niego niechęć do Wagnera i jego muzyki. W 1880 Debussy rozpoczął naukę kompozycji i już w 1884 zdobył prestiżową nagrodę Prix de Rome, która pozwoliła mu przedłużyć studia muzyczne o kolejne dwa lata spędzone w Rzymie.

W 1899 roku Debussy ożenił się z Rosalie (Lilly) Texier. Po 1890 roku zajmował się pisaniem felietonów głównie do „Revue Blanche” i „Gil Blas”. Wtedy to stworzył postać Monsieur Croche'a – swojego alter ego, wzorowaną na Monsieur Teste P. Valéry'ego. Publicystykę uprawiał także w późniejszych latach, pisząc recenzje z koncertów i oper m.in. na łamach „La Revue SIM”.

W 1903 roku Debussy otrzymał Legię Honorową. W 1904 roku związał się z Emmą Bardac, dla której opuścił swoją żonę Lilly Texier. W 1905 roku przyszła na świat córeczka Debussy'ego i Emmy – Emma-Claude (Chou-Chou).

Już w czasie swych studiów Debussy rozpoczął pełną sukcesów karierę kompozytorską. Okazał się jednakowo sprawny w formach orkiestralnych – Prélude à l'après-midi d'un faune (Popołudnie fauna) i La Mer (Morze), miniaturach fortepianowych – preludia i etiudy, formach wokalnych wykorzystujących francuską poezję swej epoki, oraz w formach na małe zespoły instrumentalne – Sonata na flet, altówkę i harfę. Debussy był także eksperymentatorem wprowadzającym nowości formalne lub przywołującym dawno niestosowane techniki. Używał na przykład archaicznych skal antycznych i kościelnych, pentatoniki oraz nowatorskiej skali całotonowej.

Po wybuchu I wojny światowej kompozytor zamieszkał wraz z rodziną w Angers. Postępująca od 1909 roku choroba nowotworowa osłabiła jego siły, nie przerywał jednak do końca swojej pracy twórczej. Zmarł w ciężkim okresie działań wojennych, pochowany 29 marca 1918 roku na cmentarzu Pere Lachaise; rok później, zgodnie z jego życzeniem, trumna została przeniesiona na Cmentarz Passy.