Ciemiernik czerwonawy, ciemiernik purpurowy (Helleborus purpurascens Waldst. & Kit.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych.
Rozmieszczenie geograficzne[ | edytuj kod]
W zasięgu ogólnym ciemiernik purpurowy uważany był, niezbyt precyzyjnie, za gatunek endemiczny dla Karpat lub Karpat Wschodnich. Ściślej uznać go należy za subendemit dacki z głównymi ośrodkami występowania w Karpatach Południowych i Wschodnich, Górach Bihorskich, na Wyżynie Transylwańskiej, Pogórzu Północno-Węgierskim oraz Podolu Zachodnim. Natomiast w Górach Dynarskich i na Bałkanach, skąd podawany jest przez różnych autorów, występują raczej zbliżone do niego morfologicznie gatunki sympatryczne jak np.: H. atrorubens (Góry Dynarskie), H. serbicus (Góry Wschodnioserbskie), H. odorus f. purpureiformis (Bałkany). Zgodne jest to z postulatem iż południowa granica zasięgu ciemiernika purpurowego przebiega w Karpatach Południowych. Zagadnienie to wymaga jednak szczegółowych badań.
Góry Wschodnioserbskie (t. Rudawy Wschodnioserbskie, Karpaty Serbskie, Karpaty Bałkańskie; serb. Карпатско-балканске планине - Karpatsko-balkanske planine) - pasmo gór fałdowych na Półwyspie Bałkańskim, w centralnej Serbii.Liście odziomkowe (łac. basalis, ang. basal) – liście, które wyrastają z modyfikacji łodygi – kłącza, podziemnej nasady łodygi, lub pełzających po ziemi rozłogów.
W Polsce dziko występuje tylko w Bieszczadach Zachodnich na kilku stanowiskach: Małe Jasło, Hyrlata, Worwosoka, Okrąglik, Rypi Wierch, pomiędzy Roztokami Górnymi a Okrąglikiem.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Warto wiedzieć że... beta
Okwiat, okrywa kwiatowa (ang. perianth, łac. perigonium, perianthium) – część kwiatu stanowiąca ochronę dla rozwijających się pręcików i słupków. U roślin owadopylnych okwiat pełni także funkcję powabni dzięki zapachowi i kolorom, dla zapylających je owadów, ptaków, ssaków i innych zwierząt.
Malina właściwa (Rubus idaeus L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. W stanie dzikim występuje na znacznej części Azji oraz w niemal całej Europie, oprócz Portugalii i Islandii. W Polsce jest pospolity na całym obszarze. Jest uprawiany w wielu regionach świata
Diploid (z gr. διπλος – podwójny) – komórka zawierająca po dwa chromosomy danego typu. Ta sama informacja jest przechowywana w dwóch miejscach, co ma znaczenie na przykład przy mutacjach.
Rameta, ramet, weget – pojedynczy, zakorzeniony pęd będący fragmentem modułowego organizmu roślinnego rozprzestrzeniającego się wegetatywnie (klonalnie). Organizm taki jest pojedynczym osobnikiem genetycznym (genetem). Wszystkie ramety stanowiące jeden genet, mimo iż wyglądają jak odrębne rośliny (zwłaszcza jeśli rozłogi są podziemne), stanowią pod względem morfologicznym i fizjologicznym jedną całość. Ramety tworzone są przez rośliny rozprzestrzeniające się za pomocą rozłogów np. truskawka, konwalia majowa, turzyca piaskowa. Oddzielające się od rośliny macierzystej ramety mogą służyć jako rozmnóżki. Istnienie dwóch kategorii osobników – genetycznych (genetów) i strukturalnych (ramet) – ma swoje konsekwencje w badaniach demograficznych, gdyż poszczególne ramety, mimo że będące elementami jednego genetu, jak zooidy są elementami kolonii, mogą być zliczane jako odrębne osobniki.
Karpaty (51-54) (węg. Kárpátok; rum. Carpaţi; ukr. i serb. Карпати; czes. i słow. Karpaty) – łańcuch górski w środkowej Europie (jeden z największych w tej części świata), ciągnący się łukiem przez terytoria Austrii, Czech, Polski, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Serbii i Rumunii. Najwyższy szczyt Gerlach ma wysokość 2655 m n.p.m.
Owoc (łac. fructus) − w znaczeniu botanicznym występujący u okrytozalążkowych organ powstający z zalążni słupka, zawierający w swym wnętrzu nasiona, osłaniający je i ułatwiający rozsiewanie.
Liść (łac. folium) – organ roślinny, element budowy części osiowej (pędowej) roślin telomowych. Wyrastające z węzłów końcowe elementy rozgałęzień pędu, wyodrębniające się ze względu na funkcję i budowę od łodygi (nie mają np. zdolności do nieprzerwanego wzrostu). Pełnią głównie funkcje odżywcze i z tego powodu mają zwykle dużą powierzchnię umożliwiającą ekspozycję na odpowiednią ilość promieniowania słonecznego. Poza tym liście biorą udział w transpiracji, gutacji i wymianie gazowej. Nierzadko liście pełnią także funkcje spichrzowe, czepne, ochronne, obronne i pułapkowe, w takich przypadkach ulegając daleko idącym przystosowaniom w zakresie funkcji i budowy.