NWA 869, chondryt L4-6 z widocznymi chondrami i płatkami metalu
Chondryt – meteoryty kamienne składające się głównie z oliwinu i piroksenów. Ich nazwa pochodzi stąd, że większość zawiera chondry, czyli drobne, najczęściej zbudowane promieniście, kuliste skupienia krystaliczne (chondr nie mają niektóre chondryty węgliste).
Chondryty enstatytowe – grupa meteorytów kamiennych. Jest to najrzadziej spotykany typ meteorytów kamiennych oznaczonych symbolem E. W chondrytach enstatytowych występuje żelazo w postaci metalicznej (kamacyt) i w połączeniu z siarką tworząc troilit (FeS, siarczek żelaza). W meteorytach tych występuje: enstatyt, minerał krzemianowy z magnezowej grupy piroksenów MgSiO3 (Mg2[Si2O6]). Może on tworzyć wyraźnie zarysowane struktury chondr enstatytowych. Poza tym w meteorytach tych występują: kwarc, trydymit, krystobalit. Brak w nim natomiast oliwinu oraz krzemianowych minerałów zawierających żelazo.Inkluzja (wrostek) – ciało obce (stałe, ciekłe lub gazowe) znajdujące się w minerale. Inkluzją może też być szczelina łupliwości, pęknięcie lub inny naturalny defekt wewnętrzny, zakłócający bieg wiązki światła w kamieniu. W ujęciu gemmologicznym obecność inkluzji w kamieniu szlachetnym może być uznawana za zjawisko ujemne (diament) lub dodatnie (kamienie barwne lub bursztyn).
Skład chemiczny i mineralny chondrytów zbliżony jest do składu perydotytów, natomiast ich struktura jest bardzo specyficzna, niespotykana w skałach ziemskich. Chondryty powstawały w przestrzeni kosmicznej wskutek osadzania chondr, ich scementowania i ogrzania, lecz bez przetopienia .
Meteoryt kamienny, aerolit – meteoryt, w którego skład wchodzą głównie krzemiany magnezu i żelazo. Wśród tych meteorytów wyróżnia się dwie grupy: chondryty i achondryty.Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
W niektórych chondrytach występują też CAI (od ang. calcium–aluminum-rich inclusion), czyli wrostki minerałów bogatych w wapń i glin. Są one wielkości od poniżej milimetra do centymetra. Kosmomineralodzy oceniają, że najstarsze z nich powstały 4500 milionów lat temu i są najstarszą stałą materią Układu Słonecznego.
Perydotyty – ultrazasadowe (melanokratyczne) skały głębinowe. Zawierają mniej niż 45% krzemionki, składają się głównie z mineralnego oliwinu (40–100%), w mniejszym stopniu z piroksenów (0–60%) i innych minerałów.Chondryty zwyczajne – grupa meteorytów kamiennych należąca do chondrytów. Stanowią ok. 80% wszystkich znajdowanych meteorytów. Chondryty zwyczajne dzielą się na trzy grupy: chondryty oliwinowo-bronzytowe (H), chondryty oliwinowo-hiperstenowe (L), chondryty oliwinowo-pigeonitowe (LL, nazywane też amfoterytami). Chondryty zwyczajne zawierają w swym składzie: piroksen rombowy 20-30%, plagioklaz 5-10%, troilit ok. 5%. Poza tym posiadają również oliwin, kamacyt i taenit w proporcjach zależnych od typu chondrytu. Nie zawierają minerałów z grupą wodorotlenowa OH.
chondryty zwyczajne
chondryty węgliste
chondryty enstatytowe
chondryty oliwinowo-bronzytowe
chondryty oliwinowo-hiperstenowe
achondryt
- Weisberg et al. (2006) Systematics and Evaluation of Meteorite Classification. In, Meteorites and the Early Solar System II, 19-52 (D.S. Lauretta and H.Y. McSween, Eds.), Univ. Arizona press
- Bouvier, Audrey; Wadhwa, Meenakshi (2010). The age of the Solar System redefined by the oldest Pb–Pb age of a meteoritic inclusion. Nature Geoscience. 3 (9): 637–641. ISSN 1752-0894. doi:10.1038/ngeo941
Linki zewnętrzne[ | edytuj kod]
Przykładowe zdjęcia chondrytów
Klasyfikacja chondr
Chondryty oliwinowo-bronzytowe – grupa meteorytów należących do chondrytów zwyczajnych oznaczona ogólnym symbolem H. Zawartość minerałów w tym typie meteorytów jest taka sama jak w przypadku chondrytów oliwinowo-hiperstenowych. Różnią się jedynie proporcjami występujących w nich minerałów. Nazwa chondrytu pochodzi od bronzytu (MgFeSiO3), rodzaju piroksenu. Chondryty oliwinowo-bronzytowe podlegają jeszcze podziałowi na grupy: H3, H4, H5, H6. Wiek kosmiczny chondrytów oliwinowo-bronzytowych ocenia się na 4 do 69 miliony lat. Występują dwie liczne grupy wiekowe: 5 i 22 miliony lat.Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.

Warto wiedzieć że... beta
Chondryty węgliste – grupa meteorytów kamiennych o symbolu ogólnym C. Charakteryzują się bardzo kruchą budową i dlatego przeważnie rozpadają się w trakcie przelotu przez ziemską atmosferę. Dotyczy to głównie grupy C1 i C2. Chondryty węgliste zawierają dużo węgla, do ok. 4% oraz dużo wody, do ok. 20%. Poza tym zawierają krzemiany z grupą wodorotlenową OH i magnetyt (do 25%).
Chondry (lub chondrule) – okrągłe ziarna (struktury geologiczne) z oliwinów i piroksenów rozsiane w materii meteorytu.
Phnom Penh (khmerski: ភ្នំពេញ, trl. Phnum Pénh) – stolica Kambodży położona w południowo-zachodniej części kraju, przy ujściu rzeki Tonle Sap do Mekongu.2,0 mln mieszkańców (2006).
Skład chemiczny substancji (w znaczeniu fizycznym) jest to wyszczególnienie pierwiastków i związków chemicznych, z jakich składa się ta substancja. Uwzględnia on również procentową zawartość poszczególnych substancji chemicznych w danej substancji - wagową, objętościową lub molową.
Achondryt – meteoryt kamienny składający się głównie z piroksenów i plagioklazów, w czym przypomina ziemski bazalt.
Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.
Gemeinsame Normdatei (GND) – kartoteka wzorcowa, stanowiąca element centralnego katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB), utrzymywanego wspólnie przez niemieckie i austriackie sieci biblioteczne.