Cel (wojsko)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Cel – dozwolony przez prawo międzynarodowe obiekt, który obejmuje wszystkich kombatantów zdolnych do i prowadzących walkę, urządzenia, budynki i obszary, gdzie siły zbrojne lub jej środki (zasoby) są zlokalizowane oraz inne obiekty, które poprzez swój charakter i przeznaczenie, lokalizację lub użycie wykorzystywane są do prowadzenia działań militarnych, a które całkowite lub częściowe zniszczenie, przechwycenie lub neutralizacja powoduje wymierne korzyści z wojskowego punktu widzenia.

Walka - to główna kategoria działań taktycznych, rozumiana jako skupione w czasie i przestrzeni starcie dwóch przeciwstawnych stron w skali taktycznej.Prawo międzynarodowe (dla odróżnienia od prawa prywatnego międzynarodowego zwane też prawem międzynarodowym publicznym) – jedna z gałęzi prawa, obejmująca zespół norm prawnych regulujących stosunki między państwami, organizacjami międzynarodowymi, a także innymi podmiotami prawa międzynarodowego. Jedna z najstarszych dziedzin prawa, znana i rozwijana już w okresie starożytności. Za "konstytucję" współczesnej społeczności międzynarodowej i najważniejszy dokument prawa międzynarodowego uważa się Kartę Narodów Zjednoczonych powołującą do życia ONZ i proklamującą szereg zasad na których opierają się prawo międzynarodowe i stosunki międzynarodowe. Zobowiązania wynikające z Karty Narodów Zjednoczonych (np. zakaz agresji, zakaz grożenia użyciem siły, zakaz mieszania się w sprawy wewnętrzne innych państw, nakaz pokojowego rozwiązywania sporów) mają pierwszeństwo przed innymi zobowiązaniami państw członkowskich ONZ.
  • analiza celów – ocena potencjalnych celów, aby określić ich znaczenie z wojskowego punktu widzenia, kolejność niszczenia i rodzaju broni potrzebnej do osiągnięcia żądanego poziomu porażenia lub strat.
  • grupa celów, cel grupowy – dwa lub więcej celów wymagających jednoczesnego ostrzału; grupa celów oznaczana jest kombinacją liter lub cyfr albo pseudonimem
  • cel o wysokiej opłacalności – cel, którego utrata przez przeciwnika, w sposób zasadniczy wpływa na powodzenie wojsk własnych; cele o wysokiej opłacalności są tymi celami wielkiej wartości, które zostały zidentyfikowane podczas gry wojennej i które muszą być rozpoznane i pomyślnie atakowane dla zapewnienia sukcesu w realizacji zadania postawionego przez dowódcę wojsk własnych
  • cel o wysokiej wartości – cel (osoba, obiekt), którego wymaga dowódca sił przeciwnika do pomyślnego wykonania misji
  • cel pozorowany – imitacja osoby, obiektu lub zjawiska, stosowana w celu zmylenia przeciwnika lub jego systemów obserwacji i wykrywania.
  • cel punktowy – we wsparciu ogniem artylerii cel o średnicy mniejszej niż 50 metrów
  • cel szczególnego zainteresowania – obszar geograficzny lub punkt wzdłuż korytarza ruchu wojsk, którego udane przechwycenie spowoduje zaniechanie przez przeciwnika obranego kierunku działania lub zmusi go do użycia specjalistycznego wsparcia saperskiego celem kontynuacji obranego kierunku. Jest to rejon, w którym przeciwnik może być zaangażowany w walkę.
  • głębokość celu - wymiar celu wzdłuż kierunku prowadzenia ognia

    • Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Definicja HVT według Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych — A target the enemy commander requires for the successful completion of the mission. The loss of HVTs would be expected to seriously degrade important enemy functions throughout the friendly commander’s area of interest.
    2. Mała Encyklopedia Wojskowa. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
    Artyleria - to jeden z podstawowych rodzajów wojsk, na uzbrojenie którego wchodzą działa (armaty, haubice, moździerze) oraz wyrzutnie rakietowe, a w przeszłości także machiny miotające. Zadaniem artylerii jest zwalczanie celów naziemnych, powietrznych i nawodnych ogniem dział i pociskami rakietowymi. Wykonując swoje zadania, artyleria służy zwykle do wsparcia innych rodzajów wojsk lub działa samodzielnie. W skład artylerii wchodzi także sprzęt i służby umożliwiające skuteczne wykonywanie zadań ogniowych: systemy kierowania ogniem, systemy rozpoznania i wykrywania celów (w tym radary artyleryjskie), służby pomiarowe i inne.Pseudonim (z stgr. ψευδώνυμος pseudonymos, dosł. "pod fałszywym imieniem") – indywidualna nazwa danej osoby, inna niż oficjalne imię i nazwisko.




    Warto wiedzieć że... beta

    Gra wojenna – to najwyższa forma ćwiczeń prowadzonych na strategicznym i operacyjnych szczeblach dowodzenia sił zbrojnych W zależności od rozpatrywanej problematyki, w ćwiczeniach tych powinni brać udział przedstawiciele administracji państwowej (centralnej, terenowej) i samorządowej oraz organa (grupy operacyjne) zarządzania kryzysowego i kierowania pozamilitarnymi ogniwami obronnymi państwa.
    Ogień - sposób niszczenia sił i środków przeciwnika w walce naziemnej powietrznej i morskiej, polegający na ostrzeliwaniu z różnych rodzajów broni. W natarciu ogień toruje drogę własnym wojskom, w obronie zamyka drogę przeciwnikowi.
    Budynek – obiekt budowlany trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, posiadający fundamenty i dach.

    Reklama